بررسی داده‌های اوپک نشان می‌دهد در بین سال‌های ۱۹۸۳ الی ۲۰۲۲، صادرات نفت به ازای هر نفر در سال ۱۹۹۴ در بیشترین میزان خود قرار داشته است. صادرات نفت به ازای هر نفر در این سال، برابر با ۱۶.۲۵ بشکه در کل سال است.
طبق گزارش صندوق توسعه ملی، این احتمال وجود دارد که از سال ۱۴۱۲ تولید و مصرف نفت ایران با هم برابر شده و حتی بدون وجود تحریم‌های آمریکا نیز با افزایش مصرف و کاهش برداشت‌ها، رقم صادرات نفت ایران به صفر برسد.
براساس داده‌های اعلام‌شده از سوی گمرک صادرات کشور در ۹ ماهه سال جاری با احتساب نفت، برق و خدمات فنی و مهندسی و به استثنای آمار صادرات تجارت چمدانی به ۶۳ میلیارد و ۹۷۰ میلیون دلار برآورد شده است.
خاورمیانه با تولید بیش از ۳۰ میلیون بشکه در روز یک‌سوم تولید جهانی نفت را به خود اختصاص داده است. پنج کشور از ۱۰ تولیدکننده برتر نفت جهان در این منطقه قرار دارند.
یکی از عوامل مهم تاثیرگذار در تغییر بازار؛ سفته بازی و دلال‌بازی‌هایی است که در بنادر و بورس‌ها انجام می‌شود که بحران ساختگی ایجاد کرده و اوضاع را تغییر می‌دهند و به این ترتیب تاحدی بازار دچار تکانه قیمتی می‌شود.
بر اساس گزارش شرکت‌های رصدکننده محموله‌های نفتی در سراسر دنیا، تولید و صادرات نفت ایران در ماه آگوست با وجود ادامه تحریم‌های امریکا افزایش یافته است، زیرا تهران به خریداران مختلف از جمله چین نفت می‌فروشد.
طبق داده‌های شرکت اطلاعات انرژی کپلر، صادرات نفت ایران در سال ۲۰۲۳ افزایش پیدا کرده و در ماه مه، به ۵۴/۱ میلیون بشکه در روز رسید که بالاترین میزان در چهار سال‌ونیم گذشته بود.
در تبصره‌های مربوط به بخش نفت و گاز لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ بخشی از صادرات نفت به نهادهایی مانند آستان قدس و شهرداری‌ها سپرده شده است. در سوی مقابل بخش خصوصی بیش از پیش به حاشیه رانده شده است.
بلومبرگ نوشته است که ایران نفت خود را به قیمت تقریبا ۱۰ دلار کمتر از نفت برنت به چین می‌فروشد تا بتواند با نفت روسیه که قرار است در ماه اوت وارد بازار این کشور بشود، رقابت کند. این در حالی است که پیش از حمله نظامی روسیه به اوکراین، ایران نفت خود را تخفیف چهار تا پنج دلاری به چین می‌فروخت.
در پی حمله روسیه به اوکراین به نظر می‌رسد که جهان در نقطه عطفی قرار گرفته است. رهبران حوزه کسب و کار شتاب جهانی زدایی را اعلام کرده و زنگ خطر دوره جدیدی از رکود تورمی را به صدا درآورده اند.