اقتصاد۲۴- کاهش نرخ بیکاری یکی از دغدغههای همیشگی دولتها است و هر دولت در به نوبه خود اقداماتی در این زمینه انجام میدهد. اما برخی دولتها مانند دولت سیزدهم موفق به کاهش نرخ بیکاری در مدت زمان کوتاهی میشوند.
مقایسه عملکرد دولتهای پس از انقلاب در زمینه اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری نشان میدهد بدترین عملکرد را دولت اصلاحات و بهترین عملکرد را دولت شهید رئیسی داشته است.
نرخ بیکاری در دولت اصلاحات در اوج خود قرار داشت و تمرکز دولت وقت بر شعارهای سیاسی و غفلت از توسعه اقتصادی کشور، سبب شد تا اشتغال جوانان به بحرانی برای کشور تبدیل شود. در دوره اصلاحات، نرخ بیکاری کشور بالاترین سطح خود را تجربه کرد و حتی در دو سال متوالی (۱۳۷۹ و ۱۳۸۰) نرخ بیکاری از ۱۴ درصد هم بیشتر شد.
وضعیت اشتغال و بیکاری در آن زمان آنقدر بحرانی شد که رهبر معظم انقلاب اسلامی شعار سال ۱۳۸۰ را با توجه به ضرورت توجه مسئولان به امر اشتغالزایی و کارآفرینی در کشور، سال «اقتدار ملی و اشتغالآفرینی» نامیدند. در نهایت متوسط نرخ بیکاری در ۸ سال دولت اصلاحات به ۱۲.۸ درصد رسید که بدترین عملکرد در بین دولتهای پس از دفاع مقدس محسوب میشود.
بهترین عملکرد در زمینه نرخ بیکاری را دولت شهید رئیسی داشت که توانست در ۳ سال عملکرد خود، نرخ بیکاری را تکرقمی کند و متوسط ۸.۱ درصدی را رقم بزند.. تداوم ۳ سال نرخ بیکاری تکرقمی در دولت سیزدهم نشان میدهد اشتغال ایجادشده در این دوره، موقتی و گذرا نبوده و اشتغال پایدار ایجاد شده است.
از جمله دلایل دولت سیزدهم برای موفقیت در کاهش نرخ بیکاری میتوان به اطلاع یافتن از مشکلات واحدهای تولیدی و رفع آنها، هدایت نقدینگی بانکها به بخش تولید، توجه به تولید داخل، احیای واحدهای راکد و بازگشت کارکنان آنها، رونق و رشد اقتصادی در بخشهای مختلف، بهبود صادرات، مدیریت واردات کالاهای دارای تولید مشابه داخل، بهبود مستمر فضای کسبوکار و تسهیل صدور مجوزها اشاره کرد.
محمود کریمی بیرانوند، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: مهمترین دلیل کاهش نرخ بیکاری و آمارهای امیدوارکننده بازار کار که در هیچ دولتی سابقه نداشت، وحدت فرماندهی اشتغال توسط شخص رئیس جمهور بود که دغدغه اشتغال را داشتند.
دولت سیزدهم تنها دولتی است که نرخ بیکاری در دوران آن کاهشی بود و در ۳ سال به عدد تک رقمی ۸.۱ رسیده است؛ در حالی که میانگین نرخ بیکاری در دولتهای هفتم تا یازدهم ۲ رقمی بود.
همچنین میانگین نرخ بیکاری آن تک رقمی شد، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال از ۲۳.۶ درصد در پایان ۱۴۰۰ به ۲۱.۲ درصد در پایان ۱۴۰۲ رسیده است.
کریمی بیرانوند افزود: نرخ بیکاری فارغالتحصیلان که یکی از متغیرهای نشان دهنده کیفیت مشاغل ایجادی در بازار است نیز در سه سال دولت سیزدهم کاهشی بوده و به پایینترین حد یعنی ۱۱.۸ رصد رسیده که فاصله آن با میانگین نرخ بیکاری ۳.۷ درصد است. این فاصله با میانگین بیکاری کل نیز نسبت به دولتهای گذشته کمتر شده است.
کاهش نرخ بیکاری یکی از دغدغههای همیشگی دولتها است و هر دولت در به نوبه خود اقداماتی در این زمینه انجام میدهد. اما برخی دولتها مانند دولت سیزدهم موفق به کاهش نرخ بیکاری در مدت زمان کوتاهی میشوند.
بیشتر بخوانید:آخرین وضعیت نرخ بیکاری در ایران+ جدول
مقایسه عملکرد دولتهای پس از انقلاب در زمینه اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری نشان میدهد بدترین عملکرد را دولت اصلاحات و بهترین عملکرد را دولت شهید رئیسی داشته است.
نرخ بیکاری در دولت اصلاحات در اوج خود قرار داشت و تمرکز دولت وقت بر شعارهای سیاسی و غفلت از توسعه اقتصادی کشور، سبب شد تا اشتغال جوانان به بحرانی برای کشور تبدیل شود. در دوره اصلاحات، نرخ بیکاری کشور بالاترین سطح خود را تجربه کرد و حتی در دو سال متوالی (۱۳۷۹ و ۱۳۸۰) نرخ بیکاری از ۱۴ درصد هم بیشتر شد.
وضعیت اشتغال و بیکاری در آن زمان آنقدر بحرانی شد که رهبر معظم انقلاب اسلامی شعار سال ۱۳۸۰ را با توجه به ضرورت توجه مسئولان به امر اشتغالزایی و کارآفرینی در کشور، سال «اقتدار ملی و اشتغالآفرینی» نامیدند. در نهایت متوسط نرخ بیکاری در ۸ سال دولت اصلاحات به ۱۲.۸ درصد رسید که بدترین عملکرد در بین دولتهای پس از دفاع مقدس محسوب میشود.
بهترین عملکرد در زمینه نرخ بیکاری را دولت شهید رئیسی داشت که توانست در ۳ سال عملکرد خود، نرخ بیکاری را تکرقمی کند و متوسط ۸.۱ درصدی را رقم بزند.. تداوم ۳ سال نرخ بیکاری تکرقمی در دولت سیزدهم نشان میدهد اشتغال ایجادشده در این دوره، موقتی و گذرا نبوده و اشتغال پایدار ایجاد شده است.
از جمله دلایل دولت سیزدهم برای موفقیت در کاهش نرخ بیکاری میتوان به اطلاع یافتن از مشکلات واحدهای تولیدی و رفع آنها، هدایت نقدینگی بانکها به بخش تولید، توجه به تولید داخل، احیای واحدهای راکد و بازگشت کارکنان آنها، رونق و رشد اقتصادی در بخشهای مختلف، بهبود صادرات، مدیریت واردات کالاهای دارای تولید مشابه داخل، بهبود مستمر فضای کسبوکار و تسهیل صدور مجوزها اشاره کرد.
محمود کریمی بیرانوند، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: مهمترین دلیل کاهش نرخ بیکاری و آمارهای امیدوارکننده بازار کار که در هیچ دولتی سابقه نداشت، وحدت فرماندهی اشتغال توسط شخص رئیس جمهور بود که دغدغه اشتغال را داشتند.
دولت سیزدهم تنها دولتی است که نرخ بیکاری در دوران آن کاهشی بود و در ۳ سال به عدد تک رقمی ۸.۱ رسیده است؛ در حالی که میانگین نرخ بیکاری در دولتهای هفتم تا یازدهم ۲ رقمی بود.
همچنین میانگین نرخ بیکاری آن تک رقمی شد، نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال از ۲۳.۶ درصد در پایان ۱۴۰۰ به ۲۱.۲ درصد در پایان ۱۴۰۲ رسیده است.
کریمی بیرانوند افزود: نرخ بیکاری فارغالتحصیلان که یکی از متغیرهای نشان دهنده کیفیت مشاغل ایجادی در بازار است نیز در سه سال دولت سیزدهم کاهشی بوده و به پایینترین حد یعنی ۱۱.۸ رصد رسیده که فاصله آن با میانگین نرخ بیکاری ۳.۷ درصد است. این فاصله با میانگین بیکاری کل نیز نسبت به دولتهای گذشته کمتر شده است.