پرسشهایی از رضا رشیدپور و علی فروغی
رشید پور دیروز ابتدا منکر دستمزد هر اپیزود بیست میلیون برای حالا خورشید و روزی دویست و پنجاه میلیون برای شب یلدا شد و از من سند خواست و سرآخر هم گفت «رقم دستمزد من برای اجرای فلان برنامه چه ارتباطی با حضرتعالی دارد؟ چه کسی این حق یا وظیفه را به شما داده؟».
رشیدپور به جای ادامه گفتگو دیشب بخشی از سخنانش را لابلای لایو با مخاطبانش زد. گفت زندگیش مثل همه مردم عادی است و چند مدرک دانشگاهی دارد و طبیعی است که دوزار بتواند در بیاورد.
سه نکته:
یک- رضا رشیدپور مجری رسمی صداسیمایی است که با پول بیتالمال اداره میشود. صداسیمایی که فقط تازگیها از صندوق توسعه ملی صد و پنجاه میلیون یورو برداشت کرده. چرا باید دستمزد این مجری از چشم مردم مخفی باشد تا او که ماهانه معادل حقوق سیصد چهارصد کارگر درآمد داشته بتواند در چشم مخاطب زل بزند و بگوید زندگیش مثل زندگی همه مردم عادی و محصول مدرکهای تحصیلیش است؟ از آقای رشیدپور یک بار دیگر میپرسم دریافتیاش از حالا خورشید و شب یلدا و «اتفاق» چقدر بوده؟
دو- از شبکه سوم صداسیما میپرسم: مبلغ پرداختی شما به رضا رشیدپور برای «حالا خورشید»، شب یلدای سال نود و هشت و برنامه جدید «اتفاق» چقدر بوده؟ از آقای علی فروغی که مدعی آوردن انقلابیگری به صداسیما بود میپرسم چرا باید یک مجری سلبریتی به اندازه چندصد کارگر ایرانی از جیب بیتالمال حقوق بگیرد؟ این چه انقلابی گری است که تلویزیون از گفتن سخن حق عاجز است و جرات بررسی یک پرونده فساد و جرات نقد کردن یک معاون وزیر و یک سردار و قاضی را ندارد و مجریش یک سوال هم که از رییس بنیاد مستضعفان بکند تودهنی میخورد و تحقیر میشود. ولی برای تخدیر و سرگرم کردن مردم حاضر است میلیاردها تومن به چهرههای بزک کرده سلبریتیها در برنامههای کپی از تلویزیون امریکایی بدهد؟ منطق این صداسیما چه تفاوتی با تلویزیون محمدرضا پهلوی دارد؟
.
سه- به خیابان فرستادن محرومان در راستای «سیاست ایمنی گلهای» حسن روحانی یعنی قتل کارگران و مستضعفان. دو راه بیشتر نداریم: یا تسلیم مقابل آمریکا به امید توقف تحریم یا گرفتن از اغنیای داخلی. راه سومی نیست. اگر دنبال تسلیم مقابل آمریکا نیستید، شمشیرهای پرسشگریتان را بیرون بیاورید. حقوق رشیدپور ها امروز یعنی جان دهها محروم. سرمایه زنگنه و نعمت زاده یعنی جان هزاران مستضعف. ایران مال و اطلس مال یعنی دهها هزار مستضعف. در عصر کرونا واحد درآمدهای و سرمایههای نجومی را صراحتا باید با جان مستضعفان اندازه گرفت.