پل ورسک از شاهکار‌های مهندسی کشور و دنیا به شمار می‌آید. به خاطر قرارگیری در ارتفاعات، عبور از روی این پل هیجان انگیز است. این پل به خاطر ارتفاعش از کف دره در کتاب رکورد‌های گینس ثبت شده است. پل ورسک بزرگ‌ترین پل راه آهن ایران است. این پل، زیبایی طبیعت کوهستانی البرز را دوچندان کرده است. اهمیت تاریخی و مهندسی آن باعث ثبت پل ورسک در لیست آثار ملی کشور شده است. وینستون چرچیل لقب پل پیروزی را به پل ورسک داده بود.
عکس‌هایی که در اینجا ملاحظه می‌کنید، در فاصلۀ سال‌های ۱۳۰۶ تا ۱۳۱۶ گرفته شده‌اند؛ یعنی چیزی بین ۹۰ تا ۱۰۰ سال قبل. منظره‌های مختلف استان مازندران در یک قرن قبل را در این تصاویر می‌توان دید..
خانه تاریخی سردار اسعد تنها بنای باقی مانده از مجموعه تاریخی و معروف باغ ایلخانی دوره ناصری و یکی از زیباترین یادگار‌های تاریخی شهر تهران است. این خانه تاریخی، به عنوان یکی از زیباترین خانه‌های مسکونی تهران، در سال ١٢٩١ ه. خ، به هزینه جعفر قلی خان بختیاری-سردار اسعد سوم-، در ضلع شمالِ غربی میدان توپ خانه، در کوچه باغ ایلخانی که بعد‌ها خیابان علاء الدوله نام گرفت، ساخته شد.
کاخ چهلستون اصفهان از بنا‌های تاریخی اصفهان است. کاخ چهل ستون که بالغ بر ۶۷۰۰۰ متر مربع مساحت دارد، در دوره شاه عباس یکم در دوره صفوی احداث آن آغاز شد و در وسط آن عمارتی ساخته شده بود. شاه عباس اول، کوشکی در میان باغ بنا نهاد که این کوشک هسته اولیه کاخ را تشکیل داد که تالار میانی کاخ چهل ستون و غرفه‌های چهار گوشه آن را در بر می‌گرفت.
میدان نقش جهان همچنین معروف با نام تاریخی میدان شاه و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نام رسمی میدان امام، میدان مرکزی شهر اصفهان است که در قلب مجموعه تاریخی نقش جهان قرار دارد
این عکس‌های دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها می‌گذرد، می‌توان بار‌ها و بار‌ها تماشا کرد و هر بار چیز‌های تازه‌ای در آنها دید؛ از جزییات لباس‌ها و ساختمان‌ها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران بازماندهٔ مدرسهٔ طب دارالفنون تهران است و از کهن‌ترین موسسات آکادمیک علوم پزشکی در ایران محسوب می‌شود. مدرسه طب تا سال ۱۳۰۳ هجری خورشیدی در دارالفنون دایر بود. در سال ۱۳۰۲، رئیس‌الوزرا، عمارت مسعودیه را به مبلغ ۳۹ هزار تومان خریداری و برای تأسیس مدرسه علوم عالیه به وزارت معارف هدیه کرد. در سال ۱۳۰۳ پس از تعمیرات لازم، وزارت معارف به آن محل منتقل و دو مدرسه طب و دواسازی در یکی از حیاط‌های آن تشکیل شدند. نمایی از این ساختمان در دهه ۳۰ را مشاهده می‌کنید.
مقبره رضاخان که در دهه ۴۰ شمسی در جوار حرم حضرت شاه عبدالعظیم در شهر ری واقع شده بود، ارتفاع آن به ۲۵ متر می‌رسید. با این حال این مقبره در سال ۵۹ به دستور صادق خلخالی تخریب شد. گارد جاویدان پهلوی، نام یگان ویژه‌ای در دوران محمدرضا پهلوی بود که مسئولیت حفاظت از دودمان شاهنشاهی، کاخ‌ها و ابنیه سلطنتی را بر عهده داشت.
روستای پاژ، زادگاه ابوالقاسم فردوسی، شاعر بلندآوازه و خالق شاهنامه در ۱۵ کیلومتری شمال شرق مشهد و در تقاطع جاده‌های منتهی به کلات و سد کارده قرار دارد. این روستا با پیشینه‌ای که به بیش از چهار قرن قبل از دوران فردوسی بازمی‌گردد، از نظر تاریخی و فرهنگی دارای جایگاهی ویژه است. پاژ نه تنها به عنوان زادگاه یکی از بزرگ‌ترین شاعران ایران، بلکه به عنوان نمادی از هویت ملی و فرهنگی ایرانیان شناخته می‌شود. با این حال، علیرغم پتانسیل بالای این روستا در جذب گردشگران و علاقه‌مندان به تاریخ و ادبیات، متأسفانه به دلیل بی‌توجهی به حفظ و مرمت بنا‌های تاریخی و میراث فرهنگی، پاژ به تدریج به محلی متروکه و انباشته از زباله تبدیل شده است. این وضعیت نه تنها باعث از بین رفتن بخشی از تاریخ کهن ایران شده، بلکه فرصت‌های اقتصادی و فرهنگی ناشی از توسعه‌ی گردشگری را نیز از بین برده است. احیای روستای پاژ و بازسازی بنا‌های تاریخی آن می‌تواند نه تنها به حفظ هویت ملی و فرهنگی کمک کند، بلکه به عنوان یک جاذبه‌ی گردشگری پایدار، نقش مهمی در توسعه‌ی منطقه ایفا کند.
نمایی از آتشکدۀ یزد که عالی‌ترین و مقدّس‌ترین آتشِ زرتشتی (=آتش‌بهرام) در آن به تخت نشسته است را مشاهده می‌کنید. تنها نُه آتش‌بهرام در جهان روشن مانده، هشت آتش امروزه در هند و در میان پارسیان روشنند و یکی در ایران است که از دورۀ ساسانی تا امروز (بیش از ۱۵۰۰ سال) به نگهبانی از جهان می‌سوزد. آتشی که درون این آتشکده می‌سوزد بیش از ۱۵۰۰ سال است که روشن مانده‌است. این آتش فروزه‌ای است از آتش آتشکده کاریان در لارستان که به عقدای یزد آورده شد و نزدیک به ۷۰۰ سال در آنجا روشن نگه داشته شد
در اینجا عکسی تاریخی از بخشی از محوطۀ تخت جمشید را ملاحظه می‌کنید. این عکس در اوایل دورۀ پهلوی گرفته شده است. با دقت در تصویر جزئیات جالبی را در آن می‌توان دید؛ از گوسفندانی که در حال چرا هستند، پسر چوپانی که آنطرف‌تر ایستاده و یک اتومبیل کلاسیک که دارد نزدیک می‌شود.
دروازه ارگ یا میدان ارگ مربوط به دوره قاجار است و این بنا در تقاطع خیابان طالقانی و خیابان شیخ فضل‌الله نوری در مرکز سمنان واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ خرداد ۱۳۵۸ با شمارهٔ ثبت ۳۹۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ساخت این دروازه به زمان قاجار بازمی‌گردد، هنگامی که ناصرالدین شاه برای سفر به مشهد در میان راه در سمنان توقف می‌کند و مدت ۳ روز در این ارگ اقامت می‌کند و به دلیل اینکه در قسمت شمالی این ارگ دروازه‌ای وجود نداشته است دستور ساخت آن را در مدتی که در سمنان حظور داشته است می‌دهد.
بقعه درویش مازندارن، بنایی متعلق به قرن پنجم هجریَ، بدون هیچ نام و نشانی حتی در گوگل! مشخص نیست این بنای تاریخی به‌ثبت ملی رسیده است یا خیر! چرا که حتی جست‌و‌جو در گوگل هم به دو بقعه «آرامگاه درویش علم‌بازی و آرامگاه درویش فخرالدین» می‌رسد نه به بقعه درویش مازندران!
در دوران قاجار به ویژه در زمان سلطنت ناصرالدین شاه، حرم حضرت معصومه (س) در قم توسعه و بازسازی گسترده‌ای یافت. ناصرالدین شاه شخصاً به این مکان توجه ویژه‌ای داشت و دستور داد تا بخش‌هایی از حرم مرمت و گسترش یابد. این اقدامات شامل ساخت گنبد طلایی، ایوان‌ها و صحن‌های جدید بود که به شکوه و جلال این مکان مقدس افزود.
سیامک بصیری کارشناس میراث‌فرهنگی و عضوشورای فنی استان فارس در رابطه با ترک‌های ایجاد شده در بخش‌های مختلف سرای مشیر اینگونه می‌گوید: متاسفانه نه فقط در هشتی ورودی سرای مشیر که در بخش مرکزی ضلع شمالی آن که دارای کاشی‌کاری‌های هفت‌رنگ و مقرنس‌کاری‌های فوق‌العاده زیبایی است و نزدیک به ۹ متر ارتفاع از زمین دارد هم ترک ایجاد شده است.
گنبد زنگوله دامغان یکی از بنا‌های ارزشمند دوره ایلخانی است که فعالان میراث‌فرهنگی از وضعیت نابسامان آن خبر می‌دهند این درحالی است که پیشتر زهره بزرگمهری چهره ماندگار مرمت ایران از معماری این بنا و گوشه‌سازی آن را که از نوع پتگین است، بی‌همتا خوانده بود.
برجِ آزادی، که پیش از انقلابِ ۱۳۵۷ با نامِ برجِ شهیاد شناخته می‌شد، سازه‌ای در میدان آزادی واقع در تهران، ایران است. برج آزادی اصلی‌ترین نماد تهران است