فروش غیرقانونی آثار موزه امام علی (ع) یکی از خبر‌های پربسامد دو هفته اخیر بوده است. فرح اصولی یکی از هنرمندانی است که ۳ اثر او از چندین سال پیش در این موزه بوده‌اند و الان از سرنوشت‌شان خبری نیست.
روز گذشته بار دیگر موضوع تابلو‌هایی که از موزه امام علی (ع) زیر نظر سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران امانت گرفته شده، اما عودت داده نشدند، مورد بررسی شورای شهر تهران قرار گرفت و در آخر رسانه‌هایی مقصر شدند که موضوع خروج این تابلو‌ها و فروش آن را در دوبی پیگیری و منتشر کرده بودند.
ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران گفت: ۱۴ تابلو به فروش رسیده و اعلام کردند که موزه امام علی (ع) بازسازی شود. بودجه امسال شهرداری تهران ۱۵۰ هزار میلیارد تومان است آن وقت شهرداری گیر ۳ میلیارد بود که موزه را باسازی کند؟ این توجیهات غیرقابل قبول است.
همان شد که بعد از این مدت، یکشنبۀ گذشته «ناصر امانی» عضو شورای شهر تهران، از خروج بدون بازگشت این آثار در صحن شورای شهر تهران حرف زد و حتی ارزش یکی از آثار را به‌تن‌هایی ۳۰ میلیارد تومان عنوان کرد؛ آثاری که گفته می‌شود برخی از آنها به فروش رفته‌اند، اما هیچ مقام مسئولی هنوز آن را تأیید یا رد نکرده است
سعید صدرائیان عضو هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران پیرامون شایعات مطرح شده در رابطه با مفقود یا فروخته شدن ۳۰ تابلوی این سازمان اظهار کرد: این آثار جمعا ارزش شان به ۳ میلیارد تومان هم نمی‌رسد، چه برسد به ۳۰ میلیارد تومانی که نقل شده است.
روزنامه سازندگی نوشت: ۳۰ تابلوی ارزشمند از موزه امام علی (وابسته به شهرداری تهران ) خارج و به کشور امارات منتقل شده‌اند. آن‌طور که سایت World art Dubai نشان می‌دهد ۱۴ اثر فاخر هنرمندان ایرانی متاسفانه فروخته شده‌اند.
۲۰ شهریور بود که اولین درخواست تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در دوره ششم شورای شهر تهران ثبت شد. طرحی که شهردار تهران هم از آن استقبال کرد و اعلام کرد از هر درخواستی که منجر به شفافیت بیشتر شود استقبال می‌کند. موضوع، تحقیق و تفحص عملکرد برنامه‌ای و مالی سازمان املاک و مستغلات بود.
«در کمیسیون ماده ۵ شهرداری تهران خلافشویی صورت گرفته»؛ این سخنی است که مصطفی میرسلیم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در نقد عملکرد مدیریت شهری پایتخت می‌گوید.
یک پژوهشگر می‌گوید: پایتخت سیاسی لزوما اینطور نیست که یک پایتخت جمعیتی باشد یا صنعتی؛ اصلا در مرکز سیاسی، وجود صنعت یا پایتخت جمعیتی مفهوم ندارد. مرکز سیاسی یعنی نقطه مناسب به لحاظ سوق الجیشی، امنیتی، زیرساخت‌های اجتماعی که تا شعاع ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری اراضی آن ملی باشد، یعنی هیچ کسی حق خرید و فروش هیچ ملکی را ندارد. بلکه دولتمردان و قوای سه گانه تا زمانی که مسئولیت دارند در این شهر اجاره نشین هستند. زمانی که مسئولیت ندارند خارج می‌شوند. نتیجه این روند این می‌شود که یک رانت‌هایی مانند مسکن و اشتغال کاذب از بین می‌رود.
خانه کودک ناصرخسرو با بیش از ۲۰ سال حضور فعال در منطقه ۱۲، حالا چند سالی است که با خطر تعطیلی از طرف شهرداری دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و طبق آخرین مراودات با شهرداری جهت تخلیه این ملک گفته شده که اجرت‌المثل تمام این سال‌ها را هم از شما خواهیم گرفت.
رئیس شورای شهر با اعلام اینکه از سوی شهرداری هنوز نامه‌ای به ما در مورد فرصت دادن برای جایگزینی کارگران ایرانی به جای کارگران اتباع نرسیده است، گفت: فعالیت کارگران اتباع باید قانونی باشد.
رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای اسلامی شهر تهران گفت: حسب ماده ۱۰ قانون املاک و مستغلات شهرداری موظف است هر ۶ ماه یک بار گزارش اقدامات سازمان املاک و مستغلات را ارائه دهد که انجام نداده است.