آسیب‌های کرونایی صنف فرش ماشینی و وعده‌های پوشالی دولت/ اصناف چسب زخم نمی‌خواهند

اکرم جدیدی‌ممتاز، اقتصاد۲۴- در شروع پاندومی کرونا، بسیاری از مشاغل و صنایع تحت تاثیر آثار مخرب و ایستایی این ویروس کرونا قرار گرفتند. چرخ‌های صنایع و کارخانه از حرکت باز ایستاد و متعاقب آن، نبض حرکت از بازار تا بنگاه‌های خرد به شماره افتاد. اگرچه برخی از اصناف به ضرورت زمان بحران به فعالیت ادامه دادند، اما مشاغل و اصنافی که مجبور به خانه‌نشینی کرونایی شدند، کم نیستند.

براساس سیاست‌های پیشگیرانه، بسیاری از کسب و کار‌ها تعطیل و مهر سکوت بر خیابان‌های شهری زده شد. هر سال با نزدیک‌شدن به پایان سال، خرید لوازم منزل مانند فرش ماشینی داغ می‌شد، اما در سایه کرونا هرگونه تولید و تقاضا رو به افول گذاشت و نوروز فراموش شد.

محمدهادی کمالیان، رییس اتحادیه فرش ماشینی و موکت تهران در گفت‌وگو با اقتصاد۲۴ درباره آثار مخرب کرونا در این صنف گفت: بحث کرونا موضوعی است که به همه دنیا آسیب رسانده است و ایران هم از این قاعده مستثنی نیست.

وی افزود: حقیقتاً در جایی که دکتر‌ها و پرستار‌ها و کادر درمانی ما در مواجهه با این بحران از جان خود هزینه می‌کنند نباید زیاد دنبال ضرر و زیان‌های مالی باشیم. از سوی دیگر اصناف، جامعه بزرگی هستند که در این بحران برخی از آن‌ها مانند تالاردار‌ها که به تازگی بازگشایی شده‌اند آسیب بیشتری خوردند و برخی از اصناف کمتر. متاسفانه دولت و نهاد‌های حمایتی در پاندومی، کار ریشه‌ای انجام ندادند و از این‌رو باید بگویم اصناف چسب زخم نمی‌خواهند.

بیشتر بخوانید: گره کرونا بر تار و پود قطب مهم تولید فرش ماشینی کشور

کمالیان تصریح کرد: عده‌ای می‌گویند کارمندان دولت بیشتر از اصناف مالیات می‌دهند، اما اینطور نیست. کووید ۱۹ نمونه بارزی از این مساله است که بیشترین ضرر‌های مالیاتی به مشاغل و اصناف برمی‌گردد. در کرونا کدام کارمند حقوقش را نگرفت؟ اما مغازه‌های اصناف همه با کرونا بسته و صاحبان واحد‌های صنفی خانه‌نشین شدند. اصناف در خط مقدم آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی قرار دارند.

رییس اتحادیه فرش ماشینی و موکت تهران اظهار داشت: هرگاه که مشکلی برای جامعه پیش می‌آید اصناف به کمک دولت و مردم می‌شتابند، اما در بحران‌هایی مانند کرونا هیچ کمکی از طرف دولت به اصناف نمی‌شود و ما چتر حمایتی نداریم. خوشبختانه ما به این مساله افتخار می‌کنیم که در بحران کرونا برای مردم نه دغدغه کمبود ایجاد کرده و نه اجناس‌مان را در انبار‌ها ذخیره کردیم و نه به قیمت گران فروختیم. هنوز هم قیمت فرش ماشینی با قیمت مناسب و به صورت اقساط به فروش می‌رسد. در کرونا و تحریم، صنف فرش ماشینی طوری عمل کرد که هیچ آسیبی به مردم وارد نشود.

وی در ادامه عنوان کرد: از ابتدای بحران کرونا با مکالمات تلفنی و نامه‌های متعدد چندین بار گزارش‌های مفصلی را به اتاق اصناف و سازمان‌های دیگر برای حمایت‌گیری داده‌ایم، اما متاسفانه هنوز عملاً چیزی به وقوع نپیوسته است. در شش ماهه دوم سال، بازار فرش ماشینی مقداری رونق پیدا می‌کند. واحد‌های ما از آبان‌ ماه هر سال برای تهیه اجناس شب عید آماده می‌شوند، برخی نقدی و بعضی با چک جنس تهیه می‌کنند. سال گذشته مطابق هر سال نیز قبل از اینکه خبری از کرونا بشود همکاران ما اجناس خود را برای بازار نوروز خریداری کردند، اما متاسفانه از اسفندماه با ورود کرونا تا امروز بازار تعطیل شد. از سوی دیگر تولیدکننده با مشکلات زیاد برای تهیه مواد اولیه مواجه شده و اقدام به تولید جنس کرده و در اختیار توزیع‌کننده گذاشته است، اما توزیع‌کننده نتوانست اجناس را بفروشد. نتیجه آن چک‌هایی است که الان در حال برگشت خوردن است.

کمالیان گفت: چرخه تولید از نقدینگی فروش می‌چرخد، اما اکنون این چرخ شکسته است و دود این آتش هم به چشم تولیدکننده و هم به چشم توزیع‌کننده و هم فروشنده رفته است. ما سعی کردیم با مکاتبه با واحد‌های صنفی، زیرمجموعه‌مان را قانع کنیم که حتی با فشار‌های مالی و درآمدی که ندارند تعدیل نیرو نداشته باشند. ما در صنف‌مان حدود ۳۰ هزار پرسنل داریم، اگر این عده تعدیل می‌شدند مشکلات زیادی برای سازمان تامین اجتماعی پیش می‌آمد و در این صورت سازمان موظف بود به آن‌ها بیمه بیکاری بپردازد، اما ما واحد‌های صنفی‌مان را در تحمل هزینه حقوق کارگر قانع کردیم.

وی با اشاره به وعده‌های تو خالی دولت تصریح کرد: وعده‌های زیادی از سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف داده شد که هیچ‌کدام عمل نداشت و تا امروز هیچ‌کس نپرسیده در صنف شما چه مشکلی به‌وجود آمده است. من پیشنهاد کردم که کارگروهی تشکیل شود و هر صنفی آسیب‌شناسی شود، اما کسی گوش شنوا نداشت. امروز دغدغه اصناف با موضوع نقدینگی چرخه اقتصادی چند موضوع است: تامین اجتماعی، شهرداری و دارایی. اگر ما بتوانیم مشکلات واحد‌ها را از یکی از این‌ها حل و فصل کنیم به اصناف کمک کرده‌ایم. خوشبختانه ما در حوزه فرش ماشینی کنترل قیمت داشتیم. اگر سر و صدایی از این صنف نیست بدان معنا نیست که مشکل ندارند، بلکه مدیریت در صنف وجود دارد. اما اگر امروز دولت به داد مشکلات این صنف نرسد ما هم جزو مشاغل مشکل‌دار قرار می‌گیریم. شاید تا پایان سال هم مواد اولیه در کشور داشته باشیم، اما وجود یک‌سری سودجو که قصد ماهی‌گیری از آب گل‌آلود را دارند، نگران‌کننده است. امیدواریم تب و تاب کرونایی خاموش شود پیش از آنکه اصناف فلج شوند.