عباس عبدی نوشت: جناح فعلا غالب اصولگرایان با تعارضات فراوان مواجه شده و در توجیه این تعارضات به لکنت زبان نیز دچار شده است. رفتار‌هایی متعارض انجام می‌دهند که چوب هر دو را خواهند خورد، ولی نان هیچ‌کدام را نمی‌خورند.
احمدی‌نژاد برای ناطق‌نوری نماد بی‌وفایی اصولگرایان است؛ فردی که در مناظره‌های انتخاباتی ۸۸ علیه او و فرزندانش سخن گفت، اما هیچ اصولگرایی حتی جامعه روحانیت مبارز که ناطق عضو آن بود، حاضر به دفاع از او و اعتراض به رئیس وقت دولت نشد که هیچ در عمل همگی از احمدی‌نژاد حمایت کردند. این تنهایی برای ناطق تا امروز مانده و آن‌طور‌که از سکناتش بر‌می‌آید، تا آخر هم خواهد ماند.
پیش بینی می‌شد که سخنان پرویز فتاح با استقبال جریان اصولگرا همراه نشود، چرا که جدای از حمله برخی چهره‌های سرشناس این جریان همچون غلامعلی حدادعادل به نهاد‌های نظامی همچون سپاه و ارتش نیز انتقاد کرده بود. شاید اگر او فقط نهاد‌های نزدیک به دولت و مجلس و اصلاح‌طلبان را هدف قرار می‌داد نه تنها با واکنش منفی اصولگرایان روبه‌رو نمی‌شد بلکه به گرمی هم از او استقبال می‌کردند. اما ظاهرا فتاح از خط قرمز‌های اصولگرایان عبور کرده است.
احمد توکلی فعال سیاسی اصولگرا گفت: ما شده‌ایم چوپان دروغگو و باید بپذیریم که اعتماد مردم به ما مسئولان در قیاس با گذشته بسیار کمتر شده است. باید اولا این مساله را بپذیریم تا بعد بتوانیم به فکر راه‌حل اصلاح این وضع برویم. به عقیده من هنوز بسیاری از مسئولان این مهم را نپذیرفته‌اند.
صادق زیباکلام نوشت: این‌هم حکایتی شده که مدت‌هاست هرگاه که درباره اصلاح‌طلبان می‌نویسم، به‌جز انگشت‌گذاردن بر ضعف‌ها، متأسفانه مطلب دیگری ندارم. از آن بدتر اینکه، نوشتن درباره جریان اصلاحات بسان رانندگی در جاده یک‌طرفه شده که از آن‌طرف حرکتی نیست. جاده‌ای که آخر آن هم به نظر می‌رسد بن‌بست است.
کد خبر: ۷۴۶۶۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۵/۱۵
بزرگان اصولگرا، نظرات راهبردی را در اختیار نمایندگان قرار بدهند/شورای ائتلاف به نمایندگان جدید مشورت دهد
رقابت بهارستانی‌ها این روزها متوجه هیات رئیسه و به ویژه ریاست کمیسیون‌ها شده است موضوعی که بار دیگر بازار لابی و رایزنی را میان وکلای ملت داغ کرده است.
عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری می‌گوید: برای اولین بار در ادوار تاریخ مجلس بعد از انقلاب اسلامی بود که ۵-۶ نفر برای تصدی ریاست مجلس، شال و کلاه کردند و به صحنه رقابت آمدند.
حسینی: با اسم احمدی‌نژاد مشکل نداریم، حتی احترام هم می‌گذاریم /ارتباطی عاطفی ما پابرجاست
وزیر دولت احمدی نژاد می‌گوید: از بعد از سال ۹۶ ارتباط سیاسی با ایشان نداشتم، ولی ارتباط عاطفی و اخلاقی ما پابرجا است.
سکوت معنادار عقلای اصولگرایی در طول ماه های اخیر و غیبت آشکار آنها در جریان بستن لیست ایران سربلند،شاید حکایت از آن داشته باشد که ترکیب مجلس یازدهم اصلا باب طبع آنها نیست و برای همین بخواهند از همین الان دامان خود را از بروندادهای این مجلس برچینند.
همه تشکل‌ها و چهره‌های اصولگرایی که این روزها روی مطالبات حقوق و دستمزد کارگری سوار شده‌اند، در سال‌های گذشته سکوت پیشه کرده بودند؛ آن هم در حالی که میزان افزایش حقوق در مقایسه با سال‌های گذشته بیشتر بوده است.
مرتضی طلایی می‌گوید: اصولگرایان هر کاری می‌خواهند بکنند از الان انجام دهند که سال 1400 با یک چهره پا به عرصه انتخابات بگذارند. اگر این اتفاق رقم بخورد من تضمین می کنم که کاندیدای اصولگرایان ۲۵ میلیون رای خواهد داشت.
چرا جریانی خاص در ایران بیش از هرکس بر پذیرش ریاست ستاد ملی مقابله با کرونا توسط رییس‌جمهوری اصرار دارد تا جایی که عدم ذکر این مساله را به عنوان «اختلاف» میان دو مقام عالیرتبه در جمهوری اسلامی ذکر می‌کند.
مهدی چمران با بیان اینکه رای اصولگرایان کاهش داشته است گفت: من نمی‌خواهم به تقسیم بندی‌ها تاکید داشته باشم، ولی به طور کلی مشارکت در این دور از انتخابات کمتر از دفعات قبل بود، ما پیش از این وقتی به مساجد و مجالسی که عموما می‌رفتیم شاهد شور و هیجان بیشتری بودیم، اما اینبار شور و هیجان کمتری را دیدیم.
اینبار دیگر رقیب نیست که ادعای تقلب را مطرح می‌کند؛ بلکه این خود اصولگرایان هستند که در ادامه اختلافات‌شان برای ارایه لیست مشترک، حالا به آرای این لیست نقد وارد می‌کنند و مدعی می‌شوند که اگر این لیست تمام و کمال پیروز شده است، دلیل آن نحوه شمارش و خوانش آرا است که به ادعای آنها برخلاف قوانین صورت گرفته است.
اغلب نامزد‌های طیف‌های مختلف اصولگرا بر این نظر هستند که مجلس یازدهم باید متفاوت از مجلس دهم و متمایز از آن باشد. مجلس یازدهم از نظر اصولگرایان باید در شرایط تحریم و فشار حداکثری به پیدا کردن و تقویت روزنه‌هایی برای گذر از این شرایط سخت بیاندیشد. مجلسی کارآمد و شفاف که درآخرین روز‌های بهمن ۱۳۹۸، وعده‌اش را اصولگرایان می‌دهند. اما اینکه مجلس یازدهم چقدر به وعده‌های این روز‌های اصولگرایان پایبند باشد معلوم نیست و گذر ایام آن را روشن خواهد کرد.
دهه نود آغاز دوران تازه‌ای برای دو جریان اصلی سیاسی کشور بود. افزایش اختلافات در اردوگاه اصولگرایان و همگرایی و وحدتِ بیشتر در جریان اصلاح طلب. اما حالا در سال‌های پایانی این دهه و در جریان برگزاری انتخابات مجلس یازدهم معادلات آنچنان بهم ریخته که هر دو اردوگاه درگیر اختلافات زیادی شده است.
اختلاف اصولگرایان در آستانه انتخابات مجلس یازدهم قریب به ۱۰ فهرست انتخاباتی روی دست آنها گذاشته و اگر فهرست هر جریان را نماینده طرز فکر آن جریان بدانیم، باید گفت اختلاف اصولگرایان نه بر سر فهرست که بر سر اصول است.