اقتصاد۲۴- سید حمید حسینی عضو اتاق بازرگانی ایران و یکی از فعالان صنعت نفت درباره تاثیرات وابستگی به درآمد نفتی و آنچه که نفت بر سر اقتصاد کشور ما آورده است، گفت: تا سال ۵۴ بودجه جاری کشور در دست وزارت اقتصاد و بودجه توسعهای در اختیار سازمان برنامه و بودجه بوده است که کار عاقلانهای بود. این ساز و کار نتیجه پروژه تحقیقاتی دانشگاه هاروارد در ایران بود. سازمان برنامه و بودجه وظیفه توسعه زیرساختها را بر عهده داشت.
او ادامه داد: اگر بخواهیم بودجه جاری کشور را از درآمدهای نفتی مجزا کنیم باید بودجه جاری کشور را به دست وزارت اقتصاد بازگردانیم که خزانه دولت است. درآمدهای دولت، در آمدهای مالیاتی، عوارض، درآمدهای گمرکی، سود شرکتهای دولتی و سایر درآمدهای دولت به همراه بودجه جاری کشور به دست وزارت اقتصاد مدیریت شود و درآمدهای مازاد از بودجه جاری خارج شود و در اختیار سازمان توسعه قرار بگیرد تا آن را صرف توسعه زیرساختها و نوسازی صنایع و میادین نفتی کند؛ حتی بخشی از آن میتواند در خارج از کشور سرمایه گذاری شود.
این عضو اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: از سال ۵۴ به بعد در اقتصاد ایران با مازاد درآمدهای نفتی مواجه بودیم، اما در همان سالهای قبل از انقلاب با مشکل بیماری هلند در اقتصاد هم دست و پنجه نرم میکردیم؛ به همین دلیل بود که از طریق واردات کالاهای مصرفی مورد نیاز کشور تامین شد، اما مسکن که تولید آن زمان بر است با افزایش قیمت مواجه شد. افزایش درآمدها تقاضا مسکن را در کشور افزایش داد و تامین نشدن کافی مسکن در نهایت افزایش قیمتها را به همراه داشت.
حسینی ادامه داد: این اشتباه در سالهای بعد از انقلاب هم ادامه پیدا کرد. در برخی سالها بیش از ۱۱۴ میلیارد دلار درآمد نفتی داشتیم و از این درآمد بیش از ۷۴ میلیارد دلار را صرف واردات کردیم. مدتها نرخ ارز را سرکوب و تثبیت کردیم؛ اگر چه این موضوع برای اکثر مردم موضوعی مثبت تلقی میشود، اما بسیاری از موقعیتهای صادراتی را از دست دادیم همچنین با واردات بی رویهای که در این مسیر انجام شد جلوی رشد صنعت را گرفتیم و در نهایت افزایش نرخ مسکن را به همراه داشت. در این مسیر اقتصاد کشور ما دچار بیماری هلندی شد.
این فعال صنعت نفت تشریح کرد: حالا با تجربیات ۴۰ سال گذشته امیدوار هستیم اشتباهات گذشته را تکرار نکرده وابستگی اقتصاد را به نفت کم کنیم. درآمدهای نفتی باید صرف ساخت اقتصاد غیر نفتی شود.