اقتصاد۲۴- محمد یوسفی آرامش
با گذشت نزدیک به ده ماه از شروع به کار دولت ابراهیم رئیسی، اقتصاد ایران به صورتی جدی با ابهام پیش روست، پیش بینی تورم حداقل ۴۰ درصد توسط اقتصاددانان بزرگ کشور مطرح شده است و بحران جنگ روسیه و اکراین به احتمال زیاد در روند افزایش قیمت مواد غذایی و حتی احتمال بالای کمبود مواد غذایی در برخی صنایع، بی تاثیر نخواهد بود. ماکارانی، یار دیرین دلار ۴۲۰۰ تومانی که با هر تن صادرات، صدها دلار ارز از این مملکت خارج میکند؛ اولین سیگنالها را به بازار داده است.
تورم ۴۰ درصدی، در کنار بحران غذایی، بی کاری، نقدینگی غیر قابل پیش بینی و مهمتر از آن انتظارات تورمی جدی جامعه و آینده پر فراز و نشیب برجام و از همه مهمتر انتخاب وزیران و مدیران با توانمندیهای مغایر با نیاز روز جامعه، دولت ابراهیم رئیسی را با بحران جدی اجتماعی و اقتصادی رو به رو کرده است. حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی و محاسبه نرخ ارز گمرکی با ETS، بیست و سه هزار تومانی، بزرگترین شوخی مجلس و دولت با اقتصاد ایران است، برخلاف برخی که مدعی عدم تاثیر این موارد در اقتصاد ایران هستند، به عنوان یک فعال حوزه صادرات و واردات به صورتی جدی شاهد افزایش افسارگسیخته عوارض و حقوق ورودی گمرکی پرداختی به گمرک ایران هستم و مواردی که پس از اجرای دقیق این قانون موجب افزایش حداقل ۵ برابری کالاها میشود.
گفتنیها توسط متخصصین کشور از مرداد ماه پارسال بارها و بارها در رسانههای مختلف کشور بیان شد و آنچه که در عمل در خصوص سیاست گذاریهای اقتصادی و اجرایی مجلس انقلابی و دولت شاهد هستیم همگی پیگیری دغدغههایی متفاوت با خواست اساسی ملت ایران است، به صورتی جدی در خصوص افزایش افسارگسیخته تورم هشدار میدهم و به آنها که دل در گرو برجام بسته اند باید اعلام داشت که حتی در صورت انعقاد مجدد برجام، تنها ۳۰ الی ۴۰ درصد مشکلات اقتصادی کشور بهبود پیدا خواهد کرد و اندکی پول نفت به اقتصاد زخمی این مملکت تسکین خواهد بخشید؛ با توجه به آن که از ابتدای شروع دولت رئیسی، تمامی تحلیلها و پیشنهادات نگارنده بی توجه ماند،؛ به نظر میرسد اقتصاد بر خلاف سخنرانیهای پی در پی و شعارهای متوالی برای مسئولین در الویت نیست و یا بسیاری از آنها دانش و سواد کافی برای مدیریت اقتصاد کلان و خرد را ندارند.
بیشتر بخوانید: دولت ناکارآمد فعلی ، خروجی انتخاباتی غیر رقابتی است
دولت هر روز بیشتر از قبل در حال شکاف و فاصله گرفتن از خواست و انتظارات مردم است؛ مردم به دولت به چشم دوست معتمد نگاه نمیکنند و اقدامات دولت مردان و سیاستمداران را عکس با واقعیت پیش بینی شده در جامعه میانگارند. نگاه بلند مدت اقتصادی به روسیه و تلاش برای هاب تجاری این کشور بودن، اشتباهی نابخشودنی است که در بلند مدت ایران را بیشتر از قبل از توسعه تجاری و تعامل متعادل با دنیا دور نگاه میدارد. کشور همچنان از فقدان مدیریت صحیح یک تیم اقتصادی آگاه رنج میبرد، نمیتوان مشکلات را یک شبه حل کرد، اما حداقل هنر میتواند انجام اموری باشد که به مشکلات نمیافزاید، که متاسفانه برخی مدیران مطرح کشور از اینحداقل هنر نیز عاجزند.