رابرت دنیرو کیست؟

اقتصاد۲۴- شیوا سپهری: رابرت دنیرو، متولد ۱۷ آگوست ۱۹۴۳ در شهر نیویورک است که از جمله بازیگران مشهور در تاریخ سینما شناخته می‌شود. بازی او در بیش از پنج دهه تحسین منتقدان را برانگیخت و جوایز متعدد و شهرت را برای او به ارمغان آورد.

بیوگرافی رابرت دنیرو

دنیرو از پدر و مادر هنرمند متولد شد. پدرش نقاش اکسپرسیونیست و مادرش ویرجینیا شاعر و نقاش بود. دنیرو که در محله گرینویچ ویلج منهتن بزرگ شد، از سنین پایین با هنر آشنا بود. دنیرو در سال‌های نوجوانی اشتیاقش به بازیگری را کشف کرد. او بازیگری را در کنسرواتوار استلا آدلر و موسسه تئاتر لی استراسبرگ آموخت؛ جایی که توانست فنون بازیگری را بیاموزد.

زندگی حرفه‌ای رابرت دنیرو

پیشرفت رابرت دنیرو در سال ۱۹۷۳ در زمانی اتفاق افتاد که او در نقش ویتو کورلئونه جوان در فیلم "پدرخوانده قسمت دوم" فرانسیس فورد کاپولا بازی کرد. بازی فوق‌العاده او اولین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای او به ارمغان آورد. این نقش سرآغاز همکاری دنیرو با کارگردان مارتین اسکورسیزی بود که با او تعدادی از بهترین نقش‌های خود را خلق کرد.

بیشتر بخوانید: آل پاچینو کیست؟/ از زندگی در فقر، تا سوپراستاری در سینمای جهان

در طول دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دنیرو با بازی‌های به یادماندنی در فیلم‌هایی مانند «راننده تاکسی» (۱۹۷۶) و «گاو خشمگین» (۱۹۸۰)، شهرت خود را به عنوان یک استاد حرفه‌ای تثبیت کرد که برای آن دومین جایزه اسکار را دریافت کرد. «شکارچی گوزن» نیز دیر فیلم او بود که برای آن نامزدی جایزه اسکار دیگری دریافت کرد.

مهم‌ترین ویژگی دنیر این بود که می‌توانست بین نقش‌های دراماتیک و بازی‌های کمدی جابجا شود. او کار‌های کمدی خود را در فیلم‌هایی مانند «دویدن نیمه‌شب» (۱۹۸۸) و «ملاقات با والدین» (۲۰۰۰) به نمایش گذاشت و توانایی‌اش بسیار خیره کننده بود. علاوه بر کار روی صحنه، دنیرو به خاطر تعهدش به شخصیت‌هایش نیز شناخته می‌شود. تعهد او به اصالت و واقع گرایی، احترام مخاطبان و منتقدان را برای او به ارمغان آورده است. در سال‌های اخیر، دنیرو به بازی‌های قدرتمند خود در فیلم‌هایی مانند «دفترچه راهنما» (۲۰۱۲) و «ایرلندی» (۲۰۱۹) ادامه داده و جایگاه خود را به عنوان یک اسطوره سینما تثبیت کرده است.

خارج از صحنه نمایش، دنیرو همچنین به‌خاطر تلاش‌های بشردوستانه و فعالیت‌های سیاسی‌اش نیز شناخته می‌شود و از شهرت خود برای دفاع از اهداف اجتماعی و حمایت از سازمان‌های خیریه استفاده می‌کند.

استعداد بی‌نظیر رابرت دنیرو به هنرش، جایگاه او را به عنوان یکی از بهترین بازیگران تمام دوران تثبیت کرده است و ردپایی محو نشدنی در دنیای سینما بر جای گذاشته است.

معرفی فیلم‌های رابرت دنیرو

پدرخوانده، قسمت دوم یکی از مشهورترین فیلم‌های رابرت دنیر است. پس از آن او با برخی از برجسته‌ترین کارگردانان سینما در فیلم‌هایی مانند ۱۹۰۰ ساخته برناردو برتولوچی (۱۹۷۶)، آخرین سرمایه‌دار الیا کازان (۱۹۷۶) و شکارچی آهو ساخته مایکل چینو (۱۹۷۸) همکاری کرد. اما این فیلم‌های او با اسکورسیزی بود که دنیرو به خاطر نمایش ماهرانه‌اش شهرت پیدا کرد. او برای بازی در نقش تراویس بیکل منزوی و خشن در فیلم راننده تاکسی (۱۹۷۶) نامزد اسکار شد و برای بازی در نقش بوکسور جیک لا موتا در فیلم گاو خشمگین (۱۹۸۰) اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. دنیرو که به‌خاطر کسب آمادگی زیاد برای نقش‌هایش شناخته می‌شود، قبل از فیلم‌برداری «راننده تاکسی» هفته‌ها را در شهر نیویورک رانندگی کرد و برای به تصویر کشیدن لاموتا بیش از ۵۰ پوند (حدود ۲۳ کیلوگرم) وزن اضافه کرد. در پایان دهه ۱۹۷۰، او به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین بازیگران نسل خود شناخته می‌شد.

سلطان کمدی (۱۹۸۳) اثر اسکورسیزی نیز دیگر فیلم او بود که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، اما توجه عمومی چندانی نداشت، در حالی که فیلم روزی روزگاری در آمریکا (۱۹۸۴) سرجیو لئونه نیز توانست از آثار به یادماندنی وی باشد. دنیرو همچنین در آن دوره در فیلم‌های دیگری نیزبازی کرد، از جمله اعترافات واقعی (۱۹۸۱)، عاشق شدن (۱۹۸۴)، مأموریت (۱۹۸۶)، و دست‌نخورده‌های د پالما (۱۹۸۷).

دنیرو در فیلم Midnight Run (۱۹۸۸) استعداد کمدی خود را به نمایش گذاشت و در Awakenings (۱۹۹۰) برنده برخی از بهترین آثار دوران حرفه‌ای خود شد. در فیلم GoodFellas (۱۹۹۰) همکاری مجدد دنیرو با اسکورسیزی شکل گرفت که نگاهی به جنایت‌های سازمان یافته بود. کیپ ترس (۱۹۹۱) و کازینو (۱۹۹۵) بنیز دیگر فیلم هیا او بود. در سال ۱۹۹۳، این بازیگر در مقابل لئوناردو دی کاپریو در فیلم This Boy's Life، بازی کرد.

دنیرو بعداً در فیلم جنایی مایکل مان Heat (۱۹۹۵) ظاهر شد که او را پس از سال‌ها در مقابل بازیگر آل پاچینو قرار داد. فیلم‌های Meet the Parents (۲۰۰۰)، Meet the Fockers (۲۰۰۴) و Little Fockers (۲۰۱۰) در دیگر فیلم‌های دنیرو بودند. او در سال ۲۰۰۸ در درام پلیسی Righteous Kill با آل پاچینو همکاری کرد و سال بعد در فیلم Everybody's Fine بازی کرد و مردی بیوه را به تصویر کشید که حقایق مختلفی را در مورد فرزندان بزرگسال خود کشف می‌کند. او سپس در فیلم‌های Machete (۲۰۱۰) و Limitless (۲۰۱۱)، Killer Elite (۲۰۱۱) و مجموعه کمدی رمانتیک شب سال نو (۲۰۱۱) نقش‌های مکمل را ایفا کرد.

در فیلم The Family (۲۰۱۳) دنیرو در نقش یک اوباش بازی می‌کند که خانواده اش در برنامه حفاظت از شاهدان به فرانسه نقل مکان می‌کنند. او سپس با مورگان فریمن، مایکل داگلاس و کوین کلاین در کمدی Last Vegas (۲۰۱۳) همکاری کرد.

او در فیلم Joy (۲۰۱۵) در نقش پدر یک کارآفرین (جنیفر لارنس) نقش مکمل را ایفا کرد و در فیلم پدربزرگ کثیف (۲۰۱۶) نقش اول را داشت. از دیگر آثار او در سال ۲۰۱۶ می‌توان به Hands of Stone اشاره کرد که در آن مربی بوکسور روبرتو دوران را به تصویر کشیده است. در سال ۲۰۲۰ دنیرو در درام خانوادگی جنگ با پدربزرگ بازی کرد. دو سال بعد او در فیلم آمستردام اثر دیوید او راسل نقش مکمل داشت، طنزی که درباره توطئه فاشیستی برای سرنگونی دولت ایالات متحده در دهه ۱۹۳۰ بود.

دنیرو در قاتلان ماه کامل

دنیرو در آخرین فیلم Killers of the Flower Moon (۲۰۲۳) با اسکورسیزی و دی کاپریو همکاری کرد. این درام جنایی بر اساس واقعیت ساخته شده و به قتل اعضای قبیله اوسیج نفت خیز در دهه ۱۹۲۰ می‌پردازد. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم کن نمایش داده شد و مورد تحسین گسترده قرار گرفت و دنیرو نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. دنیرو همچنین در سال ۲۰۲۳ در فیلم‌های کمدی درباره پدرم و عزرا و سریال تلویزیونی نادا بازی کرد.