اقتصاد۲۴- مسعود پزشکیان تاکنون در رابطه با حل مشکل ناترازی بنزین صحبتهای بسیاری کرده است. از آزادسازی قیمت بنزین تا ارائه سهمیه سوخت به افراد. اما با توجه به شرایط کشور و قوانین موجود، چه راهکاری عملی خواهد بود؟
پزشکیان در سال ۱۴۰۰ و در قامت نماینده مجلس، طی گفتوگویی که با تسنیم در حاشیه انتخابات سیزدهمین دوره ریاستجمهوری داشت، درباره لزوم حذف یارانههای دولتی از قیمت حاملهای انرژی و سایر کالاها گفته بود: «اعتقاد من این است که قیمت بنزین واقعی شود؛ اما برای اینکه اقشار مردم آسیب نبینند، به هر فرد سهم مثلاً ۲۰ لیتر ۲۰ هزار تومانی بدهیم. یعنی هزار تومان به او فروخته شود، اما او بتواند مثلاً ۲۰ هزار تومان بفروشد. اگر کل یارانهها در کشور حذف شود ما بهراحتی میتوانیم به تمامی گروههای هدف و بهازای هر خانواده مثلاً ۱۰ میلیون تومان پول بدهیم.».
لازم به ذکر است صحبتهای او در رابطه با بنزین ۲۰ هزار تومانی در برنامه گفتوگوی ویژه خبری تکذیب شد. در این برنامه پزشکیان متذکر شد که اگر قرار است روزی قیمت بنزین بالا برود، قبل از آن باید خودروهای باکیفیتی وارد شود که در ۱۰۰ کیلومتر ۳-۴ لیتر بنزین مصرف میکنند.
از سوی دیگر، پزشکیان در دی ماه ۱۴۰۲ در گفتگو با هممیهن این اعتقاد خود را مطرح کرد که با اختصاص سهمیه بنزین به کسانی که خودرو ندارند موافق است و عقیده دارد کسانی که خودرو ندارند، در صورت دریافت سهمیه بنزین دولتی و فروش آن با هزینه آزاد میتوانند تا حدودی فشار شرایط تورمی و افزایش قیمتها را برای خود کاهش دهند.
وی در میزگرد سیاسی که در جریان چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد نیز اظهار کرد هر حرکتی که قرار است در جهت اصلاح قیمت بنزین و رفع هر ناترازی انجام شود، در ابتدا باید مردم را توجیه و برای آن آماده کرد و در آنها این پذیرش را به وجود آورد که این مداخله منجر به درمان خواهد شد؛ اینکه بدون مشارکت و نظر مردم یکشبه تصمیم گرفته شود و آن فاجعه پیش بیاید علمی و قابل قبول نیست.
او درباره افزایش قیمت بنزین نیز یادآور شد که افزایش قیمت بنزین در برنامه هفتم توسعه پیشیبینی نشده است و دولت نیز نمیتواند خارج از قانون اقدام به افزایش قیمت بنزین کند. اما احتمال افزایش قیمت بنزین با تصمیم سران سه قوه وجود دارد.
بیشتر بخوانید:آینده اقتصاد ایران در دولت مسعود پزشکیان
در حاشیه اظهارات ضد و نقیض در مورد گران کردن قیمت بنزین، حمیده زرآبادی، به عنوان سخنگوی ستاد تبلیغاتی پزشکیان، حسین عبدهتبریزی و حجتا... میرزایی، به عنوان مشاور اقتصادی او، بارها تصریح کردند که هیچ تصمیمی برای افزایش قیمت بنزین وجود ندارد و اراده و تلاش دولت پزشکیان در راستای کاهش تورم و افزایش ارزش پول ملی است.
با توجه به اظهارات مطرحشده، بعید است که در یک سال ابتدای ریاست جمهوری پزشکیان تغییر خاصی در قیمت و سهمیه بنزین ایجاد شود.
لازم به ذکر است که در برنامه هفتم توسعه ذکر شده که دولت مکلف است با بهکارگیری سیاستهای قیمتی و غیرقیمتی نسبت به اجرای برنامه صرفهجویی و بهینهسازی مصرف انرژی به گونهای عمل کند که در پایان این برنامه با در نظر گرفتن الزامات رشد اقتصادی، هدف برنامه میزان مصرف کل انرژی کشور در سطح مصرف سال ۱۴۰۱ حفظ شود. دولت مجاز است نسبت به اصلاح ساختار واحدهای متولی حوزه بهرهوری انرژی در وزارتخانههای نفت و نیرو با تصویب شورای عالی اداری اقدام کند.
با این که در این برنامه افزایش قیمت بنزین پیشبینی نشده است، اما این برنامه پنج ساله بوده و دولت میتواند با ارائه لایحه، هر کدام از این بندها را در طول این پنج سال تغییر دهد. اما چنین تغییری در نهایت سخت خواهد بود.
از سوی دیگر، پزشکیان بارها وعده کاهش تورم و افزایش ارزش پول ملی را مطرح کرده است و با گام برداشتن به سوی این هدف، ممکن است افزایش پلکانی قیمت بنزین را پیش بگیرد. افزایش پلکانی متناسب با تورم، از جراحی بنزین نیز جلوگیری میکند. پزشکیان بارها اظهار کرد که باید مردم را در جریان تصمیمات قرار بدهیم.
اما باید به این نکته هم توجه داشت که در جریان قراردادن مردم لزوماً نمیتواند وضع معیشتی آنها را بهبود ببخشد.
اگر قرار است پس از وعدههای فراوانی، مجدد احتمال جراحی قیمت بنزین مطرح شود، مسلما ساعتها صحبت با مردم نیز مشکل را حل نخواهد کرد. چراکه سفره مردم با عوامفریبی بهبود نخواهد یافت.
پزشکیان با وعده کاهش تورم به میدان آمده است و اگر این طرح موفقیتآمیز باشد، شاید بتوان از افزایش پلکانی قیمت بنزین صحبت به میان آورد. در چنین شرایطی، احتمالا افزایش پلکانی نرخ بنزین چندان چشمگیر نخواهد بود. باید دید چهاردهمین رئیس جمهور ایران چگونه میخواهد بحران بنزین را که مستقیما به تورم گره خورده، حل کند و آیا میتواند وعدههای مطرحشده را محقق کند؟
متاسفانه شرایط اقتصادی برای مردم دشوار شده و این موضوع امنیت مردم و حاکمیت را تهدید می¬کند.
از طرفی اگر قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی بالا رود ، مردم متحمل فشار اقتصادی میشوند، اما از سوی دیگر، اگر قیمت گذاری به همین روش کنونی بماند، آسیب و زیان آن برای مردم و کشور بسیار بیشتر است (به دلایل زیر). راه حل:
این منابع متعلق به همه مردم است، پیشنهاد میکنم برای اینکه مردم در صرفه جویی منابع مشارکت بیشتری کنند: 1- دولت صرفه جویی را از بودجه خود و نهادهای حاکمیتی شروع کند. 2- بخشی از درآمد صادراتی آنها با مشارکت بخش خصوصی با قیمت جهانی، مستقیما به مردم برسد و بخشی دیگر بصورت شفاف در بودجه دولتی، صرف رفاه و پیشرفت کشور گردد.
به همین خاطر با سهمیه بندی (ارائه سهمیه به هر کد ملی ) و اصلاح تدریجی و پلکانی شدن قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی در بازار بهینهسازی و خرید و فروش سهمیه توسط مردم موافقم. اگر درست و حساب شده اجرا شود، این نتایج را در پی دارد: 1- حل مشکل مصرف بالا و غیر بهینه و ناترازی سوخت 2- کاهش کسری بودجه دولت که منشا اصلی تورم است 3- به کاهش ترافیک خیابانها و آلودگی شدید هوا و در نتیجه، بحران عظیم خشکسالی (افزایش بارندگی پس از هر دوره کاهش رفت و آمد و مصرف سوخت ، مثلا سال 98 و 99 و عید نوروز سالهای گذشته استان تهران یکی از نشانه های این موضوع است) و مرگ و میر فراوان ناشی از آن منجر میشود 4-اصلاح قیمت باعث بهینه سازی مصرف انرژی و جایگزینی خودروهای فرسوده و سرمایه گزاری و اشتغال بیشتر و افزایش سطح دستمزدها می گردد 5- به عدالت اجتماعی بیشتر می¬انجامد
در صورتی که فقط سهمیه دریافت شده از دولت قابل فروش باشد، میتوان از دلالی هم جلوگیری کرد.
در زمینه دیگر حاملهای انرژی و کالاها هم سهمیه قابل مبادله به مردم داده شود . اینکار همچنین باعث اصلاح الگوی مصرف میگردد و مردم نتیجه برنامه ریزی و صرفه جویی را بطور مستقیم دریافت کنند.
باید همه به دولت کمک کنیم شرایط و علت این کار را برای مردم توضیح دهد، و این اصلاحات را با کمک کارشناسان با تجربه و یک برنامه جامع به سرانجام برساند، پیش از آنکه دیرتر شود و از روی انفعال و اجبار بخواهد کاری انجام دهد. اگر در این اصلاحات تاخیر کنیم، در اثر به هدر روی منابع و قاچاق، شرکتها، تامین کنندگان و منابع کشور ورشکسته شده و دچار قحطی خواهیم شد.
البته در کنار اصلاح و بروز بودن قیمت انرژی و سوخت، بهتر است سیاستهای تکمیلی دیگری مانند کوپن یا کارت مواد غذایی و سهمیه حمل و نقل عمومی و حذف قیمت گذاری دستوری انجام گیرد.
کیفیت خودروها چقدر تاثیر دارد
کیفیت خودروهای داخلی در کشور ما پایینتر است و بیشتر افراد آنرا علت اصلی مصرف بالای بنزین میدانند.
- اما این پرسشها مطرح است که علت ناترازی گاز و برق چیست؟ آن هم مقصر خودروسازان است؟
- آیا خودروهای خارجی موجود در ایران ( مثلا مزدا ، هیوندا و خودروهای چینی) هم مصرف پایینی دارند؟
بهترین ماشیهای دنیا هم توی خیابونهای پر ترافیک و حرج و مرج ایران ( با این فرهنگ رانندگی) مصرفشون بالا هست و حدود ۲ برابر میزان اعلامی کارخونه هست
درسته که ماشیای داخلی بی کیفیت هستن ولی علت اصلی مصرف بالای سوخت و آلودگی شدید هوا و در نتیجه خشکسالی و مرگ و میر ناشی از آلودگی همین ترافیک شدیده و مصرف غیر بهینه سوخت و انرژیه ( بنزین، گاز و برق و...)
اما مصرف بنزین خودرو پراید و تیبا در ترافیک سنگین حدود 10 لیتر است
مصرف خودرو هیوندای I20 و رنو کپچر بعنوان خودروهای کم مصرف خارجی در همین شرایط ترافیک شدید خیابانها ( و نه خیابانهای پاریس و کیفیت بنزین آنجا) نیزحدود 10 میباشد، اگر چه خودروهای سمند و پژو بیشتر است. پس علت چیز دیگری است
علت اصلی مصرف بالا ، ترافیک سنگین خیابانها و علت ترافیک.....
حتی اگر همه خودروهای مملکت هم برقی بودن باز هم این مشکلات حل نمیشدن، چونکه برخلاف تصور خیلیا برق لازم برای شارژ خودرو خیلی خیلی بالاتر از تصور عامه هست و این میزان برق برای این همه استفاده غیر بهینه از خودرو اونقدر زیاد هست که خیلی بیشتر از الان کمبود برق و همینطور آلودگی ناشی از سوخت نیروگاهها خواهیم داشت.
همه این مشکلات بخاطر اینه که با سیاست گذاری غلط اقتصادی و انرژی و و قیمت دستوری انرژی ، مردم انگیزه ای برای مصرف بهینه ندارن ، یعنی نفع اقتصادی براشون نداره، برعکس،صاحبان خودرو انگیزه بالا برای مصرف بیشتر دارند
علت اصلی ترافیک، مصرف بالای انرژی و سوخت و در نتیجه آلودگی هوا و خشکسالی، قیمت دستوری آن است که باعث شده هیچکس انگیزه ای اقتصادی برای صرفه جویی و مصرف بهینه نداشته باشد، راه حل آن: پرداخت سهمیه قابل مبادله انرژی و سوخت بر اساس کد ملی بسیار به سود همه مردم و دولت است و بسیاری از معضلات اقتصادی و زیست محیطی کشور را حل میکند