اقتصاد۲۴- هنوز دو ماه از عمر مجلس یازدهم نگذشته که حواشی زیادی گریبان خانه ملت را گرفته و فضای رسانهای داخل و خارج کشور را به خود معطوف کرده است. بارزترین آنها، از یک سو قرارداد 25 ساله ایران و چین و از سوی دیگر مصاحبهها و نطقهای نمایندگانی است که خبرساز و سپس تکذیب میشوند؛ در همین راستا برای بررسی هر دو مورد با غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نماینده دورههای نهم و دهم مجلس شورای اسلامی به گفتوگو نشستیم تا ابعاد و علت این حواشی را بررسی کنیم.
در مجلس نهم و دهم با قراردادها و معاهدههای بینالمللی زیادی مواجه بودیم، مثل برجام و لوایح چهارگانه اِفاِیتیاِف. با توجه به شناختی که از این قراردادها و نحوه مواجهه با آنها دارید، قرارداد همکاری 25 ساله ایران و چین را چگونه ارزیابی می کنید؟
ابتدا باید تکلیف چند موضوع را روشن کنم؛ درباره برجام، پالرمو و لوایح چهارگانه خیلی بیانصافی شد. اخیراً هم مصاحبه ای دیدم که در آن آقایی گفته بودند: «ما این قرارداد را 20 دقیقهای تصویب نمیکنیم.» کجا برجام 20 دقیقهای تصویب شد؟ شما میخواهید در صحن علنی چه بحثی را مطرح کنید؟ تمامی انتقادات و پیشنهادات در کمیسیونها ارائه و نتیجه این بحثها در صحن علنی مطرح میشود. این روند جزو آییننامه مجلس است. این حرفها عوامفریبانه است که میگویند برجام در 20 دقیقه تصویب شد.
لعنت خدا بر کسی که برجام را 20 دقیقهای تصویب کرد. برای تصویب برجام حدود یک سال، شبانه روز، روزها و ساعتها وقت گذاشتیم منتهی در فضای دربسته؛ زیرا در این جلسات، بحثهایی مطرح میشد که ممکن بود طرف مقابل از آنها سوءاستفاده کند؛ بنابراین قاعدتاً بحثهای مثبت و منفی نباید از تریبون مجلس پخش شود که طرف مقابل بفهمد ما میخواهیم طبق چه استراتژیهایی حرکت کنیم.
سیاستهای غلط ما باعث شد به دامن چین یا روسیه بیفتیم
اکنون هم نمیخواهم بگویم قرارداد با چین به نفع منافع ملی ما نیست. به هر حال ما شرایطی به وجود آوردیم که مجبوریم به خیلی مسائل تن دهیم. سیاستهای غلط ما باعث شد به دامن چین یا روسیه بیفتیم؛ چرا از گفتن این مطلب، ابا داریم؟
صدا و سیما در برنامهای، کامنتهای مردم را پخش کرده و به مخالفان و منتقدان این قرارداد بهصورت علنی فحاشی میکند. ما هشت سال جنگیدیم و یک وجب از این خاک را به دشمن ندادیم.
مگر نمیگویید ما باید مقاومت کنیم؟ ما هم در حال مقاومت هستیم؛ اما یکمرتبه میخواهید جزایر کشور را واگذار کنید؟ اگرچه این قرارداد هنوز در حد حرف است؛ اما همین حرفها کم کم تبدیل به واقعیت میشود.
جناح حاکم تندرو به مخالفان فحاشی میکند
همیشه جناح حاکم تندرو به مخالفان فحاشی می کند. چرا فحاشی میکنید؟ ما هم ایرانی هستیم، ما هم وطندوست هستیم، کشورمان را دوست داریم، برای این کشور هزینه پرداخت کردیم و موافق این توافق نیستیم. من میبینم چین میخواهد کف دریای عمان را جارو بکشد؛ چرا که قطعاً کشوری مثل چین نمیخواهد جزیره کشور ما را بگیرد، بعد آن را تبدیل به منطقه گردشگری کند. چرا شما عقل ما را اینچنین فرض میکنید؟
قرارداد همکاری با چین در چه مرحلهای است؟
پیشنویس را ایران نوشته؛ ولی وجود نیروی نظامی، خلاف قانون اساسی است، واگذاری جزیره، خلاف قانون اساسی است و پیشنهاد من این است که مخالفان و موافقان واگذاری این جزیره در رسانه ملی بحث کنند تا آرای عمومی را مدنظر قرار دهیم. مردم، قیمی ندارند که کشورشان را بفروشد. فروش کشور باید به آرای عمومی گذاشته شود. برای هر مسئلهای باید از آرای عمومی استفاده شود.
بیشتر بخوانید: مخالفین داخلی FATF در مبارزه با آمریکا چقدر صداقت دارند؟
باید از ظرفیتهای قانون اساسی، استفاده و از مردم نظرخواهی کنیم. مردم ناراضی هستند. احتمال اینکه مردم عصبانیت خود را از فروش کشور بروز دهند، خیلی زیاد است؛ بنابراین تقاضا دارم که این کار انجام نشود. به هر محفلی که وارد میشویم، مردم با غصه حرف میزنند، از ما سؤال میکنند آیا صحت دارد که کیش را فروختند؟ فروختن جزیره قشم واقعیت دارد؟ واقعیت دارد که در لجبازی با آمریکا، هزینههای خیلی سنگینتر از چیزی را میدهیم که پیشبینی نمیکردیم؟
قرارداد 25 ساله به آرای عمومی گذاشته شود
پس با این قرارداد مخالف هستید؟
هم مخالفم و هم تقاضا دارم این موضوع به آرای عمومی گذاشته شود و مردم نظر خود را بگویند. چند کارشناس نیز در رسانه ملی، مزایا و معایب آن را بیطرفانه مطرح کنند.
اخیراً برنامهای از رسانه ملی پخش شد که در آن فحاشی میکردند و چند نمونه از کامنتهای ساختگی را به مردم نشان میدادند. چرا این کار را با مردم میکنید؟ این رسانه، رسانه ملی است. ضمن اینکه سؤال میکنم مگر مخالفان و مردمی که به ظاهرِ این قرارداد انتقاد دارند، اجنبی هستند؟ چرا با ما اینگونه رفتار میشود؟
مهمترین انتقاد شما به این پیشنویس چیست؟
حرف ما این است که تا به اینجا مصالح ملی در این قرارداد لحاظ نشده است؛ چرا که کشور باید تضامینی داشته باشد. هشت سال جنگیدیم، 230 هزار شهید و 500 هزار دست و پا دادیم و افتخارمان این است که در 210 سال گذشته، یک وجب از خاک کشور را به بیگانه ندادهایم، باز هم نمیخواهیم خاک کشورمان را بدهیم. خواست سیاستگذاران این است که مردم در برابر تحریم مقاومت کنند، مردم هم قبول کردند. همین حالا به دلار 25 هزار تومانی تن دادهایم، پس به ادامه این راه نیز تن خواهیم داد، فقط کشورفروشی نشود و خاک وطن ما را نفروشند.
چرا موافقان قرارداد، از رهبری خرج میکنند؟
شما پیشنویس قرارداد با چین را مطالعه کردهاید؟ این قرارداد در مجلس دهم نیز مطرح بود یا خیر؟
این قرارداد در مجلس دهم مطرح نشد. جالب است که اصولگراها با معاهده بینالمللی پولی (اِفاِیتیاِف) که همه دنیا حتی کشورهای کمونیست و رژیم صهیونیستی، آن را تأیید کردهاند؛ مخالفت کردند؟ چطور شد که حالا همه موافق این واگذاری شدهاند؟ بهگونهای هم حرف میزنند که گویی در بطن این قرارداد بودهاند. بهخدا که چهار نفرشان نمیتوانند درباره چهار بند آن صحبت کنند. به والله که صیغه کلام الله است، همین حالا در حال مطالعه برنامه همکاری 25 ساله ایران و چین هستم. صفحه 14 مربوط به گردشگری و بند پنج مربوط به مناطق آزاد است، یا صفحه 15، بند هفت مربوط به کشاورزی است؛ بنابراین صحبتهای من بر اساس سند است و کارشناسی صحبت میکنم. باورکنید که موافقان، بندهای این قرارداد را نخواندهاند و میگویند جریان راست و اصولگرا باید با آن موافق باشد. چرا؟ از رهبری خرج می کنند و میگویند رهبری در جریان این قرارداد است. اگر رهبری طبق قانون اساسی، ولی امر مسلمین و ولی مطلقه هستند، نظرشان را اعلام کنند و همه تبعیت کنند؛ اما قانون اساسی ما، این را نمیگوید
چطور ممکن است با این قرارداد، تحریمهای آمریکا را دور بزنیم؟
عدهای از موافقان معتقدند که با این قرارداد، تحریمهای آمریکا شکسته میشود یا میتوانیم تحریمها را دور بزنیم. نظر شما دراین باره چیست؟
چطور ممکن است با این قرارداد، تحریمهای آمریکا را دور بزنیم؟ ما با این قرارداد مثل فردی هستیم که بخشی از بدنمان را میدهیم یا بگوییم آمریکا میخواهد ما را بکُشد؛ ولی حالا یک پایمان را قطع کنیم و بدهیم برود.
چند روز است که درباره این قرارداد، مطالعه و جوانب را بررسی و اعلام میکنم مخالف آن هستم؛ چرا که هیچ بند آن به نفع منافع ملی نیست. من بهعنوان فردی که 70 درصد جانم را دادم و افتخارم این است که یک وجب از خاک وطنم را ندادم، از این قرارداد ناراضیام. اگر رهبری در این باره حکم خود را ابلاغ کنند، اطاعت میکنیم؛ ولی کسی حق ندارد از رهبری خرج کند. تا میخواهند دهان کسی را ببندند، میگویند نظر آقاست. سؤال من این است؛ آقا وکیل وصی میخواهند؟ ایشان، خودشان حرف خودشان را میزنند.
با توجه به مطالعهای که روی پیشنویس داشتهاید، پیشنهاد شما برای این قرارداد چیست و چه راهکاری را برای بهبود آن توصیه میکنید؟
در حال حاضر شاهد پنهانکاری، شفاف نبودن و نداشتن وحدت رویه بین مسئولان درباره این قرارداد هستیم. یکی حرفی میزند و دیگری همان حرف را تکذیب میکند و آخر نمیفهمیم چی به چی است. پس چه زمانی مردم، مَحرم هستند؟ بالاخره باید مسئولی، مردانه به تلویزیون بیاید و هر چه اتفاق افتاده را برای مردم تشریح کند؛ چرا که خسارت این شفافسازی به مراتب کمتر است. وقتی شفافسازی نمیشود شایعه قوت میگیرد و آن زمان است که دشمنان ورود میکنند و مردم هم باور میکنند؛ چون حاکمیت پاسخگو نیست.
برخی از نمایندگان مجلس، پیادهنظامهای احمدینژاد هستند
به یکی دیگر از حواشی پرسروصدای بهارستان بپردازیم و آن نطقها و مصاحبههای برخی از نمایندگان است که مجلس را به حاشیه کشانده است. با توجه به اینکه سابقه حضور در دوره مجلس را دارید، این رفتارها و صحبتهای نمایندگانِ بعضاً تازهکار را چگونه ارزیابی میکنید؟
بهطور کلی معتقدم اینگونه صحبتها و رفتار تحت تفکر آقای احمدینژاد است و این افراد در مجلس پیادهنظامهای احمدینژاد هستند. پیشنهاد میکنم احمدینژاد، حزبی تشکیل دهد و روی میز، بازی و قواعد را رعایت کند تا نیازی به هدایت از پشت پرده نباشد.
بالاخره باید در نظر گرفت که انتخابات مجلس، درست و حسابی برگزار نشد. خودم را عرض نمیکنم؛ ولی بخش اعظمی از نخبههای ما پشت درِ مجلس ماندند. مشارکت 40 درصدی در انتخابات جای افتخار ندارد؛ ولی به هر حال باید این مجلس شکل می گرفت. بدون تعارف فقط باید به آنها کمک کرد. عقب نشستن و قهر کردن، هیچ نفعی برای کشور ندارد. کسی که برای کشور دلسوزی میکند باید به این مجلس هم کمک کند؛ این اعتقاد من است.
منبع: پیام نو