پای صحبت آقای مکوندی، راننده‌ای که سفیر مهربانی شد + عکس

اقتصاد۲۴ - او پس از پایان یکی از سفرهای خود، در تماس با اپراتور شرکت مربوطه، درخواست می‌کند که کرایه‌ای که از حساب کاربری مسافر کسر شده است، به حساب او بازگردد.

آقای مکوندی علت این درخواست را اینگونه مطرح می‌کند که "ایشون (مسافر) پرستار بخش کرونا هستند و من از پرستارانی که در بخش کرونا کار می‌کنند کرایه نمی‌گیرم؛ ایشون آنلاین پرداخت کردند و من می‌خواهم که این کرایه را برگردانم."

پس از اینکه اپراتور شرکت ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی، فایل صوتی مکالمه او را به منظور بازتاب این اقدام جالب، منتشر کرد، واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهوری در پیامی در صفحه اینستاگرام خود از او تشکر کرد و نوشت: آقای مکوندی، به شما افتخار می‌کنیم.

دانشگاه علوم پزشکی اهواز نیز روز شنبه، ۲۲ آذر در مراسمی از وی تقدیر کرد و همزمان پویش "همیاران سلامت خوزستان" را با حضور وی راه‌اندازی کرد.

"فرخ مددی‌مکوندی" که ساکن اهواز است، در گفت‌وگوی کوتاهی با ایسنا، در مورد کار و زندگی در دوران کرونا صحبت کرد.

*خودتان را معرفی می‌کنید؟

-فرخ مددی‌مکوندی متولد سال ۱۳۵۱ و ساکن منطقه زیتون کارمندی اهواز هستم. دیپلمه هستم، دو فرزند دارم و بیش از دو سال است که راننده شرکت تپ‌سی هستم.

*کرونا بر شغل‌تان چه تاثیری داشته است؟

-ابتدای شیوع کرونا بازار شغل ما ضعیف شد اما به مرور فعالیت ما افزایش یافت.

*قبل از کار در شرکت تپ‌سی چه کاره بودید؟

-قبلا راننده ماشین سنگین بودم اما به دلیل اتفاقات ناگوار رانندگی از این شغل فاصله گرفتم و ماشین را فروختم. وارد بازار کار شدم و یک رستوران راه‌اندازی کردم اما آتش گرفت و از بین رفت. پس از آن به ناچار، راننده تاکسی شدم.

*خودتان هم به کرونا مبتلا شده‌اید؟

-به دلیل اینکه هنگام کار، به صورت مداوم با افراد مختلف در ارتباط بودم، حدود چهار ماه پیش به کرونا مبتلا شدم اما نمی‌دانم چگونه مبتلا شدم. خوشبختانه در بیمارستان بستری نشدم. یک هفته در منزل استراحت کردم و بهبود یافتم.

*درباره ماجرای آن سفر بگویید؛ انگیزه‌تان از برگرداندن کرایه پرستار شاغل در بخش کرونا چه بود؟

-در مدت اخیر چندین مسافر من به ویژه کادر پرستاری، از افزایش نرخ کرایه‌ها و تاخیر در پرداخت حقوق‌شان گله‌مند بودند. احساس کردم این افراد بیشتر از دیگران این افزایش قیمت را لمس می‌کنند و با خود گفتم این مسافران تعداد زیادی از مسافران ما را شامل نمی‌شوند و ناخودآگاه با خود فکر کردم که از این گروه کرایه نگیرم. برخی اوقات این کرایه‌ها را شرکت ما بر عهده می‌گرفت و از حسابم کم نمی‌کرد. البته در زمانی که راننده تاکسی شهری بودم هم از جانبازان و سربازان کرایه نمی‌گرفتم.

*فکر می‌کردید فایل صوتی تماس شما با اپراتور منتشر شود؟

-اصلا چنین چیزی فکر نمی‌کردم اما شرکت تپ‌سی برای انتشار این فایل صوتی اجازه گرفت؛ من هم فکر کردم خوب است که این فایل تنها برای ترغیب همکاران و ترویج فرهنگ گذشت منتشر شود.

*درست است که ماسک و الکل در اختیار مسافران خود قرار می‌دهید؟

-همیشه در خودرو، یک ظرف استوانه‌ای حاوی الکل دارم و دست‌های هر مسافری که سوار می‌شود را در بدو ورود و هنگام خروج، با الکل ضدعفونی می‌کنم.

*درباره ارتباط‌تان با مسافران پرستار بگویید.

-ارتباط نزدیکی با مسافران دارم و بسیاری از آن‌ها را به محض درخواست، می‌شناسم. یک بار یکی از پرستاران که مسافرم بود، در خودرو گریه می‌کرد و می‌گفت که در یک روز از یک خانواده شش نفره تنها یک نفر زنده ماند و بقیه اعضای آن خانواده یکی بعد از دیگری به دلیل ابتلا به کرونا فوت شدند.

من می‌گویم چگونه از چنین پرستاری می‌توان تقدیر کرد؟ با کلیپ و این چیزها نمی‌شود از آن‌ها تقدیر کرد و باید آن‌ها را درک کرد.

برخی اوقات ما که برای کار از منزل خارج می‌شویم می‌توانیم در بازگشت به خانه، خاطره خوبی از کار آن روز برای خانواده تعریف کنیم اما پرستاران چه اتفاق یا خاطره شیرینی را می‌توانند برای خانواده خود تعریف کنند؟ در این مقطع، کار پرستار بسیار با ارزش‌تر از این است.

اکنون کادر پرستاری خط مقدم کرونا هستند و اگر قرار است تیری از سمت این بیماری شلیک شود، اول به جامعه پرستاری اصابت می‌کند و اگر این گروه از پا افتادند، به ما اصابت می‌کند.