جامعه ۲۴ ، هر وقت کودکی دست به جنایت میزند، بحث و گفتگو درباره نوع مجازات آنها مطرح میشود. متاسفانه بیشتر کودکانی که دست به خشونت میزنند از همان اوایل زندگیشان با ناملایمت و آسیبهای مختلف از جمله آزارهای جنسی، بیتوجهی و خشونت مواجه بودهاند. گاهیاوقات هم کودکان فقط به دلیل کنجکاوی یا فقط به دلیل اینکه «احساس میکردند باید آن کار را انجام دهند»، دست به قتل زدهاند.
در این گزارش به چند کودک که با ارتکاب قتل دنیا را شوکه کردند اشاره شد که در ادامه میخوانید:
وقتی دنیز بوگلر، فوریه ۱۹۹۳ با پسر دو سالهاش به فروشگاه رفت، فکر میکرد آن روز یک روز معمولی دیگر است، اما آن روز تبدیل به کابوسی شد که هرگز آن را فراموش نکرد. هنگام خرید پسر کوچولویش دزدیده شد و آن آخرین باری بود که فرزندش را زنده دید. دو روز بعد بدن بیجان کودک روی ریل قطار پیدا شد.
با مشاهده تصاویر دوربینهای فروشگاه معلوم شد که جان(Jon Venables) و تامپسون(Robert Thompson)، که در آن زمان ۱۰ ساله بودند، کودک را دزیدهاند. آنها کودک را تا حد مرگ شکنجه و سپس جنازهاش را روی ریل قطار رها کرده بودند. این دو کودک دستگیر و به کوچکترین قاتلان تاریخ دنیای مدرن انگلیس تبدیل شدند. آنها تا ۱۸ سالگی در زندان بودند و در نهایت با هویتی جدید آزاد شدند.
مری بل(Mary Bell) سال ۱۹۶۸ به اتهام قتل دو پسربچه در بریتانیا سوژه رسانهها شد. اولین قربانی او یک پسربچه ۴ ساله بود که درست یک روز پس از جشن تولدش در خانهای متروک خفه شده و به قتل رسیده بود. دو ماه بعد از این قتل او به همراه یکی از دوستانش به اسم جویس یک پسربچه ۳ ساله را خفه کردند. سپس مری با قیچی حرف اول اسم خود را روی بدن بیجان پسربچه حکاکی کرد و موها و آلت تناسلی جنازه را قیچی کرد.
مری پس از دستگیری به ۱۲ سال حبس محکوم شد. در زمان محاکمه او مشخص شد مری در خانوادهای مشکلدار زندگی میکرده است. مادرش زن بدکارهای بوده که زمانی قصد داشته دخترش را به قتل برساند. پدر مری هم دزد بود.
تابستان ۱۹۹۳، اریک اسمیت(Eric Smith) ۱۳ ساله آمریکایی وقتی در یک روز تعطیل دوچرخهسواری میکرد، پسربچه ۴ سالهای را دید که بهتنهایی در پارک راه میرفت. او کودک را به جنگل برد و خفه کرد. سپس سر او را محکم به سنگ کوبید و متلاشی کرد. بعد از آن شاخهای از یک درخت را وارد بدن جنازه پسربچه کرد. همان روز جسد کودک و ۸ روز بعد قاتل او پیدا شد.
مردم آمریکا با شنیدن این حادثه و خشونتی که یک پسربچه ۱۳ ساله از خود نشان داده است، به شوک فرو رفتند. هنگام محاکمه اسمیت، مشخص شد که همکلاسیهایش در مدرسه به او زور میگفتند که این اتفاق در خانه از سوی پدر و دو خواهر بزرگترش هم رخ میداده است و این رفتارها میتوانسته موجب خشم او شده باشند. همچنین روانشناسان او را مبتلا به اختلال انفجاری متناوب اعلام کردند. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است در مقابل بیاهمیتترین موضوعات هم بهشدت عصبانی و خشمگین شود و دست به رفتارهای نامناسب بزند.
اسمیت به ۹ سال حبس (حداکثر مجازات قتل در سن او) محکوم شد. او ابتدا در زندان نوجوانان بود و پس از ۳ سال به زندان بزرگسالان منتقل شد. سالها بعد از قتل او از زندان نامه عذرخواهی برای خانواده مقتول نوشت و آن را در یک برنامه تلویزیونی خواند. بعدها باز هم نامه عذرخواهی نوشت تا او بخشیده شود. تعداد این نامهها به ۱۰ نامه عذرخواهی رسید.
بیشتر بخوانید: جزئیات دستگیری خواهر و برادری که زنان را اغفال و به قتل میرسانند
سال ۱۹۶۳، ادموند کمپر(Edmund Kemper) ۱۴ ساله پس از جر و بحثی که با مادربزرگش داشت، او را با اسلحه شکاری به قتل رساند و وقتی پدربزرگش از بیرون به خانه آمد، او را هم به گلوله بست و کشت. سپس ادموند با مادرش تماس گرفت و اتفاقی را که افتاده بود گفت. مادر ادموند با پلیس تماس گرفت و ادموند کمپر دستگیر شد.
وقتی در دادگاه از او پرسیدند که چرا دست به جنایت زدی؟ او گفت، میخواست بداند کشتن مادربزرگ چه حسی دارد و چون نمیخواست پدربزرگش جسد مادربزرگش را ببیند، او را هم کشته است.
ادموند گناهکار معرفی شد و تا ۲۱ سالگی در زندان ماند، اما علیرغم توصیههای روانشناسان در ۲۱ سالگی عفو و از زندان آزاد شد. او به منزل مادرش رفت و با او زندگی کرد و سه سال بعد مادر و بهترین دوست مادرش را هم به قتل رساند. او قربانیهای دیگری هم داشت و حتی گوشت یکی از زنان مقتول را خورده بود. ادموند پس از دستگیری محکوم به حبس ابد شد.
اندرو (Andrew Golden) و میچل (Mitchell Johnson) وقتی در سال ۱۹۹۸، فقط ۱۱ و ۱۲ سال سن داشتند دست به جنایتی زدند که کل دنیا شوکه شد. آنها ون والدین خود را پر از اسلحههایی کردند که پدربزرگ گولدن نگه میداشت. سپس با آن اسلحهها به مدرسه رفتند و موقع ناهار به روی معلمها و دانشآموزان آتش گشودند. ۴ کودک کشته شد و ۱۰ نفر دیگر هم زخمی شدند. هر دو پسر دستگیر شدند. آنها روز قبل بر سر اینکه چقدر آدم میتوانند بکشند، با یکدیگر شوخی کرده بودند.
این دو پس از چند سال از زندان آزاد شدند و تنها کسانی در آمریکا هستند که با وجود تیراندازی در مدرسه دیگر در زندان به سر نمیبرند.
منبع:
https://doyouremember.com/۴۰۸۵۴/۹-child-murderers-lost-innocence