کدام سرطان پوستی خطرناک‌تر است؟

اقتصاد۲۴-سرطان پوست یکی از شایع‌‎ترین انواع این سرطان در جهان است. دو نوع سرطان پوست وجود دارد: سرطان پوست غیرملانوما گروه شایع‌تری است که به آرامی در لایه‌های بالاتر پوست ایجاد می‌شود، اما ملانوما، نوعی سرطان پوست است که ممکن است به سایر نواحی بدن نیز سرایت کند.

دلیل اصلی هر دو سرطان، قرار گرفتن در معرض اشعه فرابنفش ناشی از نور خورشید یا تابش‌های مصنوعی است.

پروفسور «تیری پاسرون»، نویسنده اصلی این مطالعه و متخصص پوست بیمارستان دانشگاه «نیس» می‌گوید: شیوع به شدت بالای سرطان پوست غیرملانوما باعث افزایش مرگ‌ومیر شده است.

به گزارش کانورسیشن، خال جدید یا تغییر در خال موجود ممکن است نشانه ملانوما باشد، اما سرطان پوست غیرملانوما معمولا به شکل توده یا لکه‌ای که تغییررنگ داده است روی پوست ظاهر می‌شود که چند هفته به این شکل می‌ماند و به آرامی طی ماه‌ها یا گاه سال‌ها گسترش می‌یابد.

بیشتر بخوانید:چرا سرما می‌خوریم؟

پاسرون افزود: در سال ۲۰۲۰ میلادی سرطان پوست غیرملانوما ۷۸ درصد کل موارد سرطان پوست را تشکیل می‌داد که به مرگ بیش از ۶۳ هزار و ۷۰۰ نفر انجامید. در مقابل، همان سال ملانوما موجب مرگ ۵۷ هزار نفر شد. بنابراین، بروز به شدت بالاتر سرطان پوست غیرملانوما به تاثیر کلی چشمگیرتر آن انجامیده است.

پروفسور تیری پاسرون خاطر نشان کرده است: با اینکه این ارقام نگران‌کننده هستند، اما همچنان ممکن است دست‌کم گرفته شوند. سرطان پوست غیرملانوما اغلب در سیستم‌های ثبت این بیماری کمتر گزارش می‌شود و این موضوع درک بار واقعی این بیماری را با مشکل مواجه می‌کند.

این گروه از متخصصان برای این مطالعه به داده‌های دفتر بین‌المللی پژوهش‌های سرطان سازمان جهانی بهداشت مراجعه کردند.

به نوشته ایندیپندنت، در سال ۲۰۲۰ میلادی، نزدیک به ۱.۲ میلیون مورد سرطان پوست غیرملانوما در سراسر جهان گزارش شده، در حالی که تعداد موارد ابتلا به ملانوما ۳۲۴ هزار و ۶۳۵ مورد بوده است.

پروفسور پاسرون می‌گوید: باید این پیام را برسانیم که سرطان پوست ملانوما و غیرملانوما هردو ممکن است مرگبار باشند. باید بدانیم افرادی که دارای پوست غنی از ملانین هستند نیز در معرض این خطر قرار دارند و به دلیل ابتلا به سرطان پوست جانشان را از دست می‌دهند. به این ترتیب برای کاهش مرگ‌ومیر مرتبط با انواع سرطان پوست باید راهبرد‌های موثری را اجرا کرد.

در این مطالعه آمده است که ارتقای نقش پزشکان عمومی و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در این فرایند و آموزش آن‌ها برای تشخیص به موقع آسیب‌های مشکوک در سراسر جهان فرصتی مهم محسوب می‌شود.