مستند برزخی ها که به موضوع تاریخ سینمای بعد از انقلاب و ماجرای نخستین فیلم توقیفی سینمای ایران یعنی برزخی ها با بازی محمد علی فردین می‌پردازد، آماده نمایش در شانزدهمین دوره جشنواره بین المللی سینما حقیقت شده است. این مستند جنجالی به کارگردانی عارف افشار محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است.
ازجمله این تلاش‌ها می‌توان به استفاده از کلاه‌گیس یا تراشیدن موی سر زنان اشاره کرد. کلاه‌گیس‌هایی که اگرچه فیلم‌هایی، چون «کاناپه» کیانوش عیاری را توقیف کرد، اما در استانداردی دوگانه در سریال «گاندو»، از قاب تلویزیون پخش شد
پیشنهاد دیگر که حل مشکل فیلم‌های توقیفی مانند «چپ، راست»، «قاتل و وحشی» و «صدسال به این سال‌ها» و اکران زودهنگام آنان نیز از پیشنهادات اعضای شورای صنفی نمایش بوده که همگی با پاسخ منفی سازمان سینمایی روبه رو شده است.
کد خبر: ۱۷۲۴۸۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۸/۰۱
پاسخ خسرو معصومی به پرسش درباره کارکرد سینمای سیاسی بعد از وقایع اجتماعی
«سینما» از همان روزگاری که وارد ایران شد و مورد توجه و علاقه مردم این سرزمین قرار گرفت، تلاش کرد مانند داستان و شعر پژواکی از حرف و درد عامه مردم باشد و همین شد که انواع ژانر‌ها از سوی کارگردانان تجربه شد تا مظروفی باشد برای بیان مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و مهم‌تر از همه سیاسی.
یک تهیه‌کننده و سینمادار گفت: ادامه روند فعلی فروش در سینماها منجر به تعدیل نیرو و تعطیلی سالن‌ها می‌شود و برای همین لازم است دولت همانند دوران کرونا حمایت ویژه‌ای را به سینماها اختصاص دهد.
کد خبر: ۱۷۲۳۶۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۷/۲۹
نگاهی به ریزش این‌روز‌های مخاطبان فیلم‌ها در مقایسه با شرایط مشابه در گذشته
سینماداران و فیلمسازان تلاش کردند فیلم‌های کمدی و چند فیلم با کیفیت نسبتا خوب را که از سال‌های پیش در نوبت اکران مانده بود، نمایش دهند و من حیث‌المجموع فروش فیلم‌ها بد نبود
سینما که پس از گذشت بیش از دو سال رکودِ ناشی از تاثیرات شیوع کرونا، در حال گرفتن جانی تازه در چند ماه گذشته بود و آشتی مخاطب را با چند اکران خوب و پرمخاطب تجربه کرد، دوباره دچار افت تعداد تماشاگر و میزان فروش شده که در این بین ناآرامی‌های اخیر جامعه نقشی مهم داشته است.
این داستان ژانری است که روزگاری درخشش آن از عمق دریا‌های غریبه هم قابل رصد بود، اما امروز به زانو افتاده است. در حال حاضر این جریان تجاری سینمای جهان است که برای کودکان تعیین می‌کند چه فیلم‌هایی را ببینند. اما در ایران شاید بهتر است جشنواره کودک از اولویت‌های مدیریتی‌اش کوتاه بیاید، تا بتواند آثار بهتری را به کودکان ما پیشنهاد بدهد.
علیرضا رئیسیان عموما در تمام سال‌های حضورش در سینما تلاش کرده تا دغدغه‌هایش را به تصویر بکشد و نگران فاصله طولانی که بین ساخته‌های سینمایی‌اش ایجاد می‌شود، نیست.
در هفته گذشته مجموع فروش فیلم‌های سینمایی به سه میلیارد تومان هم نرسید و یکی از دلایل این اتفاق اکران نشدن فیلم جدید و دیگری تعطیلی پی در پی سینماها بود.
بزرگان سینما می‌گویند هیچ فیلمی در هیچ گنجه‌ای تا ابد باقی نمی‌ماند و بالاخره روزی تمام فیلم‌ها رنگ پرده نقره‌ای را به خود می‌بینند. این جمله مقدمه‌ای برای پرداختن به روز ملی سینماست، سینمایی که تا به امروز بیش از ۲۰۰ اثر از تار و پود آن به محاق توقیف رفته‌اند...
در مواجهه با عدم اکران برخی فیلم‌ها در سینما‌های حوزه هنری همواره این سوال مطرح است که این فیلم‌های تحریمی کدام خط قرمز را زیر پا گذاشتند و دوم اینکه اگر این فیلم‌ها با عفت عمومی منافات داشته‌اند چطور توانسته‌اند از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز ساخت و نمایش بگیرند...
فیلم‌های ارزشی در سینمای ایران ، همان «از ما بهتران» معروف هستند و به نوعی حکم آقازاده‌ها در اجتماع را دارند! به این معنی که فیلم‌های ارزشی مانند فیلم‌های دیگر، دغدغه پروانه و مجوز ندارند، سرمایه و حمایت از پیش تعیین شده دارند، طبعا دغدغه ممیزی و توقیف را نیز ندارند، پس از ساخت و در زمان نمایش نیز، طبق ماده ۱۴ نظام نامه فصل چهار، می‌توانند در صورتی که کف فروش را پر کنند تا سقف ۱۰ هفته نمایش داشته باشند!