در کمتر از ۱۰ دقیقه میتوان به انواع و اقسام داروهای اعصاب و روان دسترسی پیدا کرد. در ناصرخسرو همه زمزمه میکنند: ویاس، ریتالین، دیازپام، زولپیدوم، میدازولام و... از ورقی ۲ تا ۵ میلیون تومان
سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از افزایش نجومی قیمت داروهای شیمیدرمانی خبر داد و اعلام کرد که هزینه یک نوبت تزریق برخی داروهای سرطانی به یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان رسیده است، رقمی که برای بسیاری از بیماران عملاً غیرقابل دسترس است.
گروهی از واسطهها و شرکتهای خاص با انحصار در واردات و توزیع دارو، قیمتها را بهصورت مصنوعی بالا نگه میدارند. کارشناسان از این وضعیت بهعنوان «مافیای دارو» یاد میکنند؛ شبکهای که از شکاف میان دولت، بیمه و تولیدکننده بیشترین سود را میبرد. در چنین بازاری، احتکار دارو، قاچاق معکوس و فروش آزاد پدیدهای رایج است.
گزارشها حاکی از آن است که تهیه داروی بیماری سیستینوزیس درد بیماران را دو چندان کرده؛ این مشکلی است که برخی دیگر از بیماران خاص هم با آن دست به گریباناند.
یک کارشناس دارو میگوید: در دوران جنگ ۱۲ روزه و پس از آن، به دلیل دشواری در دسترسی به پزشکان متخصص، برخی بیماران ممکن است مستقیماً به داروخانهها مراجعه و درخواست دارو کرده باشند. در مقابل، محتمل است داروخانهها هم در عرضه داروهای غیر OTC (نسخهمحور) غفلت کنند.
بیماران نوروفیبروماتوز نیازمند بررسیهای مداوم پزشکی شامل معاینات چشم، MRI مغز و ستون فقرات، آزمایشهای متنوع خون و مکملهای ضروری مانند ویتامینها و املاح هستند. هزینههای این مراقبتها بسیار بالا است و بیمهها بخش اعظم آن را پوشش نمیدهند.
بازار دارویی ایران در حالی وارد نیمه دوم سال ۱۴۰۴ میشود که نشانههای متناقضی از «تابآوری» و «بحران» در آن دیده میشود. از یکسو تولید داخلی توانسته بخش عمده نیاز کشور را تأمین کند و از دیگر سو، کمبود نقدینگی، بدهی سنگین بیمهها و تأخیر در تخصیص ارز، زنجیره تأمین دارو را تهدید میکند.
رئیس سازمان غذا و دارو:پلن توزیع برخی داروها توسط خود سازمان غذا و دارو طراحی شده است توزیع قطره چکانی برای داروهایی است که نیازمند برنامه خاصی هستند تا رهاسازی یکباره در بازار باعث کمبود در آینده نشود/این توزیع توسط اداره کل دارو و معاونتهای غذا و داروی دانشگاهها انجام میشود و داروها به تعداد مشخصی در برخی داروخانههای خاص عرضه میشوند تا دسترسی مردم به این داروها حفظ شود.
نتایج یک نظرسنجی بیانگر آن است که مهمترین نگرانی مردم در حوزه دارو بیشتر متوجه افزایش هزینههاست و پس از آن دشواری در دسترسی و کمبود دارو بهعنوان چالش جدی مطرح شده است.
«میاستنی گراویس» یک بیماری خود ایمنی است که سببساز ضعف عضلانی میشود، حالا کمبود دارو و مشکلات شبکه توزیع باعث شده بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری نتوانند مقدار داروی مورد نیاز خود را تهیه کنند.
با وجود ممنوعیتها همچنان داروهای مختلفی تبلیغ میشوند که نهتنها بهلحاظ قانونی «تبلیغات» آنها ممنوع است، بلکه بسیاری از این داروها حتی مجوز تولید، فروش و… را نیز از سوی سازمان غذا و دارو ندارند.
یک کارشناس حوزه دارو میگوید: «در روند افزایشی نرخ ارز، این احتمال وجود دارد که بیمارستانها به دلیل بالا رفتن قیمتها، به سمت تجهیزات ارزانتر و شاید با کیفیت پایینتر میل کنندی درازمدت در کارآمدی خدمات درمانی چندان بیتأثیر نخواهد بود.»
احمد آریایینژاد، عضو کمیسیون و بهداشت و درمان مجلس گفت: یکی از عمده دلایل گرانی دارو این است که ما نمیتوانیم مواد اولیه برخی داروها را مهیا کنیم و باید از خارج از کشور وارد کنیم و چون ناجوانمردانه تحریم هستیم، شرایط برایمان سختتر هم شده است.
ساعت هنوز هشت صبح نشده است که تلفن زنگ میخورد. غریبهای که پشت خط است، میخواهد بداند که آیا با یک روزنامهنگار صحبت میکند یا نه، و وقتی مطمئن میشود، تازه توضیح میدهد که دلیل اضطراب و شتابزدگیاش چیست.
«برخی بیماران در اوج فقر و تنگدستی داروهای خاص خود را میفروشند! اگر بیمار، نسبت به مداوای خود بیتفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد چنین کاری انجام دهد و داروهای خود را بفروشد.»
ماجرای کمبود و افزایش قیمت بسیاری از داروها و سرگردانی برخی بیماران برای یافتن اقلام دارویی مورد نیازشان در اسفندماه ۱۴۰۳، مانند ماههای اخیر، ادامه پیدا کرده است. این شرایط در کنار عدم وصول مطالبات بیمه گذارها به داروخانه ها، وضعیتی پیچیده را رقم زده است.
نزدیک به پانصد قلم کمبود دارو داریم که ممکن است به بحران امنیتی تبدیل شود/جمالیان عضو کمیسیون بهداشت: تامین اجتماعی به داروخانهها بدهکار است و میگوید پول ندارم. /مجری تلویزیون: اگر تامین اجتماعی پول ندارد چرا پول ویلموتس را میدهد؟
رئیس انجمن داروسازان تهران با اشاره به مشکلات حوزه دارو گفت: مراحل پرداخت سهم دارویار و سهم بیمههای پایه آنقدر طولانی است که مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. اگر مشکل نقدینگی در کوتاهترین زمان برطرف شود؛ کمبود بسیاری از داروها که الان در بازار موجود نیست حل میشود.
هر چند دولت برای حل این بحران دست به تصویب بودجه زد، اما با وجود تصویب حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان در شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا برای پرداخت مطالبات دارویی، متأسفانه این شورا تأکید کرده این مبلغ تنها به وزارت بهداشت و برای مطالبات مراکز دولتی اختصاص یابد و سهم داروخانههای خصوصی از این اعتبار مشخص نشده است و این بدان معناست که بحران با توجه به بدهی ۳۷۰۰۰ میلیارد تومانی حتی میتواند ادامه یابد و گستردهتر نیز شود.