معرفی سوخو ۲۷ فلانکر؛ جنگنده خطرناک روسی

اقتصاد۲۴- سوخو-۲۷ (Sukhoi Su-۲۷)، که در ناتو با نام فلانکر شناخته می‌شود، یک هواپیمای جنگنده دو موتوره ساخت روسیه است. این هواپیما توسط دفتر طراحی سوخو طراحی و توسط ایرکوت تولید شده است. نسخه صادراتی این هواپیما با نام سوخو-۲۷ اس کی شناخته می‌شود. این هواپیما با مانورپذیری بالای خود برتری هوایی را فراهم می‌کند.

این هواپیما مجهز به عملیات خودکار در نبرد بر فراز خاک دشمن، اسکورت هواپیما‌های تهاجمی نفوذ عمیق و سرکوب فرودگاه‌های دشمن است. این هواپیما قادر است با همکاری ایستگاه‌های کنترل زمینی و هوایی، دفاع هوایی عمومی را فراهم می‌کند. سو-۳۰ام فلانکر، سو-۳۳ و سو-۳۵ همگی نسخه‌های پیشرفته جنگنده سو-۲۷ هستند.

توسعه سوخو-۲۷ فلانکر

سوخو-۲۷ در سال ۱۹۸۲ وارد خط تولید شد و در روسیه، اوکراین، بلاروس، قزاقستان، اندونزی، ازبکستان و ویتنام در خدمت است. این هواپیما تحت لیسانس در چین با نام اف-۱۱ ساخته می‌شود. یک نوع از آن، سوخو-۳۰ام‌کی، با تولید محلی تحت لیسانس به هند فروخته شد.

در مجموع ۵۰ فروند از این هواپیما از ایرکوت سفارش داده شد و اولین فروند در سپتامبر ۲۰۰۲ وارد خدمت نیروی هوایی هند شد. آخرین فروند در دسامبر ۲۰۰۴ تحویل داده شد.

سوخو-۲۷ اس‌ام، نسخه بهبود یافته سوخو-۲۷، ارتقاء قابل توجهی را برای نیروی هوایی روسیه فراهم کرد. این هواپیما به بدنه بهبود یافته برای حمل سلاح‌های اضافی، رادار N۰۰۱ و کابین خلبان شیشه‌ای با نمایشگر‌های چند منظوره سه رنگ و سیستم‌های اویونیک بهبود یافته مجهز شده است. اولین سوخو-۲۷ اس‌ام در دسامبر ۲۰۰۳ تحویل داده شد.

بیشتر بخوانید: معرفی جنگنده سوخو ۳۳؛ جت عظیم و قدرتمند

طراحی سوخو-۲۷

طراحی اولیه سوخو-۲۷ از نظر آیرودینامیکی شبیه به میگ-۲۹ است، اما به طور قابل توجهی بزرگتر است. این هواپیما بسیار بزرگ است و برای به حداقل رساندن وزن، ساختار آن درصد بالایی از تیتانیوم (حدود ۳۰٪، بیشتر از هر یک از هواپیما‌های معاصر خود) دارد. هیچ ماده کامپوزیتی در آن استفاده نشده است. بال کج‌شده در امتداد لبه حمله با بدنه ترکیب می‌شود و اساساً یک دلتای برش‌خورده است (بال دلتا با نوک‌های برش‌خورده برای ریل‌های موشک یا غلاف‌های ECM). این هواپیما دارای دو باله دم عمودی در خارج از موتور‌ها است که با باله‌های شکمی دو طرفه برای پایداری جانبی اضافی تکمیل می‌شوند.

تسلیحات سوخو-۲۷

این هواپیما مجهز به یک توپ ۳۰ میلی‌متری GSh-۳۰۱ با ۱۵۰ گلوله مهمات و مجموعه‌ای از موشک‌ها، راکت‌ها و بمب‌ها است که به صورت خارجی در ده جایگاه نصب شده‌اند. سیستم جست‌و‌جو و ردیابی مادون قرمز، مسافت‌یاب لیزری، رادار و نشانگر هدف نصب شده روی کلاه ایمنی هواپیما، قابلیت تشخیص، ردیابی و حمله را فراهم می‌کنند.

برد موشک‌های هوا به هوای حمل شده توسط هواپیمای سوخو-۲۷ شامل R-۲۷R۱ (نام ناتو AA-۱۰A Alamo-A)، یک موشک میان‌برد با قابلیت هدایت راداری نیمه فعال و R-۲۷T۱ (AA-۱۰B Alamo-B) با قابلیت هدایت مادون قرمز و برد ۵۰۰ متر تا ۶۰ کیلومتر؛ و موشک هوا به هوای R-۷۳E (AA-۱۱ Archer) با قابلیت هدایت مادون قرمز و برد ۳۰۰ متر تا ۲۰ کیلومتر برای نبرد نزدیک و قابلیت هدایت مادون قرمز است.

مهمات مورد نیاز برای ماموریت‌های هوا به زمین شامل بمب‌های هوایی ۱۰۰، ۲۵۰ و ۵۰۰ کیلوگرمی سقوط آزاد و بمب‌های هوایی کندشونده؛ بمب‌های آتش‌زا ۵۰۰ کیلوگرمی؛ بمب‌های خوشه‌ای ۲۵ و ۵۰۰ کیلوگرمی RBK؛ و موشک‌های هوایی غیرهدایت‌شونده C-۸، سی-۱۳ و سی-۲۵ می‌شود.

اقدامات متقابل سوخو-۲۷

سوخو-۲۷ به یک مجموعه اقدامات متقابل الکترونیکی جدید برای هواپیما‌های انفرادی و حفاظت متقابل و گروهی در نیمکره‌های جلو و عقب مجهز شده است. سیستم اقدامات متقابل شامل یک گیرنده هشدار راداری روشنایی خلبان، پخش‌کننده‌های چف و فریب‌دهنده مادون قرمز و یک اخلالگر چند حالته فعال در غلاف‌های نوک بال است.

سنسور‌ها و سیستم ارتباطی در سوخو-۲۷

سوخو-۲۷ به یک رادار پالس-داپلر منسجم فازوترون N۰۰۱ ژوک با قابلیت ردیابی در حین اسکن و نگاه به پایین/شلیک به پایین مجهز است.

برد رادار علیه اهداف ۳ متر مربعی بیش از ۱۰۰ کیلومتر در نیمکره جلو و ۴۰ کیلومتر در نیمکره عقب است. این رادار ظرفیت جست‌و‌جو، شناسایی و ردیابی تا ده هدف را با ارزیابی و اولویت‌بندی خودکار تهدید دارد.

این هواپیما دارای یک سیستم الکترواپتیکی OEPS-۲۷ بود که شامل یک حسگر جست‌و‌جو و ردیابی مادون قرمز (IRST) متصل به یک مسافت‌یاب لیزری است. برد سیستم الکترواپتیکی بسته به زاویه دید هدف، ۴۰ تا ۱۰۰ کیلومتر است.

مجموعه ارتباطات رادیویی، صدا و داده را فراهم می‌کند؛ ارتباطات رادیویی VHF/UHF بین هواپیما و ایستگاه‌های کنترل زمینی در محدوده دید؛ ارتباط رادیویی صوتی با ایستگاه‌های کنترل زمینی و بین هواپیما‌ها تا برد ۱۵۰۰ کیلومتر؛ یک لینک داده رمزگذاری شده برای تبادل اطلاعات جنگی بین هواپیماها؛ و هدایت فرمان از ایستگاه‌های کنترل زمینی با استفاده از حالت رهگیری خودکار.

سیستم کنترل آتش الکترواپتیک

سوخو-۲۷ مجهز به یک سیستم کنترل آتش الکترواپتیکی است که توسط کارخانه اپتیک و مکانیک اورال (YOM۳) و یک غلاف FLIR (مادون قرمز رو به جلو) ساخت Geofizika ارائه می‌شود. شرکت Leninetz، ارائه دهنده سیستم‌های الکترونیکی روسی، سیستم‌های راداری و TsNIRTI مجموعه اقدامات متقابل الکترونیکی را تأمین می‌کنند.

موتور‌های سوخو-۲۷

سوخو-۲۷ اس کی از دو موتور توربوفن AL-۳۱F که توسط دفتر طراحی موتور لیولکا (NPO Saturn) طراحی شده‌اند، نیرو می‌گیرد. هر موتور دارای دو ورودی هوا شامل یک ورودی گوه‌ای اولیه و یک ورودی هوای کمکی کرکره‌ای است.

موتور توربوفن دو شفته دارای اختلاط جریان پس از توربین، یک پس‌سوز مشترک، یک نازل اگزوز جت با مساحت متغیر در تمام حالت‌ها، یک استارت مستقل و یک کنترل الکترونیکی اصلی و یک سیستم کنترل حالت موتور هیدرومکانیکی ذخیره است. بخش‌های دمای بالای موتور‌ها از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده‌اند.

یک سوخو-۲۷ مجهز به موتور‌های AL-۴۱F۱ است که توسط NPO Saturn توسعه داده می‌شود. موتور ارتقا یافته، نیروی رانش ۱۴۵ کیلونیوتن (۳۳۰۰۰ پوند) را فراهم می‌کند.

مشخصات فنی کلی سوخو ۲۷

• نوع پروژه: هواپیمای جنگنده
• خدمه: یک خلبان
• طول: ۲۱.۹۴ متر
• ارتفاع روی ارابه فرودک ۵.۹۱ متر
• موتورها: ۲ موتور توربوفن تقویت‌شده دو شفت AL-۳۱F