رحیمی جهان آبادی: با دورهمی هیاتی نمی‌توان بحران اقتصاد را مدیریت کرد

اقتصاد۲۴- جلیل رحیمی جهان‌آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در انتقاد از عملکرد اقتصادی دولت سیزدهم در یک سال و نیم گذشته می‌گوید: ضعف اساسی که در دولت فعلی وجود دارد، عدم وجود یک فرمانده کاربلد در تیم اقتصادی است. تیم دولت سیزدهم عمدتاً از دو بخش تشکیل شده است؛ بخشی از نهاد‌هایی مانند بنیاد مستضعفان و از این‌دست به دولت آمده‌اند که در تا کنون کار‌های عمده اقتصادی انجام نداده‌اند و بیشتر در کار حفظ و نگهداری اموال هستند. بخشی هم از قوه قضاییه هستند که اصلاً با کار اقتصادی سر و کار ندارند. این دو طیف، تیم اقتصادی دولت را تشکیل داده‌اند.

او می‌گوید: در اینکه آقای رییسی، نیت خیرخواهانه دارد و تلاش شبانه‌روزی می‌کند و دغدغه مردم را دارد، شکی ندارم. افرادی هم که اطراف رییس جمهور چه در تیم اقتصادی و چه در تیم ریاست جمهوری فعالیت دارند، انسان‌های نیکی هستند، اما ما برای گذر از شرایط بحران اقتصادی و تامین مطلوب معیشت مردم، نیاز به تیمی خیلی قدرتمندتر از تیم فعلی در حوزه اقتصادی داریم؛ تیمی که توانایی کار کردن با بازار، دور زدن تحریم‌ها و همینطور تجربه لازم برای فعال کردن بخش‌های تولیدی را داشته باشد و نکته مهم‌تر اینکه تیم اقتصادی دولت باید با بهره‌گیری از تیم تخصصی و کارشناسی، تسلط در امر صادرات و واردات را هم داشته باشد.

بیشتر بخوانید: عباس عبدی: تنها راه حضور مردم و نخبگان حاکمیت قانون است

با دورهمی‌های هیاتی نمی‌توان بحران اقتصادی کشور را مدیریت کرد

نماینده تربت جام می‌گوید: متاسفانه چیزی که در دولت آقای رییسی مشاهده می‌شود این است که این مهارت‌هایی که اشاره کردم را ندارند و غالب تیم اقتصادی دولت فعلی، افرادی هستند که تجربه قابل قبولی در این امور نداشتند. بسیاری از این افراد اصلاً سابقه کار در وزارتخانه را نداشتند و الان نیز، بیشتر کار ستادی انجام می‌دهند نه کار دولتی و کار مجموعه وزارتخانه‌ای. با تصمیم و کاری که در یک هیات دورهمی هم انجام می‌شود، نمی‌توان بحران‌های اقتصادی کشوری با این عظمت را مدیریت کرد.

رحیمی جهان آبادی می‌گوید: در حال حاضر در وضعیتی قرار داریم که هر تصمیم، گفته و اظهارنظر داخلی در نظام بین‌الملل بر اقتصاد ما، ارزش پول ملی، رفت و آمد مردم به خارج، فرار سرمایه و نخبگان از کشور، آثار دارد. هر موضع‌گیری و هر تصمیمی که می‌گیریم باید این آثار را بسنجیم. نمی‌شود با افرادی که با دیپلماسی، سیاست خارجی، حکومت‌داری به مفهوم تخصصی آن، آشنا نیستند و از یک سری مجموعه نهاد‌های قضایی و عمومی بر سر کار آمده‌اند، اقتصاد را سر و سامان بدهیم.

این چهره اصلاح‌طلب مجلس می‌گوید: متاسفانه ما در دهه هشتاد هم در یک مقطع، همین مشکلات را داشتیم که مثلاً اظهارنظر فردی درباره یک مطلب بین‌المللی به کشور بسیار آسیب می‌زد و شاید معروف‌ترین جمله همان باشد که گفت «قطعنامه‌های سازمان ملل کاغذ پاره‌اند.» این نشان‌دهنده عمق عدم‌اطلاع یک مقام مسئول ما از فضای بین‌المللی و آثار یک قطعنامه است.

عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس می‌گوید: به اعتقاد من، بخش‌هایی از تیم اقتصادی دولت در حد و قواره قول‌هایی که آقای رییسی به مردم دادند و در قواره رفع نیاز‌ها و مطالباتی که مردم دارند و حتی در حد و قواره برطرف کردن مشکلاتی که کشور دارد و مردم گرفتار آن هستند، نیست و واقعاً مردم ایران از نظر اوضاع اقتصادی، ناتوان و فلج شده‌اند و هیچ‌یک از راهکار‌های ارائه شده تیم اقتصادی دولت، نمی‌تواند به آن‌ها کمک کند که بین دخل و خرج خودشان تعادل برقرار کنند. 

فکر می‌کنیم چون نیت‌مان خیر است، خدا در حکومت‌داری مشکلات اقتصاد را حل می‌کند!

وی می‌گوید: با توجه به شعار‌های اولیه دولت مبنی بر کنترل و نظارت بر تورم اقتصادی و عدم‌موفقیت در این هدف، باید گفت ما در یک مثلث برمودا گیر افتاده‌ایم؛ بخشی جنگ رسانه‌ای و افکار عمومی داخلی خود ما است و بخشی از آن، فشار تحریم‌ها و سنگ‌اندازی دشمنان است و ضلع دیگر مثلث، مدیران ناکارآمد هستند که کشور در حال فرو رفتن در این مثلث برمودا است.

رحیمی جهان آبادی می‌گوید: من به عنوان یک نماینده مجلس که سابقه دانشگاهی دارم و به عنوان یک کارشناس می‌گویم که مدیریت اقتصاد، سیاست، فرهنگ و رسانه، علم و تخصص است. استفاده و بهره‌گیری از ظرفیت‌های ملی یک کشور، یک تخصص است. اینکه بتوانیم از هر فردی در جای مناسب خودش استفاده کنیم و اینکه بتوانید آدم‌هایی با طیف فکری مختلف، نگاه و توانمندی‌های متفاوت را مدیریت کنیم، یک تخصص در جهان است. 

نماینده تربت جام می‌گوید: مشکل ما این است که به اینکه حکومت‌داری یک تخصص است، اعتقاد نداریم و فکر می‌کنیم همین که نیت ما خیر بود، قطعاً خدا در حل بحران‌های اقتصادی به ما کمک می‌کند. مثل این است که نیت خیر داشته باشیم و ماشین ما بنزین نداشته باشد، حال هرچه قدر استارت بزنیم و خدا را یاد کنیم، فایده ندارد. خداوند به ما عقل داده که بیندیشم ماشین برای حرکت به بنزین نیاز دارد نه دعا.