آزاد سازی واردات خودرو باعث انتقال دانش فنی می‌شود؟

اقتصاد ۲۴- مازیار بیگلو دبیر انجمن قطعه سازان با اشاره به اینکه باید در دولت جدید بحث آزادسازی واردات خودرو بررسی شود، گفت: آزادسازی واردات خودرو برای قطعه سازی می‌تواند مفید باشد، چرا که اینگونه هم تیراژ تولید افزایش می‌یابد و قطعات مصرفی بیشتر می‌شود.

دبیر انجمن قطعه سازان تشریح کرد: برای آزادسازی واردات باید فاکتور‌هایی در نظر گرفت که باعث کنترل خروج ارز شود و باعث بروز مشکلات ارزی نشود. واردات خودرو محاسنی دارد که باعث می‌شود از آن چشم پوشی نکنیم، یکی از این موارد به افزایش دانش فنی بر می‌گردد.

او تشریح کرد: آزادسازی واردات خودرو باعث می‌شود انواع خودرو‌های خارجی وارد کشور شوند و خودروسازان و قطعه سازان این خودرو‌ها را از نزدیک ببینند و با سیستم آن آشنا شوند و می‌تواند به انتقال دانش فنی آن‌ها کمک کند. اکنون قطعه سازان می‌توانند برای انواع خودرو‌های پرتیراژ خارجی قطعه تولید کنند.

دبیر انجمن قطعه سازان تشریح کرد: قطعاتی که اکنون قطعه سازان تولید می‌کنند شامل لنت ترمز، انواع فیلتر، رادیاتور و خنک کننده و ... است، همچنین انواع دیگر قطعات را برای خودرو‌های لوکس نیز تولید می‌کنند و مشکلی در تولید قطعات نداریم.

بیگلو با بیان اینکه اکنون ریشه مشکلات خودروسازی در قیمت‌گذاری دستوری است و این رویه در روند کار قطعه سازان تاثیراتی گذاشته است، می‌افزاید: کمبود نقدینگی به قیمت‌گذاری دستوری مرتبط است و باعث بروز مشکلات متعددی شده است چرا که با وجود کمبود نقدینگی خودروسازان نمی‌توانند بدهی قطعه سازان را بپردازند و قطعه سازان با مشکل تولید قطعه مواجه می‌شوند.

بیشتربخوانید:جنجال خودرو‌های لوکس توقیفی

دبیر انجمن قطعه‌سازان با تاکید بر اینکه کمبود نقدینگی باعث تضعیف کار خودروسازان و قطعه‌سازان شده است، گفت: با ادامه این روند خودروساز و قطعه ساز نمی‌توانند افزایش بهره‌وری و کیفیت داشته باشند که عامل اصلی به همان قیمت‌گذاری دستوری بر می‌گردد.

دبیر انجمن قطعه‌سازان با بیان اینکه وقتی قرار است روی محصول نهایی قیمت‌گذاری انجام شود، باید کل زنجیره کالایی قبل آن را نیز قیمت‌گذاری کرد، گفت: اگر می‌خواهید روی خودرو قیمت بگذارید باید مس، فولاد و پتروشیمی را هم که تولیدکننده مواد اولیه خودرو‌ها هستند، قیمت‌گذاری کرد.

گفتنی است، ادعای خودروسازان این است که شورای رقابت به دلیل قیمت‌گذاری دستوری و عدم پوشش تمام و کمال هزینه‌های تولید، سال هاست زیان می‌بینند و این موضوع البته در صورت‌های مالی آن‌ها نیز مشاهده می‌شود.