تحولات سوریه نه تنها معادلات منطقه بلکه قادر است معادلات فرامنطقهای را تحت تاثیر قرار دهد. به ادعای گروهی از ناظران پس از رویدادهای شام، رویکرد ایران و مقاومت تغییر خواهد کرد. این فرضیهای است که بازیگران عرب حاشیه خلیج فارس به شدت از آن هراس دارند.
تلاشها برای آزادسازی زندانیان «صیدنایا» ادامه دارد. برخی از این افراد به دلیل کمبود هوا و تهویه نامناسب «تقریبا در حال خفگی» هستند. مقامهای منطقه ریف دمشق در شبکههای اجتماعی از سربازان سابق و کارکنان زندانهای حکومت بشار اسد درخواست کردهاند که کدهای درهای الکترونیکی زیرزمینی را در اختیار نیروهای مخالف قرار دهند.
یک نماینده ادوار مجلس میگوید: به دلیل بحران آن زمان و امنیتی و نظامی شدن موضوع سوریه، عملا بودجهای برای کمک به دولت سوریه به تصویب مجلس دهم نرسید یا بدین صورت بود که مقدار اعتبار به صورت مستقیم میان دولتها امضا شد و دولتها اکنون باید پاسخگو باشند.
در سال ۲۰۰۰ پس از مرگ حافظ اسد، پسرش بشار اسد بهعنوان رئیسجمهور سوریه به قدرت رسید. او تلاش کرد اصلاحات اقتصادی انجام دهد، اما حکومت خود را با فعالیتهای امنیتی ادامه داد.
امروز جهان نظارهگر یکی از بزرگترین تحولات خاورمیانه است؛ سقوط دمشق و فرار بشار اسد از سوریه. این واقعه نقطهعطفی در تاریخ معاصر این کشور بهشمار میرود. اما آیا سقوط حکومتی که بیش از دو دهه با مشت آهنین بر سوریه حکمرانی میکرد، صرفاً به نبردهای نظامی و تحولات میدانی وابسته بود؟ پاسخ ساده نیست. ریشههایی که نه در خیابانهای دمشق، بلکه بخشی از آن در زمینهای ترکخورده کشاورزی و رودخانههای خشکشده سوریه یافت میشود.
جواد آقای لاریجانی در آن موقع تنها ۳۹ سال داشت (متولد ۱۳۳۰ - نجف) و روی و موی او سپید نشده بود و از پایان جنگ ایران و عراق هم زمان زیادی نمیگذشت، اما در آذر ۱۴۰۳ از آن زمان ۳۴ سال میگذرد و حالا ۷۳ ساله است و از این رو جای تعجب دارد که چگونه یک نفر هم در ۳۹ سالگی آن تحلیل غلط را ارایه میدهد و هم در ۷۳ سالگی؟ آخر ۳۴ سال یک عمر است. اما چرا در او اثر ندارد؟
درمیان زندانیان سوری یک نفر است که ۳۰ سال در زندانهای اسد بوده و هیچ خبری از وی نبوده است اکنون که آزاد شده، مادرش او را نمیشناسد و از وی مدارک شناسایی میخواهد و از عکس دوران کودکی او را میشناسد!
در حوزه تحولات میدانی سوریه نیز خبرگزاری تاس به نقل از یک مقام در استان لاذقیه خبر داد «مخالفان به طور کامل کنترل استانهای طرطوس و لاذقیه را به دست گرفتند». این رسانه روسی افزود که نیروهای مسلح مخالفان قصد حمله به پایگاههای نظامی روسیه را ندارند و پایگاههای نظامی روسیه در حمیمیم و طرطوس به طور عادی فعال هستند.