
اقتصاد۲۴- سوخو-۳۳ یک هواپیمای ناونشین است که توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده شد. مرحله طراحی در سال ۱۹۸۴ آغاز و در سال ۱۹۸۵ نهایی شد. این جنگنده توسط روسیه، چین، هند و اندونزی مورد استفاده قرار میگیرد.
سوخو-۳۳ که با نام ناتو فلانکر-دی شناخته میشود یک جنگنده برتری هوایی دو موتوره با قابلیت پرواز در تمام شرایط آب و هوایی و قابلیت استقرار روی ناو هواپیمابر است. این جنگنده توسط شرکت سوخو طراحی و توسط انجمن تولید هواپیماسازی کومسومولسک-آن-آمور تولید شده است. سوخو ۳۳ از روی سوخو-۲۷ ساخته شده و در ابتدا با نام سوخو-۲۷کی شناخته میشد. این هواپیما اساساً برای برآورده کردن نیازهای نیروی دریایی روسیه طراحی و ساخته شده است.
این هواپیما مجهز به کاناردهای اسپرت برای کاهش مسافت برخاستن و افزایش مانورپذیری و دارای بالهای تاشو با کمک نیروی محرکه میباشد. همچنین سوخو ۳۳ برای افزایش برد به یک کاوشگر سوختگیری هوایی مجهز شده است. بالها به یک فلپ دو تکه تک شکافه و یک فلپ لبه حمله بزرگتر برای کاهش سرعت هنگام فرود مجهز شدهاند.

در مقایسه با سوخو۲۷، سوخو۳۳ دارای شاسی و ساختار تقویتشده، بالهای تاشو و پایدارکنندهها است که همگی برای عملیات ناو هواپیمابر مناسب هستند. سوخو۳۳ دارای کانارد است و بالهای آن برای افزایش نیروی بالابری از سوخو۲۷ بزرگتر هستند. سوخو۳۳ دارای موتورها و یک چرخ دماغه دوقلوی ارتقا یافته است و قابلیت سوختگیری هوایی دارد.
بیشتر بخوانید: معرفی جت جنگنده KAAN ترکیه
برد عملیاتی با ذخایر سوخت داخلی ۱۸۶۰ مایل با سقف پروازی ۵۵۸۰۰ فوت و نرخ اوجگیری ۴۸۵۰۰ فوت در دقیقه است. سوخو-۳۳ دارای حداکثر سرعت ۱۵۰۰ کیلومتر در ساعت (۹۳۰ مایل در ساعت) و برد ۳۰۰۰ کیلومتر (۱۸۶۰ مایل) است.

تسلیحات جنگنده سوخو ۳۳ شامل موشکهای هوا به هوا و همچنین بمب یا راکت برای حملات زمینی است. سوخو-۳۳ میتواند به ۸ موشک میانبرد ویمپل R-۲۷R۱/R-۲۷T۱، ۸ موشک میانبرد R-۷۷ با رادار فعال هدایتشونده یا ۴ موشک کوتاهبرد R-۷۳E یا ترکیبی از هر سه مجهز شود تا تقریباً هر تهدید هوایی دوربردی را پوشش دهد. برای نبرد نزدیک نیز سوخو-۳۳ به یک توپ داخلی ۳۰ میلیمتری GSh-۳۰-۱ با ۱۵۰ پرتابه ذخیره شده در عرشه مجهز است.

سوخو-۳۳ مجهز به دو موتور توربوفن NPO ساترن AL-۳۱ پسسوز است که هر کدام ۱۶۷۵۰ پوند نیروی رانش خشک تولید میکنند. در حالت پسسوز، موتورها تا ۲۸۲۰۰ پوند نیروی رانش تولید میکنند که به بدنه هواپیما اجازه میدهد به سرعت ۲.۱۷ ماخ برسد.

نوع: جنگنده برتری هوایی و جنگنده چندمنظوره مستقر در ناو هواپیمابر
کشور سازنده: اتحاد جماهیر شوروی / روسیه
شرکت طراح: گروه طراحی: سوخو
شرکت سازنده: ساخت شرکت سوخو، انجمن تولید هواپیما کامسومولسک-آن-آمور
–اولین پرواز: ۱۷ آگوست ۱۹۸۷
تولید: ۱۹۸۷–۱۹۹۹
وضعیت: در خدمت
طول: ۲۲ متر
طول بالها: ۱۴.۷ متر
ارتفاع: ۵.۹۳ متر
وزن خالی: ۱۸۴۰۰ کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: ۳۳۰۰۰ کیلوگرم
پیشرانه: ۲ موتور توربوفن پسسوز Saturn AL-۳۱F۳
قابلیت:
– حداکثر سرعت: ۲۳۰۰ کیلومتر بر ساعت
– برد: ۳۰۰۰ کیلومتر
– سقف پرواز: ۱۷۰۰۰ متر
– نرخ صعود: ۲۴۶ متر بر ثانیه
تسلیحات:
– جایگاههای حمل مهمات: ۱۲ پایلون خارجی با ظرفیت تا ۶۵۰۰ کیلوگرم
– توپ: ۱ × توپ خودکار ۳۰ میلیمتری Gryazev-Shipunov GSh-۳۰-۱ با ۱۵۰ گلوله
– موشکها:
موشکهای هوا به هوا: R-۲۷R/ER/T/ET و R-۷۳E
موشکهای ضد کشتی: Kh-۳۱A و Kh-۴۱
موشکهای ضد تشعشع: Kh-۲۵MP و Kh-۳۱P
– راکتها:
S-۸KOM/BM/OM
S-۱۳T/OF
S-۲۵OFM-PU
– بمبها:
بمب خوشهای RBK-۵۰۰