رضا رویگری: از دیدن «مختار» سیر نمی‌شوم

اقتصاد۲۴ - مجموعه ای که حضور بازیگران توانمندی را در خود دارد و در راس آن داوود میرباقری طلایه دار این مجموعه فاخر است که با قلم و نوع نگاهش در فیلمسازی آن را به یک اثر ماندگار تبدیل کرده. رضا رویگری در این مجموعه نقش کیان را بازی کرد که تنها شخصیت اصلی ایرانی «مختارنامه» بود و با مختار قرابت بسیاری داشت. تا جایی که مورد حسد دیگران قرار گرفت و همین منجر به شهادت کیان شد. به بهانه بازپخش این مجموعه از شبکه های سیما گفت وگویی با رضا رویگری درباره سریال و مرور خاطراتش و همچنین فعالیت های اخیرش داشتیم. پس با ما همراه باشید.

بیشتر بخوانید:رضا رویگری: ۳۰۰ میلیون طلبم را نمی‌دهند

 از فعالیت این روزهایتان بگویید، چون مدتی است به دلیل بیماری کمتر در سریالی حضور دارید.
الان که سر هیچ کاری نیستم، چون کار خوبی پیشنهاد نشده که بازی کنم.

 به لحاظ وضعیت جسمانی چطور؟ شرایط بازی مقابل دوربین را دارید؟

بله حالم خوب است و توانایی بازی کردن هم دارم. اما فیلمنامه هایی که پیشنهاد شده را دوست ندارم.

 اگر اجازه بدهید مروری بر خاطره های «مختارنامه» داشته باشیم. از زمانی که این سریال برای نخستین بار روی آنتن رفت تا به امروز که بارها از شبکه های مختلف پخش شده، فرصت کرده اید به طور کامل سریال را تماشا کنید؟

معمولا هیچ وقت فرصت نکردم که سریال را به طور کامل تماشا کنم. اما این روزها که مجددا در حال پخش است، موفق شدم مرتب دنبال کنم و بسیار هم از دیدنش لذت می برم و   سیر نمی شوم.

 اتفاقا سوال من همین است که فکر می کنید دلیل جذابیت این سریال برای مخاطبان چیست که هر ساله با اشتیاق در ماه محرم به تماشای آن می نشینند؟

مختارنامه واقعا کار خوبی است. همه چیز درست سر جایش قرار گرفته است. انتخاب های آقای میرباقری درست و بجا بود. فیلمنامه هم که فوق العاده خوب و جذاب بود. خب مردم از یک سریال چه توقعی دارند؟ همین که فیلمنامه، بازی ها و کارگردانی خوب باشد دوست دارند. برای من هم خیلی بازی در این سریال لذتبخش بود. با این که سختی های خودش را داشت. اما حتی تا تدارکات هم همه چیز خوب بود و به بازیگر آرامش می داد تا سر صحنه فقط روی کارش تمرکز کند.

 معمولا افرادی که با آقای میرباقری کار می کنند، از جدیت و سختگیری های او در کارگردانی می گویند. با این حال باز هم شرایط همکاری مهیا شود در کارهایشان بازی می کنید؟

صددرصد. چون بسیار انسان خوبی هستند و در کارش هم حرفه ای عمل می کند. البته بعد از مختارنامه کار خاصی نساخته که به من هم پیشنهاد بدهد.

 مدتی است که مشغول ساخت «سلمان فارسی» است. به شما بازی در این سریال پیشنهاد نشده؟
نه هنوز که صحبتی نشده.

 از دستمزدتان برای بازی در آن سریال راضی بودید؟ گویا بازیگران دستمزدهای خوبی از آن سریال دریافت کردند.
نه وا... من فکر می کنم اندازه ای که ما کار کردیم، دستمزد نگرفتیم. به خصوص برای سکانس های جنگ و بازی در بیابان ها و شرایط سختی که بازیگران داشتند، دستمزدها چندان قابل توجه نبود.

 بهترین و حسی ترین سکانس کیان در مختارنامه را کدام سکانس می دانید؟

البته خیلی سکانس های خودم خاطرم نیست. اما من همه سکانس های کیان را که بازی کردم دوست داشتم. به خصوص صحنه ای که کیان متوجه می شود خانواده اش را به قتل رساندند، خیلی سکانس عجیب و جذاب و حسی ای بود. خودم خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم. سکانس شهادت کیان هم خیلی سکانس خوب و تاثیرگذاری برای خودم بود. فکر می کنم مردم هم دوست داشتند و تحت تاثیر قرار گرفتند. نکته دیگری که به یادم آمد این است که کیان صحنه ای دارد که زخمی شده، افتاده و دستش به شمشیرش است. از کنار شمشیر به لشکرش نگاه می کند که دارند پرپر می شوند. این نگاه برای من خیلی غم انگیز است و این صحنه را بی نهایت دوست دارم. غمی که در چهره کیان وجود دارد ناگفته های فراوانی دارد.

 منظورتان همان سکانس شهادت کیان است؟

بله خیلی صحنه تاثیرگذاری برای من و تماشاگر بود. این نهایت استادی آقای میرباقری است که با تفکرشان چنین صحنه ای را خلق کردند.

 اصلا چقدر تا پیش از بازی در این سریال با شخصیت کیان آشنایی داشتید؟

من اصلا کیان را نمی شناختم و نمی دانستم یکی از دوستان صمیمی و افرادی که به مختار نزدیک بوده، شخصیت کیان بوده. اما داوود میرباقری را خوب می شناختم و می دانستم میرباقری چه نوع متنی می نویسد و چه نوع کاری می سازد و چه حساسیت ها و دغدغه هایی در نویسندگی و کارگردانی دارد. جای دیگری هم گفتم که داوود میرباقری جزو آن دسته از کارگردان هایی است که چشم بسته نقشی را که پیشنهاد می دهد می پذیرم. برایم هم مهم نیست نقش چقدر دیالوگ و چند سکانس بازی دارد. همین که داوود میرباقری کارگردان باشد، خیالم از بابت کار راحت است.

 هنوز هم مردم وقتی شما را می بینند، درباره کیان صحبت می کنند؟

بله هنوز هم کیان را دوست دارند و می گویند دمت گرم که ما ایرانی ها را با این نقش سرافراز کردی(می خندد).

 وقتی فیلمنامه را خواندید، شخصیت کیان برایتان در فیلمنامه هم جذاب بود یا در اجرا به جذابیت آن افزوده شد؟
به هر حال طبیعی است که وقتی همه چیز در کنار هم قرار می گیرد، یعنی گریم و لباس و صحنه می توان درباره نتیجه کار پیش بینی کرد و جذابیت های کار مشخص می شود. اما خب نباید فراموش کنیم که داوود میرباقری پشت این کار بود و می شد که به نام و تجربه او اعتماد کرد. البته وقتی فیلمنامه را خواندم هم برایم این شخصیت جالب بود. اما وقتی به عنوان مخاطب سریال را تماشا می کردم، شخصیت کیان برایم خیلی جذاب بود.

فکر می کنید دلیل این که آقای میرباقری شما را برای این نقش انتخاب کرد، چه بود؟

دلیلش را به خاطر ندارم. چون کار مربوط به سال ها پیش است. اما تا جایی که خاطرم هست، آقای میرباقری معتقد بود چهره من بسیار ایرانی است و رفتارم کاملا نشان دهنده ایرانی بودن کیان است. با وجود این که بازیگران دیگری هم برای این نقش تست گریم داده بودند، اما در نهایت آقای میرباقری گفته بود من کیان را فقط در چهره رضا رویگری می بینم. به هر حال کیان تنها نماینده ایرانی ها در این سریال بود و فکر می کنم کارگردان از این نظر انتخاب سختی پیش رو داشت. من هم خوشحالم که توانستم نماینده خوبی از ایران باشم.

 کیان سکانس های بسیاری با مختار داشت. از همکاری با فریبرز عرب نیا هم می گویید؟

من معمولا سعی می کنم برای این که در بازی راحت باشم با پارتنرم رابطه و دوستی خوبی داشته باشم و با هم رفیق شویم تا هنگام بازی هم این رفاقت دربیاید. همبازی شدن با آقای عرب نیا هم برای من تجربه خوبی بود. اما خب بعد از آن کار و اتفاقا در زمان بیماری من هیچ ارتباطی با هم نداشتیم.

 گاهی بعضی از بازیگران با هم در کار رقابت دارند تا هر کدام بیشتر دیده شوند. این رقابت در کار بین شما هم بود؟

خیلی از آن روزها چیزی به خاطرم نیست. اما یک چیز را خوب می دانم که وقتی طرف حساب شما کارگردانی مانند داوود میرباقری است دیگر نمی توانید دنبال حسادت ها و بازی های این چنینی باشید و به جایش باید تا می توانید طوری رفتار کنید که جوان ترها هم از شما یاد بگیرند.

 عکسی از کیان و مختار در سریال هست که در فضای مجازی خیلی با این عکس شوخی شده. مختار دستش را به درخت تکیه داده و با کیان صحبت می کند. هم با عکس شوخی شده و هم دابسمش هایی با این سکانس ساخته شده. نظرتان درباره شوخی ها چیست؟

چیزهایی درباره این شوخی ها شنیدم اما خودم ندیدم که درباره آن نظر بدهم. فقط می توانم بگویم این مسائل برای کارهایی اتفاق می افتد که دیده و مطرح می شوند و مورد توجه مردم قرار می گیرند.

 شما در کنار بازیگری فعالیت هایی هم در زمینه موسیقی و خوانندگی داشتید. البته به دلیل بیماری تان مدتی است در این زمینه فعالیتی ندارید.
بله اما تصمیم دارم به زودی کارهایی در این زمینه انجام بدهم.

 منظورتان آلبوم است یا تیتراژ؟

من که تا به حال تیتراژ نخواندم اما شنیدم آنهایی که تیتراژ می خوانند، پول های خوبی می گیرند. اگر پیشنهاد سریال خوبی باشد من هم می خوانم. البته به ملودی و شعر خوب هم بستگی دارد.

 شما که تجربه خوانندگی دارید، مداحی را هم تجربه کرده اید؟

ما پیش از انقلاب و زمانی که جوان بودیم به همراه جوان های دیگر هیاتی داشتیم که به هیات ژیگول ها معروف بود. یادم می آید که در آن هیات مداحی می کردم.

 تعزیه هم کار کرده اید؟

با زنده یاد خسرو شکیبایی سال ها پیش یک تعزیه تئاتر کار کردم. اما اسم تئاتر و سالی که کار کردیم را اصلا به خاطر ندارم.

 بازی در «مختارنامه» چند ماه طول کشید؟ خاطرتان هست؟

دقیق که یادم نیست اما فکر می کنم ۱۰ سال کار من طول کشید. چون امکانش نبود که سکانس های یک بازیگر پشت سر هم گرفته شود. بنابراین اغلب بازیگران در طول سال های تولید همچنان سر فیلمبرداری بودند.

 اتفاقی هم برایتان در این چند سال سرصحنه افتاد؟

همه خاطره ها و اتفاقات که قطعا یادم نیست. اما چند بار اتفاقات خطرناک برایم در طول فیلمبرداری افتاد. یک بار شمشیر در پایم فرو رفت و از شدت درد از حال رفتم. بار دیگر تیر به پشت چشمم اصابت کرد و خدا خیلی به من رحم کرد که جان سالم به در بردم. اما برای چنین سریالی این اتفاقات طبیعی است. آن هم سریال تاریخی که کلی اتفاقات ممکن است سرصحنه برای بازیگر بیفتد. من هم همواره به این اتفاقات به چشم خاطرات به یاد ماندنی نگاه می کنم و اهل گله و شکایت نبوده و نیستم.

 برای بازی در این سریال سوارکاری و شمشیربازی را یاد گرفتید یا پیش از آن هم تجربه داشتید؟

برای بازی در این سریال دوره های آموزشی سوارکاری و شمشیربازی را رفتم، چون دوست داشتم سوارکاری ام ایرانی باشد.

 متوجه منظورتان از سوارکاری  ایرانی نشدم!

اگر این سریال را با دقت دیده باشید متوجه می شوید که تاخت های من با تاخت سپاهیان عرب فرق می کند. تاخت شخصیت کیان دلاورانه و یک دست و کاملا ایرانی است. کیان یک دستش را به دهانه اسب می گیرد و خیلی استوار اسب را هدایت می کند. کسانی که سوارکاری بلد هستند می دانند که نوع سوارکاری عربی با ایرانی فرق می کند. حتی نوع نشستن کیان روی اسبش با عرب ها فرق دارد. عرب ها وقتی روی اسب می نشینند حالتی خمیده دارند، اما او استوار روی اسب نشسته است.

 فکر می کنم این روزها با تماشای سریال مختارنامه خاطرات بسیاری برایتان تداعی شد. این طور نیست؟
بله مختارنامه یکی از معدود سریال هایی است که بازی کردم و از تماشای آن هم به عنوان مخاطب سیر نمی شوم. البته بسیاری از خاطراتم را فراموش کرده ام. اما با دیدن صحنه هایی از بازی خودم یکباره به یاد آن روزها می افتم. به هر حال سال های بسیاری ما کنار هم سر فیلمبرداری این سریال بودیم و اتفاقات بسیاری برای همه ما رقم خورد. فکر می کنم مردم هم این سریال را مثل ما دوست دارند.

تحقیقات برای کیان

زنده کردن شخصیت های تاریخی آن هم اگر نشان چندانی از آنها موجود نباشد، کار ساده ای نیست. ماجرایی که گویا رویگری هم با آن دست و پنجه نرم کرده است و در این باره می گوید: اصلا راجع به کیان چیزی وجود نداشت. چیزهایی جسته و گریخته درباره کیان در تاریخ نوشته شده چون این شخصیت وجود داشته و تخیلی نبوده. اما چیز زیادی درباره اش نبود که بتوان به آن رجوع کرد. شمر معروف را اصلا کیان کشته که من این را نمی دانستم. آقای میرباقری به دلیل اشرافی که به تاریخ صدراسلام دارد و با مطالعاتی که انجام داده، تمام این چیزها را درآورد و برایمان توضیح داد که کلی به کار من و بقیه بازیگران کمک کرد. فکر می کنم فقط درباره مختار کتاب وجود دارد و درباره کیان چیز مستقلی وجود ندارد. به کیان خیلی جزئی در تاریخ پرداخته شده، در حالی که تمام فتوحات را او انجام داده. با این حال آقای میرباقری تحقیقات را خودش برایمان توضیح داد و من به شخصه از راهنمایی و مطالعات ایشان در کار استفاده کردم.