اقتصاد۲۴ - پرسپولیس برای دومین بار در سهسال اخیر به فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد؛ یک رکورد جاودانه در تاریخ این باشگاه که در سالهای اخیر همه نوع طوفانی را به خودش دیده؛ از بسته شدن پنجرهی نقلوانتقالاتی تا رفتن بدموقع ستارگان، مصدومیتهای پیاپی و رایهای سختگیرانه afc که گاهی پادگان این تیم را آنچنان خالی کرده که نفرات کافی برای پر کردن لیست ۱۸نفره را هم نداشتهاند. با این اوصاف، قرمزها امسال و در لیگ قهرمانان آسیا که چاشنی کرونا باعث شد به صورت متمرکز و فشرده در قطر برگزار شود، توانست به فینال این مسابقات برسد. موفقیتی که در این روزهای پر از درد که تورم و گرانی کمر مردم را خم کرده است میتواند دست آنها را بگیرد و کمی از غوغای جهان فارغ کند.
با این وصف این موفقیت را فقط باید به پای یحیی گل محمدی و شاگردانش نوشت و بس. نه هیچ شخص یا مدیر دیگری. یحیی پرسپولیسیها، این روزها توانسته با وجود کوچ ستارگانی مانند علیپور و ترابی، بازهم تیمش را به فینال آسیا برساند. او حالا در حال خارج شدن از زیر سایهی کالدرون و نوشتن امضای خودش پای موفقیتهای قرمزهاست.
این موفقیت را هم فقط باید نتیجهی تلاش او و کادر فنیاش دانست نه مدیرانی که توانایی ادارهی یک باشگاه کوچک را ندارند و با تصمیماتی گه گرفته اند فقط چوب لای چرخ تیم گذاشته اند! مثل بدهیهای اخیر که یک بار دیگر منجر به بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس شده است.
بیشتر بخوانید: نوشته روی تخته رختکن پرسپولیس کار چه کسی بود؟
مدیران راس فوتبال و فدراسیون هم که بماند با قرارداد ویلموتس چنان سکتهای به فوتبال وارد کردهاند که سالها باید تاوانش را بدهیم. این موفقیت را باید به کادر پرسپولیس، بازیکنان زحمتکش و هوادارانش تبریک گفت نه مدیران فوتبال که ادعایشان گوش فلک را کر کرده است. اجازه بدهید این یک موفقیت برای تیم بماند؛ ما به همین هم قانع هستیم که شما بیایید، عکسهای یادگاری تان را بگیرید و کنار بروید. لطفا برای تیمهای بزرگ مثل پرسپولیس، استقلال، تراکتور و سپاهان از همین کارها بکنید، اما سند چیزی را (موفقیتهای تیم) به نام خودتان نزنید.