اقتصاد۲۴- شیوا سپهری: ارزهای دیجیتال بر روی یک دفتر کل توزیعشده عمومی به نام بلاکچین اجرا میشوند که رکورد تمام تراکنشها را بهروزرسانی کرده و در اختیار دارندگان ارز قرار میدهد.
واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام استخراج (ماینینگ) ایجاد میشوند که شامل استفاده از قدرت کامپیوتری برای حل مسائل ریاضی پیچیده است که کوینها را تولید میکنند. کاربران همچنین میتوانند ارزها را از طریق کارگزاران خریداری کنند، سپس آنها را در کیف پولهای رمزنگاری ذخیره و استفاده کنند.
اگر شما ارز دیجیتال داشته باشید، هیچ دارایی ملموسی ندارید. چیزی که شما دارید یک کلید است که به شما این امکان را میدهد که یک رکورد یا واحد اندازهگیری را بدون نیاز به یک طرف ثالث مورد اعتماد از یک نفر به نفر دیگر منتقل کنید.
اگرچه بیتکوین از سال ۲۰۰۹ موجود است، ارزهای دیجیتال و کاربردهای فناوری بلاکچین هنوز در حال شکلگیری است و پیشبینی میشود که کاربردهای بیشتری در آینده به وجود آید. تراکنشهایی مانند اوراق قرضه، سهام و سایر داراییهای مالی ممکن است در نهایت با استفاده از این فناوری معامله شوند.
رمزنگاری به استفاده از الگوریتمها و تکنیکهای ریاضی برای محافظت از اطلاعات دیجیتال و اطمینان از امنیت دادهها اشاره دارد. این تکنیکها برای پنهان کردن دادهها از دسترسیهای غیرمجاز و تأمین صحت و یکپارچگی اطلاعات استفاده میشود. در بلاکچین، رمزنگاری بهویژه برای امضای دیجیتال و ساخت هشها (کدهای کوتاه شده از دادهها) استفاده میشود. این فرآیند بهطور مؤثری از تغییر دادهها و تقلب در تراکنشها جلوگیری میکند و امنیت اطلاعات در شبکه را تضمین میکند.
بیشتر بخوانید: ای تی اف یا صندوق های قابل معامله در بورس چیست؟
بلاکچین یک فناوری توزیعشده است که بهطور عمده در ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین استفاده میشود. این سیستم بهطور مداوم اطلاعات را در بلوکهای متوالی ثبت کرده و هر بلوک جدید بهطور رمزنگاری شده به بلوک قبلی متصل میشود، بهطوریکه تغییر هرگونه اطلاعات در بلاکچین بسیار دشوار است. بلاکچین در بسیاری از صنایع بهعنوان یک روش امن برای ذخیرهسازی و انتقال اطلاعات، قراردادهای هوشمند و ایجاد سیستمهای غیرمتمرکز کاربرد دارد. رمزنگاری در بلاکچین اساساً از دادهها محافظت کرده و امنیت و شفافیت شبکه را فراهم میآورد.
الگوریتم اجماع سهام Proof of Stake یا PoS یکی از روشهای اجماع در بلاکچین است که بهجای استفاده از منابع پردازشی برای تأیید تراکنشها، از داراییهای دیجیتال کاربران بهعنوان وثیقه یا «سهام» استفاده میکند. در این الگوریتم، کاربران بهطور تصادفی انتخاب میشوند تا بلاکهای جدید را ایجاد کنند یا تأیید کنند و در ازای این کار، بهطور معمول جوایزی بهصورت ارز دیجیتال دریافت میکنند. این روش نسبت به الگوریتم اثبات کار (PoW) که به قدرت محاسباتی نیاز دارد، مصرف انرژی کمتری دارد و بهعنوان یک گزینه پایدارتر برای شبکههای بلاکچین در نظر گرفته میشود.
در الگوریتم PoS، هرچه سهام یک کاربر بیشتر باشد، شانس او برای انتخاب شدن بهعنوان تأییدکننده بلاک بیشتر میشود. این روش بهعنوان یک راهکار برای بهبود امنیت شبکه و کاهش احتمال حملات ۵۱ درصدی شناخته میشود، چراکه در صورت تلاش برای تقلب یا حمله، فرد مهاجم باید مقدار زیادی از دارایی خود را از دست دهد. بهطور کلی، PoS باعث بهبود مقیاسپذیری و کاهش هزینههای انرژی در مقایسه با الگوریتمهای اثبات کار میشود.
الگوریتم اجماع اثبات کار Proof of Work یا PoW یکی از اولین و رایجترین الگوریتمهای اجماع در بلاکچین است که برای تأیید تراکنشها و ایجاد بلاکهای جدید از قدرت پردازشی استفاده میکند. در این الگوریتم، ماینرها باید مسئلهای پیچیده ریاضی را حل کنند تا بتوانند بلاک جدیدی را به بلاکچین اضافه کنند. این فرآیند معمولاً زمانبر است و نیاز به توان محاسباتی بالایی دارد. در ازای حل این معما، ماینرها پاداشی بهصورت ارز دیجیتال دریافت میکنند.
این الگوریتم امنیت شبکههای بلاکچین را از طریق تلاشهای مداوم برای حل معادلات پیچیده حفظ میکند. با این حال، الگوریتم اثبات کار با مصرف بالای انرژی و هزینههای زیاد مرتبط است، که این موضوع باعث نگرانیهای زیستمحیطی و اقتصادی شده است. در نهایت، در الگوریتم PoW، هرچه قدرت پردازشی یک ماینر بیشتر باشد، شانس او برای اضافه کردن بلاک به بلاکچین بیشتر است، اما بهطور کلی، PoW بهدلیل مصرف انرژی زیاد و مقیاسپذیری محدود، با چالشهایی مواجه است..
شاید بپرسید که چگونه میتوان ارز دیجیتال را به طور ایمن خریداری کرد. معمولاً سه مرحله برای این کار وجود دارد:
اولین قدم انتخاب پلتفرم است. به طور کلی، شما میتوانید بین یک کارگزار سنتی یا یک صرافی اختصاصی ارز دیجیتال انتخاب کنید:
کارگزاران سنتی: اینها کارگزاران آنلاین هستند که راههایی برای خرید و فروش ارز دیجیتال، همچنین داراییهای مالی دیگر مانند سهام، اوراق قرضه و ETF ارائه میدهند. این پلتفرمها معمولاً هزینههای معاملاتی کمتری دارند اما ویژگیهای کمتری برای ارزهای دیجیتال دارند.
صرافیهای ارز دیجیتال: صرافیهای زیادی برای انتخاب وجود دارند که هرکدام ارزهای دیجیتال مختلفی را ارائه میدهند، کیف پول ذخیرهسازی، گزینههای حسابهای با سود و بیشتر. بسیاری از صرافیها کارمزد مبتنی بر دارایی دریافت میکنند.
هنگام مقایسه پلتفرمهای مختلف، به ارزهای دیجیتالی که ارائه میدهند، کارمزدهای آنها، ویژگیهای امنیتی، گزینههای ذخیرهسازی و برداشت، و منابع آموزشی توجه کنید.
پس از انتخاب پلتفرم، مرحله بعدی تأمین مالی حساب شما است تا بتوانید شروع به معامله کنید. بیشتر صرافیها به کاربران این امکان را میدهند که ارز دیجیتال را با استفاده از ارزهای فیات (یعنی ارزهای صادرشده توسط دولت) مانند دلار آمریکا، پوند بریتانیا یا یورو از طریق کارتهای بدهی یا اعتباری خریداری کنند، اگرچه این بسته به پلتفرم متفاوت است.
خرید ارز دیجیتال با کارتهای اعتباری به عنوان یک گزینه پرخطر در نظر گرفته میشود و برخی از صرافیها از آن پشتیبانی نمیکنند. همچنین برخی از شرکتهای کارت اعتباری تراکنشهای ارز دیجیتال را مجاز نمیدانند. این به این دلیل است که ارزهای دیجیتال بسیار نوسان دارند و توصیه نمیشود که برای داراییهایی که دارای این نوسانات هستند، بدهی به وجود آورید یا هزینههای بالای تراکنشهای کارت اعتباری را پرداخت کنید.
شما میتوانید سفارش خود را از طریق پلتفرم وب یا موبایل کارگزار یا صرافی خود ثبت کنید. اگر قصد خرید ارز دیجیتال دارید، میتوانید با انتخاب گزینه "خرید"، نوع سفارش را انتخاب کنید، مقدار ارز دیجیتال مورد نظر را وارد کنید و سفارش را تأیید کنید. همین فرآیند برای سفارشات "فروش" نیز اعمال میشود.