از صدای انفجار تا پژواک جنایت؛ نگاهی به جنایات اسرائیل در طول تاریخ/ روایتی از خشونت صهیونیست‌ها از ۱۹۴۸ تا امروز

اقتصاد۲۴- بامداد ۲۳ خرداد، لحظاتی پیش از آن‌که سپیده سر بزند، شهر در خوابی ناآرام غلت می‌زد. آن‌چه مردم را از خواب پراند، چیزی بیش از صدای یک انفجار بود؛ هیاهوی ترس بود که در خیابان‌ها پیچید، صدای گام‌های شتابزده پشت پنجره‌ها و پرسشی تلخ که در دل همه نشست: جنگ شده است؟ اما این‌بار نه در قانا، نه در صبرا، نه در غزه، بلکه در قلب ایران.

اسرائیل، یک‌بار دیگر به زبان موشک و ترور سخن گفت؛ همان زبانی که دهه‌هاست به آن عادت دارد. حملات اسرائیل با رمز عملیات طلوع شیران بود که توسط نیرو‌های دفاعی اسرائیل و موساد انجام شد و برخی تأسیسات هسته‌ای، پایگاه‌های نظامی و مقامات ارشد ایرانی را هدف قرار داد. این حمله، بزرگ‌ترین حمله علیه ایران از زمان جنگ ایران و عراق تاکنون محسوب می‌شود.

به گزارش اقتصاد ۲۴، جدا از فرماندهان نظامی، در محله نارمک تهران، دست‌کم پنج غیرنظامی جان خود را از دست دادند.  همچنین به گزارش خبرگزاری ایلنا در حمله به شهرک شهید چمران در حوالی میدان نوبنیاد، بیش از ۵۰ نفر زخمی شدند که ۳۵ تن از آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

همچنین تا عصر جمعه آمار غیررسمی شهدای حمله تروریستی امروز اسرائیل در استان تهران، ۳۲۹ نفر مجروح و ۷۸ نفر شهید تخمین زده شده است.

در تبریز نیز گزارش‌ها حاکی از شهادت ۱۸ نفر و زخمی شدن ۳۵ نفر از هم‌وطنان است. 
اما این تازه‌ترین جنایت، تنها فصلی دیگر در کتاب قطوری از جنایات بی‌پایان اسرائیل است که هم‌زمان با موجودیت این رژیم، آغاز شد. 

بازار‌هایی که به کشتارگاه بدل شدند: روایت خون‌بار ترور‌های صهیونیستی در حیفا و پیرامون آن

در واپسین سال‌های قیمومت بریتانیا بر فلسطین، پیش از آن‌که نامی به نام «اسرائیل» روی نقشه حک شود، خیابان‌های حیفا گواه یکی از تاریک‌ترین فصل‌های تاریخ منطقه بود. تروریسم یهودیِ سازمان‌یافته، به رهبری گروه‌هایی همچون اتسل (ایرگون)، لیحی (گروه شتِرن) و هاگاناه، پروژه حذف فیزیکی مردم بومی فلسطین را با ابزار انفجار، کشتار جمعی و رعب روانی آغاز کرد.

آغاز آتش در دل بازار

در ششم مارس ۱۹۳۸، بازار شلوغ حیفا هدف بمبی مرگبار قرار گرفت که اتسل مسئولیت آن را بر عهده داشت. ۱۸ عرب کشته شدند و ۳۸ تن دیگر در میان ناله‌ها و شعله‌ها جان می‌کندند. این نخستین صدای بلند خشونت علیه غیرنظامیان نبود، اما آغاز رسمی پروژه «ترور با هدف تصفیه قومی» بود.

دو انفجار همزمان در ۶ ژوئن ۱۹۳۸: تاکتیک وحشت مضاعف

به گزارش اقتصاد ۲۴، تنها سه ماه بعد، دوباره بازار حیفا در تیررس بمب‌گذاران اتسل قرار گرفت. این بار، دو خودروی بمب‌گذاری‌شده با فاصله‌ای کوتاه منفجر شدند. شمار قربانیان به ۲۱ شهید و ۵۲ مجروح رسید. پیام این عملیات روشن بود: وحشت، ابزار مسلط کردن است.

بازار العربیه، ۲۵ ژوئیه: قتل‌عام در لابه‌لای میوه‌ها

در یکی از پر رفت‌وآمدترین بازار‌های حیفا، خودرویی که توسط اتسل بمب‌گذاری شده بود، منفجر شد و ۳۵ فلسطینی درجا جان باختند؛ ۷۰ تن دیگر نیز تا پایان عمر زخم آن روز را به دوش کشیدند. هیچ پناهی از مرگ در میانه‌ زندگی روزمره نبود.

۲۰ ژوئن ۱۹۴۷: بمب در سبد میوه

به گزارش اقتصاد ۲۴، در اقدامی به شدت بی‌رحمانه، بمبی درون صندوق میوه‌ای در بازار جاسازی شد؛ انفجار آن منجر به شهادت ۷۸ تن و جراحت ۲۴ نفر دیگر شد. بمب‌سازان لیحی و اتسل، مرز میان میدان جنگ و بازار غیرنظامیان را عمداً مخدوش کرده بودند.

۳۰ دسامبر ۱۹۴۷: حمله به روستای شیخ بریک

نیرو‌های صهیونیستی این‌بار به روستای نزدیک حیفا حمله‌ور شدند. در عملیاتی تهاجمی، ۴۰ روستایی – زن، کودک، پیر و جوان – قتل‌عام شدند. روستا عملاً تخلیه شد و بقایای آن به نماد «پیش‌درآمد نَکبه» بدل گشت.

۳۱ دسامبر: قتل‌عام بلدالشیخ، میان خرما و خون

در آخرین روز سال ۱۹۴۷، ۱۷۰ نفر از واحد‌های نخبه «بالماخ» به روستای بلدالشیخ هجوم آوردند. خانه‌ها ویران شد، ۶۰ نفر قتل‌عام شدند و نیرو‌های اشغالگر با برنامه‌ای از پیش تعیین‌شده، روستا را خالی از سکنه کردند. نیمی از کشته‌شدگان، زنان و کودکان بودند.

۱۶ ژانویه ۱۹۴۸: ترور با لباس مبدل انگلیسی

به گزارش اقتصاد ۲۴، در اقدامی دیگر، صهیونیست‌ها با لباس نیرو‌های بریتانیایی وارد انبار خیابان صلاح‌الدین در حیفا شدند و بمبی ساعتی کار گذاشتند. انفجار، ۳۱ نفر را به شهادت رساند و ۶۰ تن دیگر را زخمی کرد. خشونت به شکلی ماهرانه در لباس قانون پنهان شده بود.

بیشتر بخوانید: سناریوهای حمله ایران به اسرائیل کدامند؟/ آینده منطقه و نظم بین‌المللی در هاله‌ای از ابهام

۳۱ مارس ۱۹۴۸: قطاری که هرگز به مقصد نرسید

قطار قاهره به حیفا، توسط گروه شتیرن بمب‌گذاری شد. در این اقدام تروریستی ۴۰ تن کشته و ۶۰ نفر زخمی شدند. حمله به قطار، بخشی از طرح انهدام روانی و جغرافیایی پیوند عرب‌ها با سرزمینشان بود.

فاجعه یازور: از انفجار خودرو تا حمله انتقام‌جویانه بالماخ

پس از کشته شدن هفت اسرائیلی در انفجار خودرویی در نزدیکی یازور، دستور حمله به این روستا صادر شد. با فرماندهی مستقیم اسحاق رابین، نیرو‌های بالماخ در حمله‌ای خون‌بار ۱۵ نفر را کشتند و روستا را ویران کردند. این حمله، مدت‌ها به دلایل امنیتی پنهان ماند تا اینکه در سال ۱۹۸۱ افشا شد.

انفجار ساختمان السلام – ۲۰ فوریه ۱۹۴۸

سرقت یک خودروی نظامی انگلیسی و تبدیل آن به بمب متحرک توسط یگان شتیرن، نشانگر مهارت سازمان یافته در انجام عملیات تروریستی هدفمند بود. انفجار مقابل ساختمان السلام، ۱۴ کشته و ۲۶ زخمی به جا گذاشت و نمادی از خشونت بی‌رحمانه‌ای شد که عملاً هر قانونی را نقض می‌کرد.

کشتار روستای سعسع – ۱۴ فوریه ۱۹۴۸

به گزارش اقتصاد ۲۴، سعسع روستایی است که با وجود تسلیم کامل به پرچم سفید، هدف حمله‌ای همه‌جانبه قرار گرفت. یگان بالماخ با تخریب گسترده ده‌ها منزل و قتل عام ۶۰ نفر، عمدتاً زنان و کودکان، نقض آشکار قوانین بین‌المللی و حقوق بشر را به نمایش گذاشت. این حمله، فصلی تاریک در تاریخ پاکسازی نژادی در منطقه بود.

فاجعه دیر یاسین؛ جایی که انسانیت به زیر آوار جنون رفت

کشتار دیر یاسین نقطه عطفی در تاریخ تجاوزات رژیم صهیونیستی است؛ روستایی کوچک در نزدیکی قدس با جمعیتی ۷۵۰ نفری که توسط یگان‌های آرگون و شتیرن مورد حمله قرار گرفت. در این عملیات، بیش از ۲۴۵ نفر به طرز فجیعی به قتل رسیدند؛ اجساد مثله شده، زنان و کودکان بی‌دفاع مورد شکنجه قرار گرفتند و در چاه‌های روستا انداخته شدند. این اقدام نه تنها یک کشتار صرف، بلکه تروریسم ساختارمند و پیام‌آور یک استراتژی پاکسازی نژادی بود.

۴ می ۱۹۴۸، عین الزیتون؛ مقاومت در برابر محاصره

روستای عین الزیتون، واقع در نزدیکی صفد، طی یک محاصره توپخانه‌ای سخت و مستمر، سرانجام پس از مقاومت نابرابر اشغال شد. ۷۰ نفر، شامل زنان و کودکان دست‌بسته، به قتل رسیدند. پس از این کشتار وحشیانه، بازگشت اهالی به خانه‌هایشان برای همیشه ممنوع اعلام گردید و روستا کاملاً پاکسازی شد.

۲۱ می ۱۹۴۸ : فاجعه بیت دراس

بیت دراس، با جمعیت ۲۷۵۰ نفر، پس از محاصره طولانی و قطع هرگونه امداد، به محاصره کامل درآمد. وقتی مردم به ناچار شروع به فرار کردند، توسط نیرو‌های مهاجم به طرز وحشیانه‌ای به رگبار بسته شدند که منجر به شهادت ۲۶۰ نفر شد.

۲۲ و ۲۳ می ۱۹۴۸ –  طنطوره؛ گور جمعی و فاجعه نسل‌کشی

پس از اشغال طنطوره با جمعیت ۱۴۹۰ نفر، گور جمعی حاوی حدود ۲۰۰ جسد کشف شد. این گور جمعی نمایانگر اوج خشونت و جنایات بی‌رحمانه بود که باز در راستای حذف کامل جامعه فلسطینی طراحی شده بود.

قتل عام در اللد؛ بیش از ۴۰۰ کشته، حتی در مسجد

به گزارش اقتصاد ۲۴، در کشتار اللد، نیرو‌های تحت فرمان موشه دایان با اجرای عملیات وحشیانه، بیش از ۴۲۶ نفر را قتل عام کردند. ۱۷۶ نفر از کشته‌شدگان حتی در پناهگاه مسجد بودند که نشان از شدت بی‌رحمی و نقض آشکار قوانین بین‌المللی جنگ داشت.

۲۹ اکتبر ۱۹۴۸، تجاوز سازمان یافته و قتل عام زنان و کودکان

در الدوایمه، با جمعیتی ۳۷۱۰ نفر، نیرو‌های اسرائیلی کودکان را با ضربه باتوم به قتل رساندند و زنان را به شکل گسترده مورد تجاوز قرار دادند؛ رویدادی که به عنوان یکی از وحشیانه‌ترین جنایات جنگی قرن بیستم شناخته می‌شود.

کشتار کفر قاسم - ۲۹ اکتبر ۱۹۵۶ 

پیش از تهاجم به مصر در جنگ سوئز، اسرائیل با تغییر ناگهانی ساعت منع عبور و مرور، ده‌ها غیرنظامی فلسطینی را در کفر قاسم به دام انداخت. کارگران بازگشته از محل کار و زنان جمع‌آوری کننده زیتون، بدون آگاهی از تغییر قانون، هدف گلوله قرار گرفتند. در کمتر از دو ساعت، ۴۹ نفر کشته و ۱۳ نفر زخمی شدند. افزون بر این، نظامیان اسرائیلی به غارت اموال قربانیان پرداختند.

کشتار سوم خان یونس - ۳ نوامبر ۱۹۵۶

در اوج اشغال غزه، نیرو‌های اسرائیلی با تیراندازی گسترده به جمعیت غیرمسلح، ۲۷۵ فلسطینی را در خان یونس و اردوگاه‌های اطراف به قتل رساندند. این کشتار، نمونه بارزی از سیاست پاک‌سازی منطقه‌ای تحت اشغال بود.

کشتار کارگاه ابو زعبل - ۱۲ فوریه ۱۹۷۰

در جریان جنگ فرسایشی با مصر، جنگنده‌های اسرائیلی یک کارگاه صنعتی در ابو زعبل را بمباران کردند. این حمله به کشته شدن ۷۰ کارگر و زخمی شدن ۶۹ نفر منجر شد و تأسیسات به کلی نابود شد.

کشتار صبرا و شتیلا ؛ ۱۶–۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲

به گزارش اقتصاد ۲۴، با هماهنگی کامل اسرائیل، شبه‌نظامیان فالانژ لبنان به اردوگاه‌های صبرا و شتیلا یورش بردند. در حالی که توپ‌خانه و جنگنده‌های اسرائیل منطقه را زیر آتش گرفته بودند، قتل‌عامی سه‌روزه رقم خورد که دست‌کم ۱۵۰۰ کشته بر جای گذاشت. گزارش‌ها از تجاوز‌های سیستماتیک و مثله کردن اجساد حکایت دارد.

کشتار حمامات الشط - ۱۱ اکتبر ۱۹۸۵

در اقدامی ضد انسانی، جنگنده‌های اسرائیل دفاتر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در تونس را بمباران کردند. این حمله ۵۰ کشته و ۱۰۰ زخمی بر جای گذاشت و نشان داد اسرائیل حاضر است برای هدف‌گیری مخالفان، مرز‌های بین‌المللی را نادیده بگیرد.

انتفاضه اول - ۱۹۸۷–۱۹۹۱ 

این قیام مردمی که با امضای توافقنامه اوسلو پایان یافت، بیش از ۱۳۰۰ کشته فلسطینی به همراه داشت. سرکوب خونین این اعتراضات، ماهیت سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی را برجسته کرد.

کشتار قانا - ۱۸ آوریل ۱۹۹۶ 

به گزارش اقتصاد ۲۴، در جریان عملیات خوشه‌های خشم، اسرائیل با ۱۵۰۰ پرواز جنگی و ۳۲ هزار گلوله توپخانه‌ای، ۱۵۹ روستای لبنانی را هدف قرار داد. حمله به قانا ۱۱۰ کشته و ۳۵۹ زخمی غیرنظامی بر جای گذاشت که ۶۰ کودک را یتیم کرد. ادعای اشتباه نظامی اسرائیل با مستندات میدانی نقض شد.

جنایات اسرائیل از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴

انتفاضه دوم فلسطین که به انتفاضه الاقصی معروف شد، از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ به طول انجامید. در این دوره پنج ساله، نیرو‌های نظامی اسرائیل با شدیدترین اقدامات سرکوب‌گرانه به مقابله با تظاهرات مردمی پرداختند که نتیجه آن شهادت ۴۴۱۲ فلسطینی و زخمی شدن ۴۸۳۲۲ نفر بود. این آمار تکان‌دهنده تنها بخشی از هزینه انسانی مقاومت در برابر اشغالگری را نشان می‌دهد.

آغاز این انتفاضه با حادثه خونین ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۰ در حرم قدسی رقم خورد. یک روز پس از هتک حرمت مسجد الاقصی توسط آریل شارون، نیرو‌های صهیونیست در حالی که نمازگزاران در حال اقامه نماز جمعه بودند، به روی آنها آتش گشودند. این یورش وحشیانه منجر به شهادت ۱۳ نمازگزار و زخمی شدن ۴۷۵ تن دیگر شد. تحلیلگران بین‌المللی این اقدام را جرقه اصلی شعله‌ور شدن انتفاضه دوم می‌دانند.

به گزارش اقتصاد ۲۴، در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۲، جنایت دیگری در حی الدرج غزه به وقوع پیوست. یک فروند جنگنده اف-۱۶ اسرائیلی چندین موشک را به قلب یک منطقه مسکونی در نزدیکی ورزشگاه یرموک شلیک کرد. این حمله که با هدف ترور صلاح شحاده، فرمانده گردان‌های عزالدین قسام طراحی شده بود، به قیمت جان ۱۷۴ فلسطینی تمام شد که در میان آنها ۱۱ کودک و ۳ زن نیز حضور داشتند. شحاده به همراه همسر و دخترش در این حمله به شهادت رسیدند. تعداد زخمی‌های این حادثه به ۱۴۰ نفر رسید.

حی الزیتون در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۳ شاهد یکی از گسترده‌ترین عملیات‌های نظامی اسرائیل بود. در این حمله سه‌جانبه هوایی، زمینی و دریایی که با مشارکت بیش از ۶۰ تانک، بالگرد و خودروی زرهی انجام شد، ۱۳ فلسطینی به شهادت رسیدند و ۶۵ نفر دیگر زخمی شدند.

رفح در روز‌های ۱۸ تا ۲۰ مه ۲۰۰۴ شاهد فاجعه دیگری بود. نیرو‌های اشغالگر قدس در عملیاتی گسترده با استفاده از تانک‌ها، بالگرد‌ها و جنگنده‌ها، ۵۶ فلسطینی را به شهادت رساندند و ۱۵۰ نفر را زخمی کردند. یکی از دردناکترین صحنه‌های این جنایت سهروزه، موشکباران تظاهرات مسالمت‌آمیز زنان و کودکان در تاریخ ۱۹ مه بود که تصاویر آن جهان را تکان داد.

بیت لاهیا در شمال نوار غزه در ۴ ژوئن ۲۰۰۵ شاهد حمله دیگری از سوی اسرائیلی‌ها بود. در این یورش، ۸ فلسطینی شهید شدند که تعدادی از آنها کودک بودند. ۱۴ نفر نیز زخمی شدند که اکثریت آنها کودکان ۵ تا ۱۶ ساله بودند. این حمله در شرایطی انجام شد که محمود عباس خود را برای رقابت‌های انتخاباتی آماده می‌کرد و در واکنشی کم‌سابقه، از عبارت دشمن صهیونیستی برای اشاره به اسرائیل استفاده کرد.

کشتار اسرای مصریان، عرب‌کشی ممتد

روزنامه مصری الجمهوریه در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۵ اسنادی را منتشر کرد که نشان می‌داد نظامیان اسرائیلی در سال‌های گذشته، حدود ۳۰۰۰ اسیر مصری را به شکل فجیعی به قتل رسانده‌اند. بر اساس این گزارش، سربازان اسرائیلی اسرا را در منطقه‌ای به صف می‌کردند و با این ادعا که قصد آزاد کردن آنها را دارند، رویشان را به سمت دریا می‌چرخاندند و از پشت به آنها شلیک می‌کردند. این عمل شنیع بار‌ها تکرار شده بود.

جنگ غزه و آغاز راند بعدی جنایات جنگی

در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۸، ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل دستور محاصره کامل نوار غزه را صادر کرد. این تصمیم پس از ادعای شلیک ۱۵۰ موشک از غزه به سمت اسرائیل در فاصله ۱۶ تا ۱۹ ژانویه گرفته شد، هرچند این حملات تلفات انسانی برای اسرائیل در پی نداشت. در ۱۸ ژانویه، کابینه اسرائیل رسماً نوار غزه را ماهیت خصمانه اعلام کرد و به این ترتیب محاصره همه‌جانبه شامل قطع برق، آب و سوخت را توجیه کرد.

به گزارش اقتصاد ۲۴، جنگ اول غزه در ۲۷ دسامبر ۲۰۰۸ با حمله هوایی به زیرساخت‌های حماس آغاز شد. در این جنگ ۲۲ روزه، اسرائیلی‌ها نتوانستند به اهداف خود دست یابند، اما ۱۴۰۰ فلسطینی را به شهادت رساندند که ۸۰ درصد آنها غیرنظامی بودند. جنگ دوم غزه که به جنگ هشت روزه معروف شد، در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۲ با ترور احمد الجعبری، فرمانده نظامی حماس آغاز شد.

در این تهاجم که اسرائیل از سلاح‌های ممنوعه مانند فسفر سفید استفاده کرد، ۱۸۹ فلسطینی شهید شدند. جنگ سوم غزه از ۸ ژوئیه ۲۰۱۴ آغاز شد و ۵۱ روز به طول انجامید. در این جنگ، ۲۰۱۶ فلسطینی به شهادت رسیدند که شامل ۵۴۱ کودک، ۲۵۰ زن و ۹۵ سالمند می‌شد. تعداد زخمی‌ها نیز ۳۸۴۰ کودک، ۱۹۷۰ زن و ۳۶۰ سالمند بود.

در سال ۲۰۲۳، با تشدید درگیری‌ها، اسرائیل حملات گسترده‌تری را علیه غزه آغاز کرد. از آغاز محاصره، نیرو‌های اسرائیلی بیش از ۱۴۰۰ فلسطینی را کشتند و ۴۰۰۰ نفر را زخمی کردند. اسرائیل کاتز، وزیر انرژی اسرائیل، رسماً دستور قطع آب به نوار غزه را صادر کرد. در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، حماس با عملیاتی غافلگیرکننده ۱۱۹۵ اسرائیلی و اتباع خارجی را کشت که ۸۱۵ نفر آنها غیرنظامی بودند. اسرائیل در پاسخ حملات هوایی شدیدی را آغاز کرد و در ۲۷ اکتبر تهاجم زمینی به غزه را با هدف نابودی حماس و آزادی گروگان‌ها شروع کرد.
به گزارش اقتصاد ۲۴، اسرائیل در اقدامی ضربتی تمام فرماندهان ارشد حماس و دبیرکل حزب‌الله را ترور کرد. تا مه ۲۰۲۴، گزارش‌ها حاکی از کشته شدن بیش از ۵۲۰۰۰ فلسطینی بود که نیمی از آنها زنان و کودکان بودند.

در ۲۹ فوریه ۲۰۲۴، نیرو‌های اسرائیلی به فلسطینیانی که در صف دریافت کمک‌های بشردوستانه ایستاده بودند، شلیک کردند. این اقدام وحشیانه منجر به شهادت ۱۱۲ نفر شد و بار دیگر جهان را در بهت فرو برد.

حکم بازداشتی که تصویب نشد

آذر سال گذشته بود که مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت قاطع ۱۳۷ رأی موافق، قطعنامه‌ای را علیه رژیم صهیونیستی تصویب کرد. این قطعنامه از دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه درخواست می‌کرد تا نظر مشورتی خود را در مورد تصویب قانونی علیه آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی «آنروا» در کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) ارائه کند چراکه اسرائیل در نوامبر سال گذشته رسما با آژانس «آنروا» قطع ارتباط و فعالیت این نهاد بین‌المللی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را ممنوع اعلام کرده بود.

اما مجامع بین المللی پیشتر نیز اسرائیل را محکوم کرده بودند. در سال ۲۰۰۴، دیوان بین‌المللی دادگستری یک نظر مشورتی در مورد دیوار کرانه باختری اسرائیل ارائه و حکم کرد که این دیوار مغایر با قوانین بین‌المللی است و باید برچیده شود. در ژانویه ۲۰۲۳، دیوان بین‌المللی دادگستری درخواست شورای امنیت سازمان ملل برای ارائه نظر مشورتی در مورد پیامد‌های قانونی ناشی از سیاست‌ها و اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین، از جمله بیت‌المقدس شرقی را پذیرفت. جلسات استماع عمومی در روز دوشنبه ۱۹ فوریه ۲۰۲۴ در لاهه با شرکت ۵۲ کشور و سه سازمان بین‌المللی آغاز شد که آن را به یکی از پرمخاطب‌ترین جلسات در تاریخ این دیوان تبدیل کرد. دیوان حکم خود را در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴ صادر کرد. در این حکم نتیجه‌گیری شد که اسرائیل باید به اشغال غیرقانونی سرزمین‌های فلسطینی پایان دهد، از ایجاد شهرک‌های جدید جلوگیری کند و همه آنهایی که ایجاد شده‌اند را تخلیه کند. همچنین اضافه شد که در جا‌هایی که فلسطینیان زمین و ملاک از دست داده‌اند اسرائیل باید جبران خسارت بپردازد.

به گزارش اقتصاد ۲۴، در نوامبر ۲۰۲۴، دیوان کیفری بین‌المللی با انتشار بیانیه‌ای در وب‌سایت خود اعلام کرد این دادگاه حکم بازداشت «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل و «یوآو گالانت» وزیر جنگ برکنار شده اسرائیل را به دلیل جنایات جنگی مرتکب شده در جنگ غزه صادر کرده است. از جمله این جنایات می‌توان به استفاده از قحطی به‌عنوان یک روش جنگی، جنایات علیه بشریت، قتل، آزار و اذیت و اقدامات غیرانسانی اشاره کرد.

این حکم به این معناست که ۱۲۴ کشور عضو دیوان دادگستری بین‌المللی موظف بودند در صورت ورود نتانیاهو و گالانت به این کشورها، آنها را بازداشت کنند. حال آنکه ۱۲۴ کشور عضو دیوان کیفری بین‌المللی و ۲۹ کشور هم دولت‌ها معاهده بین‌المللی مربوطه را امضا کردند، اما در قوانین داخلی خود آن را تصویب نکرده‌اند! ایران جزء کشور‌هایی است که اساسنامه رم را امضا کرده، اما آن را در مجلس تصویب نکرده است. چه آنکه دیوان کیفری بین‌المللی پیشتر حکم جلب ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را نیز صادر کرده بود.

نقشه‌ای از جنایت، بدون ترس از مجازات

اسرائیل، با اتکا به مصونیت سیاسی ناشی از حمایت آمریکا و برخی کشور‌های غربی، در دهه‌های اخیر الگویی خطرناک از بی‌پاسخ‌ماندن جنایت را تثبیت کرده است. از قانا تا غزه، از بیروت تا تهران، سایه موساد و صدای پهپاد‌های مرگ‌آورش بر سراسر خاورمیانه سنگینی می‌کند. در برابر انبوهی از شواهد و شهادت‌ها، دادگاه‌های بین‌المللی یا بی‌عملند یا بی خاصیت و نمادین.

با حمله اخیر به ایران، سؤالاتی جدید مطرح می‌شود: آیا جهان هنوز هم در برابر کشتار هدفمند سکوت خواهد کرد؟ آیا سازمان‌های بین‌المللی قادرند سازوکاری عملی برای مهار دولتی که به‌وضوح قانون بین‌الملل را به بازی گرفته، طراحی کنند؟ و مهم‌تر از همه، آیا تاریخ، بی‌محاکمه به فراموشی سپرده خواهد شد؟