تاریخ انتشار: ۰۱:۰۲ - ۱۳ تير ۱۴۰۱

رنانی : وقتی دولت مستأصل شده، بهترین زمان برای گفت‌وگو است

عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان هشدار داد : ۱۱۰ سال است که پی‌درپی انقلاب می‌کنیم. انقلاب مشروطیت، تغییر رژیم قاجار، نهضت ملی‌شدن نفت و به گمانم حتی جنبش سبز همگی از جنس انقلاب بودند. اما اینها همه انقلاب‌هایی بودند که به این‌ خاطر به ‌وجود آمدند که نخبگان ما گفت‌وگو بلد نبودند

رنانی

اقتصاد۲۴- محسن رنانی عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان نسبت به کاهش اعتماد نفس در نظام تصمیم گیری کشور اظهار نگرانی کرد، رنانی در تحلیل خود که در مجموعه‌نشست‌هایی «گفتگو‌های توسعه» مطرح کرده نوشته است:

«ما در مرحله همایندی بحران‌ها هستیم. در همایندی بحران‌ها از یک‌سو نظام تدبیر گرفتار گردابی از بی‌ثباتی‌ها و چالش‌ها و تصادفات و اشتباهات اقتصادی و اجتماعی می‌شود و کارش می‌شود آتش‌نشانی. اگر حتی بتواند آتش‌های بحران را در این گوشه و آن گوشه خاموش کند،، اما گرفتار سردرگمی عجیبی می‌شود و ناکارآمدی‌اش به اوج می‌رسد. در چنین شرایطی کافی است مقبولیت سیاسی هم پایین باشد تا اعتمادبه‌نفس نظام تدبیر کاهش پیدا کند. درواقع ما الان در شرایطی هستیم که اعتمادبه‌نفس نظام تدبیر در حال کاهش است»

مقصود من از توسعه و رشد تویی تو/ مقصود تویی توسعه و رشد بهانه است. «گفتگو‌های توسعه» یک غلط مصطلح است که ما به کار بردیم برای گفتگو درباره توسعه. ما به اشتباه فکر می‌کردیم باید گفتگو کنیم تا بفهمیم چگونه به سمت توسعه برویم. در طول گفتگو‌ها دریافتیم که گفتگو خود توسعه است؛ گفتگو یعنی توسعه و ملتی که مهارت گفتگو دارد توسعه‌یافته است و ملتی که توسعه‌یافته است، مهارت گفتگو دارد. بعد‌ها که روی مسئله تربیت و توسعه متمرکز شدم، دیدم «گفتگو»، «توسعه» و «کودکی» سه واژه‌ای هستند تفکیک‌ناپذیر. بذر گفتگو در کودکی کاشته می‌شود و مهارت گفتگو در کودکی شکل می‌گیرد. همان مهارتی که ۱۱۰ سال است نتوانستیم کسب کنیم یا نخواستیم یا غفلت کردیم. روشنفکران و هادیان فکری و سیاسی ما فکر کردند فقط باید براندازی کنیم تا به توسعه برسیم. ۱۱۰ سال است که پی‌درپی انقلاب می‌کنیم. انقلاب مشروطیت، تغییر رژیم قاجار، نهضت ملی‌شدن نفت و به گمانم حتی جنبش سبز همگی از جنس انقلاب بودند. اما این‌ها همه انقلاب‌هایی بودند که به این خاطر به وجود آمدند که نخبگان ما گفتگو بلد نبودند. با این نگاه بود که ما در پویش فکری توسعه، از سال ۱۳۹۶ گفتگو‌های توسعه را راه انداختیم.

۹۵ درصد مؤسسات، بنگاه‌ها و نهاد‌های بخش خصوصی ما زیر پنج نفر یا خانوادگی است. این‌ها همه عوارض ناتوانی و بی‌مهارتی ما در گفتگو است.

اما روایت حضرت مقصود؛ یک ترم را در خدمت استاد فراستخواه درس اخلاق و گفتگو آموختیم. تعداد ساعاتی که خدمتشان نشستیم و گفتگو کردیم نزدیک ساعات یک ترم تحصیلی شد و در این همنشینی‌ها نه‌تن‌ها از دانش ایشان بهره بردیم بلکه درس اخلاق گرفتیم. در نوشته‌های ایشان نیز ما هم‌زمان با دانش و ادب توأمان مواجه بودیم.


بیشتر بخوانید: نامه ۶۱ اقتصاددان به مردم ایران؛ ریشه مشکلات اقتصادی ایران سیاسی است




اما روایت مقصود؛ در آغاز فکر می‌کردیم وقتی روایت‌ها تدوین و منتشر شود، ممکن است برخی‌شان برای تحلیل همه دوران تاریخ معاصر ایران به کار بیایند. کم‌کم متوجه شدیم هر روایت تصویری و گوشه‌ای از تاریخ توسعه ایران و نقشه توسعه ایران را تبیین، توصیف و ترسیم می‌کند؛ یعنی هر روایت برای یک برهه خاص از تاریخ ایران کاربرد دارد و نباید انتظار داشته باشیم یک صاحب‌نظر تئوری‌اش مثلا برای کل صد سال اخیر جواب بدهد. «روایت محمود» یا نظریه دکتر سریع‌القلم برای یک زمانه کاربرد دارد، «روایت مسعود» یا نظریه دکتر نیلی برای یک زمان دیگر و «روایت مقصود» هم برای دوره‌ای دیگر. به گمان من در بین روایت‌هایی که تا به اینجا نوشته‌ایم، مثلا روایت دکتر سریع‌القلم و روایت دکتر نیلی مربوط به عصر نرمالیتی ایران هستند؛ یعنی این‌ها تحلیل‌هایشان و توصیه‌هایشان برای زمانی است که جامعه و سیاست ما از شرایط نرمال، بهنجار و عادی برخوردار باشد. در این صورت محمود می‌گوید راه‌حل توسعه ما در ادغام‌شدن در اقتصاد جهانی است و مسعود می‌گوید راه‌حل توسعه ما در سرمایه‌گذاری انبوه و بزرگ‌مقیاس صنعتی است. ولی هیچ‌کدام از این‌ها الان راه‌حل ما نیست، چون آن‌ها فقط در شرایط بهنجاری و عادی‌بودگی ایران جواب می‌دهند. اما امروز که ما در میانه بحرانیم و افق نداریم، راه‌حل‌مان چیست و کجاست؟ وقتی تأمل می‌کردم، دیدم روایتی که الان، در این لحظه تاریخ ایران، بتواند راهکار بدهد و نسخه بنویسد، روایت مقصود است؛ به‌ویژه مسئله تأکید دکتر فراستخواه بر کنشگر مرزی.

در بحران‌هایی که اعتمادبه‌نفس نظام تدبیر پایین می‌آید، تصمیمات، شتاب‌زده و در خفا و بدون گفت‌وگوی جمعی و بدون مشارکت نخبگان و ناقدان گرفته می‌شود و به همین خاطر، تصمیمات از سطح عقلانیت به سطح هوش سقوط می‌کند. یعنی نظام تدبیری که اعتمادبه‌نفسش را از دست داده است، تصمیماتش را با هوش خود می‌گیرد نه با عقلانیت خود. راه‌حل هوشمندانه اولین راه‌حلی است که هرکس هوش کافی داشته باشد، به آن می‌رسد؛ حتی اگر هیچ سواد و تجربه‌ای نداشته باشد. ولی عقلانیت دانش جمعی و دانش ضمنی نخبگان را به خدمت می‌گیرد و تصمیماتی می‌گیرد که فردا نخواهد عوض کند. مثلا برخورد اخیر دولت با مسئله نان، برخورد هوشمندانه بود نه عقلانی و نمونه‌های فراوانی از این سیاست‌ها را می‌توانیم پیدا کنیم که نشان می‌دهد نظام تدبیر تصمیماتش از سطح عقلانیت به سطح هوشمندی سقوط کرده است. در چنین شرایطی احساس آتش‌نشان‌بودن به اضافه سقوط به سطح هوشمندی که موجب می‌شود راه‌حل‌ها پی‌درپی شکست بخورد، اعتمادبه‌نفس سیاست‌گذار را پایین می‌آورد و نظام تدبیر را آماده واکنش‌های تند می‌کند و همه چیز را به فاز امنیتی‌شدن می‌برد؛ و این آغاز شکل‌گیری یک چرخه ناکامی-‌ناامنی است.

از طرف دیگر جامعه بحران‌زده که امواج بحران سرگردانش کرده است، در این شتاب‌ها و سرگردانی‌ها، هیجانش بر عقلانیتش غلبه می‌کند و رفتار‌های جامعه می‌رود در فاز هیجان. حتی وقتی شورشی در کار نیست و در خانه یا در تاکسی نشسته‌ایم، اما کلام‌مان، رفتارمان، نوع خریدکردنمان، نوع رانندگی‌مان، شیوه بورس‌بازی‌مان و رفتارما در بازار ارز به شکلی است که در آن هیجان بر عقلانیت غلبه کرده است. پس از یک طرف نظام تدبیر، نگران و ناتوان از تدبیر امور به شیوه عقلانی است و از طرف دیگر، جامعه، خسته و فرسوده و هیجان‌زده است و رفتارهایش قابل پیش‌بینی نیست.

حاصل این چه خواهد بود؟ از چنین شرایطی هیچ نتیجه عقلانی و مفیدی برای کشور بیرون نخواهد آمد. انقلاب‌های مخرب از چنین شرایطی بیرون می‌آیند. حتی اگر انقلاب نشود که در ایران نمی‌شود، یعنی در ایران به دلایل متعدد ظرفیت انقلاب وجود ندارد، اما ظرفیت شورش وجود دارد و خطر شورش اگر به یک پدیده بلندمدت و مستمر تبدیل شود، آثار زیان‌بارش برای جامعه و اقتصاد و سیاست از خسارت بمب اتم بیشتر است. این آن تصادف تاریخی است که حداقل سه بار در تاریخ رخ داده است و روشنفکران ما خطا کردند و به آن دامن زدند و من الان نگرانم که روشنفکران ما دوباره خطایی را که در گذشته کردند، دوباره تکرار کنند؛ یعنی خزیدن در لاک خویشتن، مهاجرت به درون، قهرکردن و ناامیدشدن و کناره‌گرفتن؛ یعنی رهاکردن جامعه در وضعیتی که روزبه‌روز هیجان بیشتری بر عقلانیت غلبه می‌کند و امکان دست‌یافتن به راهکار‌های عقلانی را کمتر و کمتر می‌کند. این آفتی است که چند بار در تاریخ ایران گرفتار آن شده‌ایم و نهایتا منجر به برخورد‌های خسارت‌بار اجتماعی و سیاسی شده است. این آن لحظه تاریخی است که کنشگران مرزی مدنظر دکتر فراستخواه، اگر توسعه‌خواه باشند و منافع جمعی و اجتماعی برایشان مهم باشد، باید از لاک خویش بیرون بیایند و تمام سرمایه و اعتبارشان را به عرصه بیاورند برای شکل‌دادن گفتگو. اتفاقا الان وقت گفتگو است. وقتی دولت مستأصل شده، بهترین زمان برای گفتگو است. آن وقت که دولت همه جا اقتدارش را به رخ می‌کشد که گفتگو نمی‌کند. فرقی نمی‌کند هر دولتی در چنین شرایط تاریخی باشد، وقتی اعتمادبه‌نفس خود را از دست می‌دهد، برخورد‌های تند می‌کند؛ بنابراین، این آن لحظه تاریخی است که روشنفکران و کنشگران مرزی ما باید به میدان بیایند، هزینه کنند، خطر کنند، اعتبار و اندیشه‌شان را وسط بیاورند و بکوشند راه گفتگو و تعامل با سیستم را باز کنند. با جامعه گفتگو کنند و از نگرانی‌هایش بکاهند و از خطرات تندروی آگاهش کنند. البته در طرف حکومت هم کنشگران مرزی باید پا پیش بگذارند و با جامعه گفتگو کنند.

الان آن لحظه تاریخی است که همه دولتمردان باید فراخوان بدهند به نخبگان مدنی، سیاسی و اقتصادی و بگویند به ما بگویید چه کنیم تا از این شرایط عبور کنیم. الان آن لحظه تاریخی است که اگر دولت مستقر می‌خواهد گذار مطمئنی از این بحران‌ها داشته باشد، باید تمام ظرفیت تاریخی و فکری موجود ملت ایران را به کار بگیرد؛ و توسعه‌خواهی اینجا معلوم می‌شود که آیا کسی دعوت می‌کند برای گفتگو و مفاهمه؟ توسعه‌خواه، خواه نخبه دولتی یا مدنی، کسی است که وقتی چهارراه تحولات اجتماعی و سیاسی گره خورد، از ماشین خودش بیرون نیاید و بگوید تو خطا آمده‌ای برو عقب، بلکه بگوید بایست من دنده‌عقب می‌گیرم. الان آن لحظه تاریخی است که کنشگران مرزی ما چه در حکومت و چه بیرون حکومت، روشنفکران ما چه نزدیک به حکومت و چه مخالف حکومت، باید همگی دنده‌عقب بگیرند و فضا بدهند تا شاید این گره فروبسته سیاست گشوده شود.

من واقعا افسوس می‌خورم که این حجم از نخبگان ما در خارج از کشور هنوز در بین خودشان هم نتوانسته‌اند گفتگو راه بیندازند. فرض کنیم براندازی هم رخ داد، می‌گویم شما که الان که در بیرون قدرت هستید، توان گفتگو با هم و توان اجماع‌سازی ندارید، چطور فکر می‌کنید اگر به قدرت رسیدید، می‌توانید کشور را نجات دهید. آن موقع هم شما انحصارگران قدرت خواهید شد. اگر نیت درست و توان کاری برای کشور دارید، این گوی و این میدان، اول گفتگو کنید و به اجماع برسید. در اجماع شماست که می‌توان باب گفتگو با حکومت را باز کرد، نه در رقابت و تخریب یکدیگر. اما یک جامعه متفرق که یک طرف نخبگان بیرونی‌اش ناتوان از گفتگو تنها در اندیشه براندازی هستند و از طرف دیگر نخبگان درونی‌اش در اندیشه مهاجرت به درون یا به بیرون، در اندیشه قهر و گوشه‌گیری و ناامیدی هستند، چه بر سرش خواهد آمد؟ آیا دوباره جامعه رها خواهد شد تا در برزخ ناامیدی و بی‌افقی، دست به شورش و ویرانی بزند؟

منبع: شرق

ارسال نظر
قوانین ارسال نظر
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «اقتصاد24» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
خواندنی‌ها
خودرو
فناوری
آخرین اخبار

عکس/ مصدومیت شدید علی علیپور در تمرین پرسپولیس

فیلم/ تلاش یک شهرک‌نشین صهیونیست برای زیر گرفتن زن فلسطینی با خودرو

فیلم/ چهره و اطلاعات خلبانان اسرائیلی در حمله به ایران لو رفت

خبر مهم وزیر نفت درباره قیمت بنزین

عکس/ حمایت تراکتور از علیرضا بیرانوند

عکس/ رهبر انقلاب در ۱۲ سالگی

رونمایی وزیر کار از برنامه ویژه کارگران ساختمانی

تازه‌ترین آمار فروش فیلم‌های سینمای ایران

تحصیل رایگان در ایران؛ رؤیایی فراموش‌شده

عکس/ شباهت باورنکردنی سیدمحمد خاتمی به مادرش

عکس/ سلفی امروز الناز شاکردوست

فیلم/ رونمایی از ناشناخته‌ترین پهپاد ایران

فیلم/ رونمایی روسیه از قایق انتحاری بدون سرنشین

سلاح جدیدی که رادارها از تشخیص آن ناتوانند

ارتش در حالت آماده‌باش برای مقابله با هر تجاوز احتمالی

فیلم/ بازی‌کردن شهید حاجی‌زاده با نوه‌اش

پاسخ وزارت خارجه به شایعه تعطیلی سفارت‌خانه‌ها

قیمت نان‌های آزادپز تا ۳ روز آینده اعلام می‌شود

کاهش چشمگیر نرخ ازدواج طی پنج سال اخیر

فیلم/ نجات معجزه آسای غواص چینی از یک غار زیر آب

فیلم/ اسیر اسرائیلی در غزه: هیچ غذایی وجود ندارد

عکس/ حمله تند شجاع خلیل‌زاده به جواد خیابانی

اقدام برای جلوگیری از فروش بلیت به اتباع غیرمجاز

ادعای تازه انگلیس علیه برنامه هسته‌ای ایران

افشاگری عراقچی از خسارت به مراکز نگهداری اورانیوم ایران

محمود عباس بر تشکیل دولت فلسطین بی‌سلاح تأکید کرد

عکس/ فریدون فرخزاد در ایستگاه قطار بُن در آلمان

جنگ اخیر نشان داد که ایران در سطح جهان تنهاست

واکنش کوبنده به ادعای ویتکاف درباره خلع سلاح حماس

مدودف، ترامپ را تهدید کرد؛ اسناد هرزگی او دست ماست

سامانه ثبت سقط‌ جنین‌ راه‌اندازی شد

فیلم/ دیالوگ نویسی عجیب سریال جدید و تاریخی تلویزیون

عکس/ حضور رئیس‌جمهور در آرامگاه اقبال لاهوری

قیمت All-in-One اپل

قیمت انواع لپ تاپ ام اس آی MSI + جدول

حضور ساپینتو در تمرین آبی پوشان

قیمت دینار عراق امروز + جزئیات

قیمت لیر ترکیه امروز + جزئیات

فیلم/ آجرلو کارشناس مسائل سیاسی: اسرائیل تصور می‌کرد وقت رژیم‌چنج ایران است

فیلم/ مجری صداوسیما دستیار سرمربی امید شد

دومین رویداد دیتالایف؛ روابط عمومی داده‌محور در دوران هوش مصنوعی

پیش‌بینی بورس فردا یک‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴

شیرآلات توکار؛ انتخابی مدرن برای دکوراسیون داخلی

تأثیر حذف سرخک بر سلامت کودکان و کاهش مرگ ومیر در ایران

نگاهی به شورای عالی دفاع در جنگ ۸ ساله و شورای دفاع پس از جنگ ۱۲ روزه/ موازی کاری تازه یا نهادی ذیل شعام؟

استیضاح وزیر نیرو با ۱۰۰ امضای نمایندگان نهایی شد

رژیم غذایی پرچرب چگونه بر روده اثر می‌گذارد؟

فیلم/ وضعیت سد شهید رئیسی در جم

فردا کدام استان‌ها تعطیل است؟

دبیر شورای‌عالی مناطق آزاد به پاکستان سفر کرد