اقتصاد۲۴- به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، اخلاق و مهرورزی روزنه هایی نورانی در مسیر بندگی خداوند هستند که ممکن است به دلیل بروز برخی صفات شیطانی همچون کینه، حسادت، غرور و عداوت در روح و جانمان مسدود شده باشد.
همه آدمها لایق محبتاند و آنهایی که آدمهای بدتری هستند،بیشتر به محبت نیاز دارند، وقتی اخلاق هر کس به بهترین مولفه ها و صفات ناب آمیخته می شود مهرورزی با زیباترین شکل ممکن ظاهر میشود.
شاید بسیاری ازحسهای بدی که ما در زندگی تجربه میکنیم نتیجه نبود این اخلاق و مهرورزی در زندگیمان است. پس چرا تا اخلاق و مهرورزی هست، بیاخلاقی و بیمهری را انتخاب کنیم.
مهرورزی از زیباترین آموزه های اخلاقی است که نقش سازنده و مؤثری را جهت گرایش انسانها به سوی حق و عدالت ایفا میکند و در بسیاری از موارد ارتباطات را صمیمیتر کرده و آتش کینه ها و اختلافات را خاموش میسازد.
حضرت علی (ع) میفرماید: «قلوب الرّجال وحشیّهٌ فمن تألّفها اقبلت علیه؛ دلهای انسانها بیگانه و نامأنوس است و هر کس از راه مهرورزی و محبت وارد شود، با آن الفت میگیرد.»
نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان کاملترین اسوه راستین بشریت، نسبت به تمام مردم بسیار صمیمی و مهربان بود. آن بزرگوار با داشتن این خصلت ستودنی توانست در طول ۲۳ سال دلهای بسیاری را شیفته مکتب خویش کند و از منجلاب ضلالت به صراط مستقیم هدایت نماید. قرآن کریم در این زمینه میفرماید: «و ما ارسلناک الّا رحمهً للعالمین؛ ما تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.»
و پیامبر اعظم (ص) فرمود: «اگر مهربانی و ملاطفت به صورتی مجسّم شود، آن چنان زیباست که خداوند مخلوقی زیباتر از آن را نیافریده است.»
ابراز محبت و مهرورزی رسول خدا (ص) نه تنها شامل خانواده،دوستان و اهل ایمان میشد،بلکه مخالفین، از اخلاق نرم و شفقت آمیز آن بزرگوار بهره مند میشدند به همین جهت خداوند متعال رسول گرامی اش را در قرآن تحسین نموده و میفرماید: «انّک لعلی خلقٍ عظیم؛ یقیناً تو دارای اخلاق عظیم و نیکو هستی.»
راز موفقیت پیامبر(ص) در مدیریت حکومتی، عشق ورزی و عشق به مردم بود.اگر این شیوه مفید و کارآمد در مدیریت او وجود نداشت،هرگز توفیق رفع مشکلات و موانع طاقت فرسا را پیدا نمیکرد.
به همین جهت خداوند فرمود: «فبما رحمهٍ من اللّه لنت لهم و لو کنت فظّاً غلیظ القلب لانفضّوا من حولک…؛ به موجب رحمتی که خداوند به تو عنایت کرد،برای آنان نرم شدی و اگر خشن و تند خو بودی از اطراف تو پراکنده میشدند.»
محبت و ملاطفت آن حضرت بود که دشمنان کینه توز را به دوستان صمیمی تبدیل کرد و این چنین بود که دلها را کانون محبت خود ساخت و میلیونها دل را از این رهگذر با خداوند آشتی داد.
اخلاق مداری را می توان به دو بخش فردی و جمعی تقسیم کرد. اخلاق مداری در ساحت جمعی یا اجتماعی، رعایت اصول اخلاقی در برخورد با دیگران است. از مهم ترین این اصول می توان به مهرورزی و احسان و عدالت اشاره کرد. این اصول، خود، زیرمجموعه ها و شاخه هایی دارد؛ از جمله خوش خلقی، خوشرویی، شفقت، انصاف، قضاوت عادلانه، ترک مجادله و بدگمانی و کینه ورزی، حسد و خشم و دورویی و… . این هنجارهای اخلاقی می تواند روحیه اخلاق مداری و مهرورزی را به جامعه تزریق کند و سلامت اجتماعی را تأمین سازد.