نزدیک به پانصد قلم کمبود دارو داریم که ممکن است به بحران امنیتی تبدیل شود/جمالیان عضو کمیسیون بهداشت: تامین اجتماعی به داروخانهها بدهکار است و میگوید پول ندارم. /مجری تلویزیون: اگر تامین اجتماعی پول ندارد چرا پول ویلموتس را میدهد؟
رئیس انجمن داروسازان تهران با اشاره به مشکلات حوزه دارو گفت: مراحل پرداخت سهم دارویار و سهم بیمههای پایه آنقدر طولانی است که مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. اگر مشکل نقدینگی در کوتاهترین زمان برطرف شود؛ کمبود بسیاری از داروها که الان در بازار موجود نیست حل میشود.
هر چند دولت برای حل این بحران دست به تصویب بودجه زد، اما با وجود تصویب حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان در شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا برای پرداخت مطالبات دارویی، متأسفانه این شورا تأکید کرده این مبلغ تنها به وزارت بهداشت و برای مطالبات مراکز دولتی اختصاص یابد و سهم داروخانههای خصوصی از این اعتبار مشخص نشده است و این بدان معناست که بحران با توجه به بدهی ۳۷۰۰۰ میلیارد تومانی حتی میتواند ادامه یابد و گستردهتر نیز شود.
معاون درمان سازمان تامین اجتماعی به تازگی خبر داد که قیمت بیش از ۴۰۰ قلم از داروهای تحت پوشش این سازمان، گرانتر شده و با وجود آنکه بیماران همچون سابق، حداکثر ۳۰ درصد از قیمت دارو را پرداخت خواهند کرد، ولی به دنبال افزایش قیمت داروها و از آنجا میزان یارانه تخصیصی به دارو، تغییری نداشته و پرداختی از جیب بیماران بابت داروهای تحت پوشش بیمه هم بیشتر شده است.
داروساز و مسئول داروخانه بیماریهای خاص با تأکید بر مشکلات تأمین داروهای خاص و تأثیر تغییر نرخ ارز بر قیمتها، راهکارهایی مانند نظارت دقیقتر و اصلاح فرآیند توزیع را ضروری میداند.
کمینه افزایش قیمت دارو تا ۵۰ درصد بوده است، اما برخی داروها تا ۶۰-۷۰ درصد و برخی دیگر بالغ بر ۱۰۰ درصد رشد قیمت داشتهاند که این روند ادامهدار هم خواهد بود؛ زیرا برای برخی کارخانهها افزایش قیمت طی مراحل اداری و رسمی اعمال شده و شرکتهای دیگر نیز در آینده نزدیک این مسیر را پشت سر خواهند گذاشت
افزایش قیمت دارو در هفتههای اخیر منجر به واکنشهای زیادی شده و حتی برخی داروخانهداران میگویند بخشی از بیماران به دلیل افزایش قیمتها از دریافت داروی خود امتناع میکنند، اما این افزایش قیمت به چه دلیل رخ داده است؟
دولت با حذف ارز نیمایی شاید واردکنندگان را خوشحال کرد، اما وضعیت اسفبار و غیر قابل جبرانی را در بازار دارو ایجاد کرده است، چراکه دیگر قرار نیست یارانهای به واردات کالا و محصولات اساسی تخصیص داده شود و این زنگ خطر جهش دیگری در قیمتهاست!
سیاستهای جاری در حوزه دارو، جان مردم را به ترازوی سود اقتصادی سپرده است. گرانیهای افسارگسیخته و فقدان حمایت واقعی از مردم، سلامت را به امتیازی نابرابر تبدیل کرده است. آیا زمان آن نرسیده که دولت به جای وعدههای بیپشتوانه، برنامهای عملی برای حمایت از مردم ارائه دهد؟
در روزهای اخیر دارو به شکل بیسابقهای گران شده است. توجیه دولت و وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی، جلوگیری از ورشکستگی داروسازان است و مسلماً در این استدلال، برش بزرگی از حقیقت غایب است؛ دولت نمیخواهد یا نمیتواند برای داروی مردم یارانه بدهد و موج آزادسازی و تعدیل به حیاتیترین نیازمندی زندگی مردم یعنی دارو و سلامت رسیده است.
در روزهای اخیر دارو به شکل بیسابقهای گران شد؛ توجیه دولت و وزارت بهداشت به عنوان متولی اصلی جلوگیری از ورشکستگی داروسازان است و مسلماً در این استدلال برش بزرگی از حقیقت غایب است: دولت نمیخواهد برای داروی مردم یارانه بدهد و موج آزادسازی و تعدیل به حیاتیترین نیازمندیِ زندگی مردم رسیده است یعنی دارو و سلامت.
این بررسی میگوید که به دلیل نوسانات شدید نرخ ارز و ارتباط پایین ایران با مجامع بینالمللی و بهرهوری پایین بهویژه در بخش مواد اولیه و همچنین ضعف مدیریت توزیع دارو، بدهی مراکز دولتی به شرکتهای تولیدکننده دارو بیشتر شده و این فرایند سرمایه در گردش این شرکتها را با مشکل مواجه کرده است.
برخی اقلام دارویی در شرکتهای مختلف داروسازی طی چند روز اخیر افزایش بعضاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ درصدی داشتهاند. بیشترین درصد رشد قیمتهای اقلام دارویی مربوط به شرکتهای داروسازی سینادارو با یک قلم به میزان ۵۰۶ درصد و داروسازی زهراوی به نرخ ۴۱۵ درصد بوده است.