ساعت هنوز هشت صبح نشده است که تلفن زنگ می‌خورد. غریبه‌ای که پشت خط است، می‌خواهد بداند که آیا با یک روزنامه‌نگار صحبت می‌کند یا نه، و وقتی مطمئن می‌شود، تازه توضیح می‌دهد که دلیل اضطراب و شتاب‌زدگی‌اش چیست.
«برخی بیماران در اوج فقر و تنگدستی داروهای خاص خود را می‌فروشند! اگر بیمار، نسبت به مداوای خود بی‌تفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد چنین کاری انجام دهد و داروهای خود را بفروشد.»
ماجرای کمبود و افزایش قیمت بسیاری از داروها و سرگردانی برخی بیماران برای یافتن اقلام دارویی مورد نیازشان در اسفندماه ۱۴۰۳، مانند ماه‌های اخیر، ادامه پیدا کرده است. این شرایط در کنار عدم وصول مطالبات بیمه گذار‌ها به داروخانه ها، وضعیتی پیچیده را رقم زده است.
نزدیک به پانصد قلم کمبود دارو داریم که ممکن است به بحران امنیتی تبدیل شود/جمالیان عضو کمیسیون بهداشت: تامین اجتماعی به داروخانه‌ها بدهکار است و می‌گوید پول ندارم. /مجری تلویزیون: اگر تامین اجتماعی پول ندارد چرا پول ویلموتس را می‌دهد؟
رئیس انجمن داروسازان تهران با اشاره به مشکلات حوزه دارو گفت: مراحل پرداخت سهم دارویار و سهم بیمه‌های پایه آنقدر طولانی است که مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. اگر مشکل نقدینگی در کوتاه‌ترین زمان برطرف شود؛ کمبود بسیاری از داروها که الان در بازار موجود نیست حل می‌شود.
هر چند دولت برای حل این بحران دست به تصویب بودجه زد، اما با وجود تصویب حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان در شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا برای پرداخت مطالبات دارویی، متأسفانه این شورا تأکید کرده این مبلغ تنها به وزارت بهداشت و برای مطالبات مراکز دولتی اختصاص یابد و سهم داروخانه‌های خصوصی از این اعتبار مشخص نشده است و این بدان معناست که بحران با توجه به بدهی ۳۷۰۰۰ میلیارد تومانی حتی می‌تواند ادامه یابد و گسترده‌تر نیز شود.
معاون درمان سازمان تامین اجتماعی به تازگی خبر داد که قیمت بیش از ۴۰۰ قلم از داروهای تحت پوشش این سازمان، گران‌تر شده و با وجود آنکه بیماران همچون سابق، حداکثر ۳۰ درصد از قیمت دارو را پرداخت خواهند کرد، ولی به دنبال افزایش قیمت داروها و از آنجا میزان یارانه تخصیصی به دارو، تغییری نداشته و پرداختی از جیب بیماران بابت داروهای تحت پوشش بیمه هم بیشتر شده است.
داروساز و مسئول داروخانه بیماری‌های خاص با تأکید بر مشکلات تأمین داروهای خاص و تأثیر تغییر نرخ ارز بر قیمت‌ها، راهکار‌هایی مانند نظارت دقیق‌تر و اصلاح فرآیند توزیع را ضروری می‌داند.
کمینه افزایش قیمت دارو تا ۵۰ درصد بوده است، اما برخی داروها تا ۶۰-۷۰ درصد و برخی دیگر بالغ بر ۱۰۰ درصد رشد قیمت داشته‌اند که این روند ادامه‌دار هم خواهد بود؛ زیرا برای برخی کارخانه‌ها افزایش قیمت طی مراحل اداری و رسمی اعمال شده و شرکت‌های دیگر نیز در آینده نزدیک این مسیر را پشت سر خواهند گذاشت
افزایش قیمت دارو در هفته‌های اخیر منجر به واکنش‌های زیادی شده و حتی برخی داروخانه‌داران می‌گویند بخشی از بیماران به دلیل افزایش قیمت‌ها از دریافت داروی خود امتناع می‌کنند، اما این افزایش قیمت به چه دلیل رخ داده است؟
دولت با حذف ارز نیمایی شاید واردکنندگان را خوشحال کرد، اما وضعیت اسفبار و غیر قابل جبرانی را در بازار دارو ایجاد کرده است، چراکه دیگر قرار نیست یارانه‌ای به واردات کالا و محصولات اساسی تخصیص داده شود و این زنگ خطر جهش دیگری در قیمت‌هاست!
سیاست‌های جاری در حوزه دارو، جان مردم را به ترازوی سود اقتصادی سپرده است. گرانی‌های افسارگسیخته و فقدان حمایت واقعی از مردم، سلامت را به امتیازی نابرابر تبدیل کرده است. آیا زمان آن نرسیده که دولت به جای وعده‌های بی‌پشتوانه، برنامه‌ای عملی برای حمایت از مردم ارائه دهد؟
در روز‌های اخیر دارو به شکل بی‌سابقه‌ای گران شده است. توجیه دولت و وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی، جلوگیری از ورشکستگی داروسازان است و مسلماً در این استدلال، برش بزرگی از حقیقت غایب است؛ دولت نمی‌خواهد یا نمی‌تواند برای داروی مردم یارانه بدهد و موج آزادسازی و تعدیل به حیاتی‌ترین نیازمندی زندگی مردم یعنی دارو و سلامت رسیده است.
در روز‌های اخیر دارو به شکل بی‌سابقه‌ای گران شد؛ توجیه دولت و وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی جلوگیری از ورشکستگی داروسازان است و مسلماً در این استدلال برش بزرگی از حقیقت غایب است: دولت نمی‌خواهد برای داروی مردم یارانه بدهد و موج آزادسازی و تعدیل به حیاتی‌ترین نیازمندیِ زندگی مردم رسیده است یعنی دارو و سلامت.