محمد آیتی، اقتصاد۲۴- سال ۱۳۹۹ توسط رهبر انقلاب بهنام «جهش تولید» نامگذاری شد. چند سالی است که شعارهای سال، رنگ و بوی اقتصادی به خود گرفته است و حال پس از نامهایی چون «اقتصاد مقاومتی: تولید – اشتغال»، «حمایت از کالای ایرانی» و «رونق تولید» نوبت به «جهش تولید» رسیده است.
در حالی شعار «جهش تولید» توسط رهبر انقلاب مطرح شده که چند سالی است فشار تحریمهای اقتصادی آمریکا و همپیمانانش علیه ایران شدت پیدا کرده و از طرفی، شیوع ویروس کرونا تا حدود زیادی چرخه تولید و اقتصاد را با رکود مواجه کرده است. اکنون رهبر انقلاب با علم به تمام این مسائل و برای مقابله با جنگ روانی مخالفان نظام روی به نامگذاری سال ۱۳۹۹ آورده و بهنظر میرسد دولتمردان و به خصوص بدنه اقتصادی دولت کاری سخت برای تحقق این شعار در پیش دارند.
در همین خصوص، محمدعلی محسنی بندپی منتخب مردم نوشهر و چالوس در مجلس یازدهم به اقتصاد۲۴ گفت: برای اینکه شعار سال ۹۹ بهمعنای واقعی محقق شود باید چند موضوع را در دستور کار قرار داد؛ اول اینکه باید وحدت ملی و در ادامه تعامل سازنده دولت و مجلس شکل بگیرد. از سوی دیگر ضرورت دارد که تعاملات ملی و بینالمللی روندی بهتر را در پیش بگیرد و مجلس بهعنوان نهاد قانونگذاری، هم در وضع قوانین و هم در بُعد نظارتی، تلاشی بیشتر و البته کارشناسیتری را از خود بهجای بگذارد.
وی درباره اینکه گفته میشود سیستم بانکی کشور خیلی حامی تولیدکنندگان نیست و این موضوع میتواند شعار سال را تحت تاثیر قرار دهد، افزود: حقیقت امر این است که تا امروز سیستم بانکی کشور کم دست تولیدکنندگان را نگرفته است، اما بهدلیل اینکه مجلس نظارت درست و منطقی نداشته است خیلی از تسهیلات بانکی بهسمت افرادی سوق پیدا کرده که آنچنان دغدغه تولید و رونق اقتصادی نداشتند.
بیشتر بخوانید: تدوین برنامههای ستاد تسهیل و رفع موانع تولید برای سال جهش تولید
منتخب مردم نوشهر و چالوس در مجلس یازدهم تصریح کرد: حرف و حدیث درباره نظارت مجلس و ضعف سیستم بانکی زیاد است و بهبود این اوضاع و احوال نیاز به جلسات متعدد، کارِ کارشناسی و خردجمعی دارد و به هیچ عنوان نمیتوان در کوتاهمدت چالشهای پیشرو را حل و فصل کرد.
رییس انجمن فیزیوتراپی ایران اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب در سخنان تحویل سال نو فرمودند ما در سال گذشته شاید به یک دهم رونق تولید که انتظار آن را داشتیم رسیدیم. به باور من، اگر در سال ۹۸ بسیاری از سرمایههای کشور بهدرستی در تولید بهکار میآمد، وضعیت با شرایطی که در آن قرار داریم بسیار متفاوت بود.
محسنی بندپی یادآور شد: شاید در برخی حوزهها، سرمایه اندک بود، ولی چون همان سرمایه کم، کاربردی و عملکردیتر به بخشها تخصیص پیدا نکرد، پیشرفت دلخواه رقم نخورد. از طرفی همه ما خبر از فشار تحریمها و خیانتهای ترامپ علیه توافق بینالمللی برجام داریم و میدانیم اروپاییها هم به حرف و امضای خود پایبند نبودند و حال چارهای نیست جز اینکه همه دست در دست هم دهیم تا کشور به لحاظ اقتصادی اوضاع و احوال بهتری به خود بگیرد و در این مسیر، نقش نظارتی مجلس بسیار حائز اهمیت است.
وی افزود: اصلاح نظام امور بانکی و اینکه باید به تسهیلات بانکی جهت داد غیرقابل انکار است. اگر نهادهای تاثیرگذار بیشتر دل بهکار دهند و با تحقیق، طرحهای سرمایهگذاران را مطالعه کنند احتمال اینکه تسهیلات در جایی امن سرمایهگذاری شود و در آینده شاهد رشد اقتصادی شویم، بسیار بالا خواهد رفت و این مسیر است که زندگی را بر مردم راحتتر میکند نه اینکه تسهیلاتی پرداخت شود، اما با گذشت زمان دید که خروجی خاصی به بار نیامده است.
منتخب مردم نوشهر و چالوس در مجلس یازدهم در پاسخ به اینکه اگر رونق تولید تاکنون بهمعنای واقعی به مرحله اجرا نرسیده پس چرا صحبت از جهش اقتصادی میشود؟ گفت: رهبر معظم انقلاب فرمودند در سالهای گذشته خیلی از زیرساختها آماده شده است و حال زمان شتاب دادن به رونق تولید است. ما باید فضایی را آماده کنیم که در تولید بسیاری از کالاها خودکفا شویم و در ادامه پس از تامین داخل بهدنبال کسب بازارهای حداکثری در خارج از مرزها باشیم.
محسنی بندپی عنوان کرد: یکی از بحثهای اصلی ما، بنادر آزاد است. متاسفانه با وجود اینکه فلسفه بنادر آزاد این است که ورود سرمایه خارجی آزاد باشد و سپس سرمایهگذاری شکل بگیرد و از سوی دیگر، صادرات مواد و کالاهای تولیدشده انجام شود، اما هیچگاه آنطور که باید و شاید این اتفاق نیفتاد و میبینیم که بنادر آزاد ما تا حد زیادی تبدیل به دپوی مواد و محصولات خارجی شده است. از اینرو تلاش خواهیم کرد تا در مجلس یازدهم گروههای متعهد، متخصص، صاحبنظر و اقتصاددان را پای میز مذاکره بیاوریم تا انشاالله بتوانیم فضای کنونی را به نفع اقتصاد کشور تغییر دهیم تا در ادامه به تحقق شعار سال هم نزدیک شویم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باز هم میگویم مجلس قوی میتواند دولت را وادار به اجرای کارهای تاثیرگذار بکند. بهطور مثال، مجلس در گذشته به دولت اجازه افزایش تدریجی نرخ بنزین را داده بود، اما دولت آن را اجرایی نکرد و پس از سالها به یکباره روی به افزایش ۳۰۰ درصدی آن آورد. همین موضوع باعث نگرانی و خشم مردم شد و به تبع آن، تورمی هم بهوجود آمد. حال اگر مجلسی قوی در راس کار بود، دولت را وادار به افزایش تدریجی نرخ بنزین میکرد تا اینقدر مردم آسیب نبینند.