زندگی رمز آلود بی‌حاشیه‌ترین بازیگر ایرانی

پارسا پیروزفر را به عنوان یکی از بی‌حاشیه‌ترین بازیگران ایرانی می‌شناسند و شاید از نقطه‌های جذاب این بازیگر همین باشد. بازیگری که برخلاف بسیاری از بازیگران خوب می‌داند نباید در مورد هر موضوعی اظهارنظر کند.

اقتصاد۲۴ -بی‌حاشیه بودن پارسا پیروزفر تا آن جا پیش رفته که زندگی او را رمز آلود کرده است. پارسا از جمله بازیگرانی است که تا به حال با هیچ روزنامه، مجله یا رسانه‌ای مصاحبه نکرده است.

بیشتر بخوانید:ادامه فصل ششم «پایتخت» چه می‌شود؟

حتی زمانی که از سمت صدا و سیما که مراسم تقدیری برای عوامل فیلم برگزار شد با اینکه نفش اساسی در این سریال داشت، اما در مراسم شرکت نکرد. بازیگری که طرفداران بسیار دارد و تنها هنرش بازیگری نیست بلکه کارگردان و مدرس تئاتر، نمایشنامه‌نویس، مترجم و نقاش نیز هست.

زندگی سریالی پارسا پیروزفر

او فارغ‌التحصیل نقاشی از دانشکده هنر‌های پردیس دانشگاه تهران است. متولد سال ۱۳۵۱ و ورودی سال ۱۳۷۰ به دانشگاه است. سال ۱۳۶۹ در رشته ریاضی فیزیک از دبیرستان فارغ التحصیل شد و در سال ۱۳۷۲ اولین نقش سینمایی‌اش را با نقشی کوتاه در فیلم «پری» ساخته داریوش مهرجویی داشت. اما بازی در فیلم این کارگردان پرآوازه باعث شهرت پیروزفر نشد بلکه بازی در سریال‌های «در پناه تو» و «در قلب من» باعث به شهرت رسیدن او شد.

۳۰ نقش در یک نمایش‌نامه

ملاقات، بینوایان، یک روز تابستانی، برپهنه دریا، سنگ‌ها در جیب‌هایش، خدای کشتار، گلن‌گری گلن راس، هنر، از جمله نمایش‌هایی است که پیروزفر در کارنامه هنری خود به عنوان کارگردان یا نویسنده دارد، اما ماتریوشکا از کار‌های به شدت متفاوت اوست.

در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره به اجرا درآورد. نمایشنامه ماتریوشکا بیش از ۳۰ نقش دارد که پارسا پیروزفر خود به تنهایی ایفاگر نقش تمام شخصیت‌ها در طول اجرای این اثر نمایشی بود.

این نمایش توانست برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل جشنواره فجر شود. ماتریوشکا به مدت دو سال در شهر‌های مختلف آمریکا و کانادا اجرا شد و استقبال بی‌سابقه‌ای از آن شد. دیگر کار تئاتر او «گلن‌گری گلن راس» نام دارد.

نمایشنامه‌ای که نوشته «دیوید مَمِت» استو توانسته جایزه پولیتزر را از آن خود کند. این نمایشنامه داستان دو روز از زندگی چهار کارمند معاملات املاک در شیکاگو و شرح بی‌اخلاقی‌هایی است که آن‌ها در این شغل مرتکب می‌شوند و پیروزفر اجرای خوبی از آن را به صحنه برده است. گلن‌گری گلن راس همچنین در سال ۱۹۸۳ دو جایزه الیویر و جامعه تئاتری وست‌اند را گرفت و برندهٔ جایزه منتقدان نیویورک در سال ۱۹۸۴ و جایزه تونی در سال ۲۰۰۵ شد.

از مجسمه تا مست عشق

پارسا پیروزفر از سال ۷۱ وارد سینما شد. اولین بازیگری او در فیلمی کم آشنا به نام «مجسمه» بود که نقش یک دانشجو را بازی می‌کرد. دو سال بعد از آن تاریخ در فیلم «پری» بازی می‌کند و فیلم‌های «ضیافت»، «مرسدس»، «شیدا»، «دختران انتظار»، «اعتراض»، «شکاف»، «مجبوریم»، «اسب حیوان نجیبی است» را در کارنامه هنری خود دارد. او در سال ۱۳۸۲ برای بازی در فیلم مهمان مامان جایزه بازیگری هشتمین جشن خانه سینما را دریافت کرد.

مهمان مامان فیلمی ماندگار و کمدی خانوادگی است که داریوش مهرجویی آن را کارگردانی کرده است. «تی‌تی» ساخته آیدا پناهنده از آخرین بازی‌های پارسا پیروزفر است و آخرین بازی او در فیلم «مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی و بازی شهاب حسینی است که پارسا پیروزفر نقش مولانا و حسینی نفش شمس را بازی می‌کنند و حالا در دست ساخت است.