جمشید حمزه‌زاده، رئیس جامعه هتلداران ایران درباره حمایت دولت از هتلداران پس از رکود در این صنف بعد از جنگ ایران و اسرائیل می‌گوید: متأسفانه، تاکنون شاهد هیچ اقدام عملی و ملموسی از سوی دولت در راستای حمایت از صنعت هتلداری نبوده‌ایم. اظهارات وزیر میراث فرهنگی نیز محدود به وعده‌هایی مبنی بر انعکاس مشکلات به دولت و پیگیری آنها بوده است، حداقل تا این لحظه.
در شرایط فعلی، حتی در صورت کاهش تنش‌ها، احیای صنعت گردشگری ایران با چالش‌های سنگینی روبه‌رو خواهد بود و باید اعتماد جامعه جهانی نسبت به امنیت ایران بازسازی شود. تنش امنیتی فعلی با اسرائیل، همراه با ضعف‌های ساختاری پیشین، مانع از تحقق توان واقعی گردشگری کشور شده است و برای رفع آن باید چاره‌اندیشی کرد.
«حرمت‌الله رفیعی» رییس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی با انتقاد از وضعیت برگزاری تور‌ها و صدور مجوز دفاتر خدمات مسافرتی می‌گوید نیمی از فعالیت‌های مربوط به گردشگری توسط غیرمجاز‌ها صورت می‌گیرد و دولت به عنوان متولی اصلی این حوزه با اینکه هشدار‌ها و نقد‌های فراوانی در این خصوص مطرح شده، اراده‌ای برای برخورد با این فعالیت‌ها ندارد.
در سال‌های اخیر، با افزایش تمایل مردم به سفر به مناطق کوهستانی، ساحلی و فرهنگی ایران، پدیده «گردشگری فله‌ای» به یکی از مهمترین چالش‌های زیست‌محیطی و اجتماعی تبدیل شده. این نوع گردشگری نه تنها بر محیط زیست فشار می‌آورد، بلکه به هویت فرهنگی و اجتماعی بومی جوامع محلی نیز آسیب می‌رساند.
گردشگری در هورامان به مرور زمان باعث شده که بسیاری از مردم این منطقه برای جلب رضایت گردشگران و تأمین نیاز‌های آنها، خود را با انتظارات و سلیقه‌های بیرونی تطبیق بدهند. این تغییر نه‌تنها در سبک زندگی و مشاغل، بلکه در نحوه بازنمایی فرهنگ و هویت نیز دیده می‌شود.
تورم و بالا رفتن قیمت‌ها هزینه‌های سفر را هم افزایش داده است، زمانی که از گردشگری و سفر صحبت می‌‌‌کنیم تنها به مقوله‌ای نظیر محل اقامت، حمل‌ونقل و خوراک محدود نیست، بلکه به تورهای گردشگری هم مربوط می‌شود.
رشد حدود ۴۰ درصدی هزینه پرواز‌های داخلی و ۶۰ درصدی پرواز‌های خارجی از یک سو، تاثیر مستقیم نرخ ارز بر قیمت هتل‌ها و اقامتگاه‌ها در داخل و خارج کشور، سبب جهش قیمتی جدی تورهای گردشگری و مسافرتی شده است. فعالان صنعت گردشگری بر این باورند افزایش سنگین قیمت‌ها باعث کاهش تقاضا برای سفر‌های هوایی شده و وضعیت چندان مساعد نیست.
کاهش سفر تنها ضربه خود را به اقتصاد گردشگری نمی‌زند، بلکه هرچه سهم سفر از سبد هزینه خانوار ایرانی کم شود، بیشتر از آن میزان نشاط و انگیزه افراد برای ادامه فعالیت از دست می‌رود. اکنون پدیده سفر قسطی حکم سراب را دارد؛ در نگاه اول شاید راهی برای کاهش فشار اقتصادی بر خانواده‌ها باشد و بتواند امکان فراغت را فراهم کند، اما بار مالی که در بلند مدت بر دوش خانواده می‌گذارد با هدف سفر رفتن که آسودگی ذهن است، در تناقض قرار دارد و فشار مالی و روانی را تشدید می‌کند.
یک فعال گردشگری گفت: گردشگر خارجی در کشور مقصد نیاز به امنیت دارد. گردشگر وقتی به کشوری سفر می‌کند می‌خواهد سالم برود و در امنیت و سلامت نیز بازگردد، برای سفر خود هم هزینه می‌کند. حال‌آنکه در ایران اظهارنظر‌های برخی مقامات با ایجاد جو ناامنی، تاثیر منفی در ورود گردشگر به کشور دارد و تاریخ، تمدن و فرهنگ باستانی و غنی ما در دنیا رو به نابودی می‌برد.
علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، ایران دارای طبیعتی متنوع و زیباست. از کوه‌های سر به فلک کشیده زاگرس و البرز گرفته تا جنگل‌های سرسبز شمال و کویر‌های شگفت‌انگیز مرکزی، هر گوشه‌ای از این کشور زیبایی‌های خاص خود را دارد.
بر اساس داده‌های وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه، ایرانیان با ۲۴۰هزار و ۶۴۳ نفر بیشترین تعداد گردشگر را در ماه ژانویه به خود اختصاص دادند و جای روس‌ها را در صدر جدول گرفتند.
هجوم گردشگران به برخی مناطق بکر که بلاگرهای سفر معرفی کرده‌اند، منجر به از بین رفتن طبیعت ایران شده است. وزارت میراث‌فرهنگی موظف به ارائه آموزش به فعالان سفر در شبکه‌های اجتماعی است
آمار‌ها فریاد می‌زنند: ایران با ۲۶ اثر ثبت شده در یونسکو و رتبه پنجم اکوتوریسم جهان، درآمدی کمتر از یک صدم فرانسه از گردشگری دارد! این تناقض دردناک چگونه شکل گرفته است؟ پاسخ را باید در گرداب سیاست‌های ناکارآمد، زیرساخت‌های فرسوده، و تصویری مخدوش از «ایرانِ واقعی» جست‌و‌جو کرد؛ تصویری که نه در آیینه تاریخ، که در شکست‌های امروزمان منعکس شده است
نیما قاضی خبر داد گروه هتل‌های دُنسه بعنوان بهره بردار جدید هتل المپیک تهران برنامه دارد زیرساخت‌های تکنولوژی را در صنعت گردشگری و ورزش کشور توسعه دهد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، در سال ۲۰۲۴ تعداد گردشگران بین‌المللی منطقه خاورمیانه با ۹۵ میلیون نفر، عملکرد قابل‌توجهی داشته است. /مقاصدی مانند قطر (+۱۳۷٪)، السالوادور (+۲۰۶٪)، عربستان سعودی (+۱۴۸٪)، آلبانی (+۱۳۶٪) و صربستان (+۹۸٪) در درآمد‌های گردشگری بین‌المللی رشد چشمگیری داشتند.
صنعت گردشگری ایران از مرحله ایران هراسی عبور کرده و با ایران‌گریزی مواجه شده‌ایم به این معنا که گردشگران خارجی، نه فقط دچار نگرانی بابت سفر به ایران هستند بلکه از سفر به ایران حتی بابت کار و تجارت هم منصرف شده‌اند.
با توجه به آخرین گزارش‌ها از وضعیت گردشگری در سال ۲۰۲۳ و سه ماه نخست سال ۲۰۲۴ می‌توان اینطور گفت حالا دیگر به جز امارات که تقریبا دیگر از پیشتازان گردشگری نه در منطقه بلکه در جهان است، اکنون ایران در گردشگری و در آمدزایی از آن با فاصله از قطر، عربستان و حتی پاکستان نیز بسیار عقب افتاده و این جدا از عقب افتادگی شدید ایران از رقبای قدیمی اش همچون ترکیه و دبی است. نگران کننده‌تر این که کشور‌هایی همچون باکو و حالا دیگر حتی تاجیکستان با سیاست تازه خود در در‌های باز برای توریست‌ها نیز ممکن است به زودی چنان از ایران پیش بیافتند که رویای فعالان گردشگری دیگر نه رسیدن به وضعیت گردشگری استانبول و دبی که رقابت با باکو و دوشنبه باشد.