سینما ایفل در خیابان نادری بعد از خیابان قوام السلطنه (سی تیر) در سال ۱۳۳۷ افتتاح شده و در سال ۱۳۶۰ در آتش سوخت و برای همیشه تعطیل شد/ عکس از محمود پاکزاد
قبرستان بَقیع (به عربی: مقبرة البقیع)، گورستانی است که در شهر مدینه، عربستان واقع شده‌است. عده بسیاری از اهل‌بیت و صحابه محمد از جمله چهار تن از امامان شیعه در این مکان دفن شده‌اند
در سال ۱۳۴۲ با تأسیس سازمان مسکن و شرکت خانه سازی بخش دولتی به شکل مستقیم وارد تولید مسکن به شکل آپارتمان و به عبارتی انبوه سازی شد. تدوین و تصویب قانون تملک آپارتمان‌ها در سال ۱۳۴۳ که در آن برای سازندگان این نوع از مسکن معافیت از پرداخت مالیات بر درآمد به مدت ۱۰ سال در نظر گرفته شده بود سرمایه داران بخش خصوصی را به ساختن بنا‌های بلند ترغیب می‌کرد. شرکت‌های سامان و رویال دوما از نهاد‌های معروف انبوه سازی مسکن در دهه ۴۰ بودند. نخستین بنا‌های بلند مسکونی در ایران، مجموعه آپارتمان‌های سامان در بلوار کشاورز، مجموعه آپارتمان‌های بهجت آباد در بلوار کریم خان زند و آپارتمان‌های پارک ساعی هستند که بین سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۰ ساخته به بهره برداری رسیدند. روزنامه اطلاعات ۶ آذر ۱۳۵۳ گزارشی از روند آپارتمان سازی در تهران و قیمت آنها منتشر کرد
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید؛ از جزییات لباس‌ها و چهره‌ها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
احمد شاه سه سال پس از خلع شدن از مقام سلطنت در ۳۲ سالگی در یکی از بیمارستان‌های پاریس درگذشت. جنازه او طبق وصیتش به عراق حمل شد و در کربلا نزد مقبره پدرش به خاک سپرده شد. از مقامات دولتی ایران هیچ یک در مراسم تشییع جنازه او شرکت نکردند.
دیوارهای کاخ نیاوران که تمام می شود، روبرو، گنبدی سبز رنگ است که عنوانش “قدیمی ترین تکیه تهران“ است. تکیه نیاوران با قدمتی در حدود ۱۶۰ سال قدیمی‌ترین تکیه پا برجای تهران است. این تکیه به دستور ناصرالدین شاه قاجار و توسط استاد حسن خرپاکوب ساخته شده است.
تصویر مربوط به فروردین ماه سال ۹۶ و بازدید قاسم سلیمانی از خطوط عملیاتی حماه است. اکنون، اما با توجه به پیشروی سریع مخالفان شهر حماه تا ساعاتی دیگر سقوط خواهد کرد.
عکاسی در دوران قاجار یک پدیدۀ تازه و بسیار لوکس بود که دسترسی به آن تقریبا فقط برای شاهان و درباریان آنها میسر بود. به همین خاطر است که شمار بسیار زیادی از عکس‌های به جا مانده از این دوران مربوط به مردان درباری و زنان حرمسرا است. بر اساس روایت‌های تاریخی، از جمله آنچه سفرنامه‌نویسان نوشته‌اند، برگزاری مجالس رقص و موسیقی یکی از سرگرمی‌های همیشگی درباریان در طول دوره‌های مختلف بوده است. حضور زنان رقصنده یا نوازنده نیز در اینگونه مجالس سابقه‌ای طولانی داشته است.
بازار تهران در سال ۱۳۵۳ با کمبود فضای انبار و ویترین برای فروشندگان رو‌به‌رو شده بود. بازار تهران، نیم قرن پیش به عنوان بزرگترین و متراکم‌ترین فضای فروشگاهی کشور نیاز به ترمیم و تغییر داشت.
روزنامه اطلاعات ۲ آذر ۱۳۵۳ گزارشی از وضعیت بازار تهران منتشر کرد.
۵۳ سال پیش در ۹ آذر ۱۳۵۰، جزایر سه گانه خلیج فارس به خاک میهنمان ایران بازگشت. یاد قهرمانان و شهدای ایران زمین در تنب بزرگ را پاس بداریم: ناو سروان رضا سوزنچی کاشانی/ مهناوی یکم مخابرات حبیب سولکی کهریزی/ ناوی آیت‌الله خانی
در این عکس فروغ‌الدوله و دو دخترش با لباس‌ها و لوازم درویشی مثل تبرزین و کشکول دیده می‌شوند. فروغ‌الدوله با نام اصلی «تومان آغا»، دختر ناصرالدین شاه و خازن‌الدوله (از همسران صیغه‌ای شاه) بود. او و همسرش ظهیرالدوله تمایلات تصوف‌گرایانه داشتند و از مریدان صفی علیشاه به شمار می‌آمدند که از صوفیان مشهور آن دوره و بنیانگذار فرقۀ تصوف صفی علیشاهی بود. به علاوه، فروغ‌الدوله و همسرش از بنیانگذاران «انجمن اخوت» بودند که از نخستین انجمن‌های شبه‌فراماسونری ایران بود.
نیم قرن پیش داود رشیدی و علی نصیریان در تئاتر تهران دو نمایش همزمان با هم روی صحنه بردند. در آذر ۱۳۵۳ علی نصیریان متن معروف بنگاه تئاترال نوشته خودش را در سالن ۲۵ شهریور/ سنگلج با بازی عزت‌الله انتظامی، کرم رضایی، فرزانه تائیدی، مهین شهابی، اسماعیل داورفر و محمد مطیع روی صحنه برده بود.
از کوچه‌های خاکی و زنانی که لب جوی مشغول شستن لباس هستند تا مردمی که در کنار ویرانه‌های مسجد کبود مقابل دوربین عکاس ایستاده‌اند؛ این عکس‌ها ما را به شهر تبریز در حدود یک قرن قبل می‌برند.