دولت و مجلس مشکلات مستمری‌بگیران تامین اجتماعی را لاپوشانی نکنند/ شندرغاز افزایش حقوق، اسمش خرج زندگی نیست

اقتصاد۲۴ - عاقبت مشکلات اقتصادی، مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی را به خیابان کشاند؛ تجمع اعتراضی که روز یکشنبه بازنشستگان معترض آن را در یازده شهر کشور برگزار کردند نشان داد که طاقت این بخش از جامعه در برابر خرابی اقتصاد طاق شده است.

از قرار معلوم برپایی این تجمع، اعتراضی بود که مستقل از نهاد‌های صنفی رسمی بازنشستگی صورت گرفت و برگزارکنندگانش بیشتر در زمره منتقدانی هستند که همیشه از طریق تریبونشان در فضا‌های مجازی، متولیان وقت تشکل‌های صنفی را بابت در پیش گرفتن سیاست مماشات، کوتاه آمدن و سازش سرزنش جدی کرده اند.

سوای اینکه تا چه اندازه انتقاد وارد شده به عملکرد تشکل‌های صنفی جدی است و یا اینکه اجتماعات دیروز چقدر ماهیتی خودجوش داشتند، اتفاق روز یکشنبه را می‌توان در ادامه هشدار‌هایی تلقی کرد که در ماه‌های گذشته از سوی فعالان صنفی بازنشستگی به متولیان جامعه داده شده بود؛ اینکه برای بازنشستگانی که نصف بیشترشان درآمدی در حد و اندازه حداقل مستمری دارند، بحران و رکود اقتصادی سال ۹۹ از جنس دیگری است و جامعه ۳.۵ میلیون نفری بازنشستگان تامین اجتماعی این بار نمی‌تواند به مانند سال‌های گذشته دشواری آن را تحمل کند.

علی دهقانکیا، مسئول نهاد صنفی کارگران بازنشسته شهرستان تهران هرچند به واسطه سمت‌هایی که در اختیار دارد، به تنهایی در معرض مستقیم بخشی از انتقاد‌ها قرار دارد، اما در نهایت با محق دانستن معترضان به اقتصاد۲۴ می‌گوید: قبلا هم گفتیم و حالا هم می‌گوییم؛ دولت مطالبات کارگران بازنشسته را جدی نمی‌گیرد. اول سال ۹۹ که تا چهار ماه افزایش سالانه مستمری‌ها را طول دادند؛ البته دولت بهانه قانونی خوبی هم داشت و می‌گفت تا تکلیف افزایش روشن نشود یک ریال هم به مستمری‌ها اضافه نخواهد کرد؛ بعدش هم پرونده افزایش سالانه مزد با همه مخالفت گروه کارگری بسته شده تلقی شد، شندرغاز به مستمری‌های بازنشستگی تامین اجتماعی اضافه کردند.

وی می‌افزاید: انگار نه انگار در همین چهار ماه کرونا دلیلی شده بود تا چرخ زندگی مردم سخت‌تر از همیشه بگذرد. تا مدتی هر اعتراضی را به وعده متناسب سازی ساکت کردند، اما عاقبت اجرای این قانون با تمام حاشیه هایش هم نتوانست جوابگوی هزینه‌های زندگی باشد و موج جدید نوسانات ارزی باعث شد تا عموم خانوار‌ها بابت خرید گوجه و روغن و ... دچار مشکل شوند؛ کارگران بازنشسته که در اوضاع وخیم اقتصادی هرگز تافته جدا بافته نبوده‌اند و همیشه در مواقعی از این دست بیشترین فشار‌ها را متحمل شده‌اند.

بیشتر بخوانید: پیش‌دستی کارگران بازنشسته برای افزایش مستمری‌ها

دهقانکیا ادامه می‌دهد: در چنین اوضاع و احوالی بود که مطلع شدیم گروه کارگری شورای عالی کار از دو ماه پیش خواستار تشکیل جلسه فوری برای ترمیم دستمزد‌های سال ۹۹ شده است. اگر این اتفاق تا الان افتاده بود می‌توانستیم انتظار داشته باشیم که سازمان تامین اجتماعی هم در مسستمری‌های تعیین شده تجدیدنظر کند، اما وزارت کار با بی‌محلی تمام نسبت به درخواست گروه کارگری باعث شد تا تمامی روزنه‌های امید بسته شود. از طرفی این روز‌ها می‌شنویم که دولت و مجلس مدام از افزایش حقوق سال آینده صحبت می‌کنند؛ لایحه بودجه ۱۴۰۰ به بهانه‌ای برای لاپوشانی و انکار مشکلات معیشتی حاضر تبدیل شده است. اغلب کارگران بازنشسته مستاجرند و در این ۹ ماه در کنار داشتن دغدغه‌هایی مانند کرونا نگرفتن، پیدا کردن ماسک و شوینده، خرید سیب زمینی و لبنیات، بی ارزش شدن ریال و برباد رفتن سرمایه‌ها در بورس، دغدغه تمدید قرارداد اجاره را هم داشته‌اند.

مسئول نهاد صنفی کارگران بازنشسته شهرستان تهران ادامه می‌دهد: دولت و مجلس همه این‌ها را بی خیال شده اند و به فکر سال بعد افتاده اند؟ با این وضعیت معلوم است که عده‌ای جان به لب شده و به خیابان‌ها می‌آیند؛ بازنشستگانی که روز یکشنبه در یازده شهر تجمع کردند کسانی هستند که زیر فشار اقتصاد موجود ترسی از کرونا ندارند؛ به آن‌ها حق می‌دهیم که معترض شوند هرچند می‌دانیم که پیکان انتقادشان متوجه خودمان و مجموعه تشکل‌های صنفی بازنشستگی هم هست.

وی تصریح می‌کند: متاسفانه به دلیل عملکرد نادرستی که دولت و مجلس در تمشیت امور روزمره و به ویژه مطالبات بازنشستگان داشته اند حالا ناخواسته چوب دوسر طلا شده و از سوی هم صنفی هایمان به سازش و مماشات متهم می‌شویم؛ در حالی که واقعیت چیز دیگری است. اگر مدیران سازمان از نهاد‌های صنفی بازنشستگی تقدیری کرده اند نه به خاطر کوتاه آمدن و مماشات در بحث افزایش مستمری و متناسب سازی که به خاطر پیروز شدن در شکایتی است که علیه دولت در دیوان عدالت اداری داشتیم و نتیجه آن هم چیزی جز محفوظ ماندن مطالبات سازمان از دولت نبوده است.

دهقانکیا در خاتمه می‌گوید: قبلا به دولت هشدار داده بودیم که کاسه صبر کارگران بازنشسته در حال سرریز شدن است؛ تجمع اخیر نیز نشان داد که هشدارمان بی دلیل نبوده است؛ هرچند از سوی بعضی بازنشستگان به کوتاهی در انجام وظیفه و همکاری با دولت متهم هستیم، اما در اصل ایرادی متوجهمان نیست. اگر دولت و مجلس بازهم بخواهند در برابر مطالبات بازنشستگان خود را به بی خیالی بزنند معلوم نیست که واکنش معترضان این بار چه شکلی خواهد بود، اما هرچه باشد می‌دانیم که این بازهم مانند دفعات قبل بخشی از انتقادات متوجه تشکل‌های صنفی بازنشستگی است.