
اقتصاد۲۴- گزارش اخیر رویترز نشان میده صادرات LNG در جهان انقدر مهم شده است که مالزی برای تولید برق از زغال سنگ استفاده میکند و درعین حال گاز مایع خود را صادر میکند. این درحالی است که ایران نه تنها از این بازار پررونق جهانی دور شده بلکه به خاطر عدم استفاده از فرصت ذخیره سازی LNG در مخازن در داخل هم از آن استفاده نمیکند.
رویترز در این گزارش که به قلم «گوین مگوایر» منتشر شده به وضعیت ایالات متحده، قطر و استرالیا اشاره کرده و مینویسد تنها این کشورها نیستند که برای سهمی از بازار پرسود صادرات LNG رقابت میکنند. مالزی نیز خواهان سهمی در این بازار است و برای این کار در حال تجهیز مجدد سیستم تولید برق خود است.
دادههای کپلر و امبر نشان میدهد که تاکنون در سال ۲۰۲۵، مالزی واردات زغالسنگ حرارتی خود را به رکوردی بیسابقه رسانده و تولید برق با سوخت زغالسنگ را به بالاترین حد خود رسانده است.
مالزی یازدهمین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی جهان است. در عین حال مصرف بالای زغال سنگ اجازه میدهد تا ذخایر گاز خود را به شکل گاز طبیعی مایع برای صادرات آزاد کند و از این طریق درآمدهای تجاری ارزشمندی کسب کند.
البته باید در نظر داشت که مالزی نیاز به واردات بخش عمدهای از زغال سنگ خود دارد و در عین حال این امر منجر به افزایش انتشار گازهای گلخانهای در بخش برق به بالاترین میزان خود در سال جاری شده است.
اما رونق استفاده از زغال سنگ با این واقعیت توجیه میشود که این کشور تقریباً دو برابر بیشتر از هزینه واردات زغال سنگ، از صادرات LNG درآمد کسب میکند.
جالبتر اینکه مالزی حتی در صورت بالا رفتن حجم مازاد تجارت LNG در جهان، باز هم به صادرات ادامه میدهد. چرا که آنها سهم خودشان را از بازار جهانی در این حوزه از انرژی مطالبه میکنند.
طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA)، مالزی سالانه بین سه تا چهار میلیون تن زغال سنگ حرارتی تولید میکند، اما دادههای کپلر نشان میدهد که سالانه حدود ۳۰ تا ۳۵ میلیون تن نیز زغال سنگ وارد میکنند.
طبق دادههای گمرک، این واردات زغالسنگ - عمدتاً از کشور همسایه، اندونزی - سالانه حدود ۵ تا ۶ میلیارد دلار آمریکا (۲۱.۱ تا ۲۵.۳ میلیارد) هزینه دارد.
براساس گزارشهای منتشر شده سایت «امبر»، سوزاندن آن زغال سنگ - که تقریباً نیمی از برق مالزی را تولید میکند - سالانه حدود ۷۲ میلیون تن دی اکسید کربن (CO۲) منتشر میکند.
با این حال، مالزی با افزایش پیوسته سهم زغال سنگ در ترکیب تولید برق خود از کمتر از ۱۰ درصد در آغاز این قرن، توانسته سهم گاز طبیعی در تولید برق را به شدت کاهش دهد.
دادههای امبر نشان میدهد که گاز طبیعی در اوایل دهه ۲۰۰۰ حدود ۸۰ درصد از برق کشور را تولید میکرد، اما تاکنون در سال ۲۰۲۵ تنها حدود ۳۰ درصد از برق مالزی را تأمین میکند.
کاهش مصرف گاز برای تولید برق داخلی به مالزی اجازه داده است تا عرضه گاز برای صادرات را افزایش دهد، که این کشور دههها پیش آن را منبع درآمد ارزشمندی میدانست.
در واقع، برای مدت کوتاهی در اوایل دهه ۲۰۰۰، مالزی بزرگترین صادرکننده LNG در جهان بود و از آن زمان تاکنون همواره در بین پنج تأمینکننده برتر این سوخت فوقالعاده سرد قرار داشته است.
تا حدود یک دهه پیش، شرکتهای انرژی مالزی به عرضه گاز داخلی به عنوان منبع اصلی برق داخلی و یکی از پرسودترین اقلام صادراتی کشور متکی بودند.
بیشتر بخوانید:گاز خانهها روشن اما صنایع در تاریکی!
با این حال، از آن زمان، مقامات تلاش کردهاند تا رشد مصرف گاز داخلی برای تولید برق را کند کنند تا بتوان بخش بیشتری از آن را به مراکز صادرات LNG و سپس به بازارهای مصرف نهایی پردرآمد مانند ژاپن و کره جنوبی هدایت کرد.
یکی از محرکهای اصلی تصمیم مالزی برای صرفهجویی در مصرف گاز، درک این موضوع بود که ذخایر گاز داخلی این کشور به اوج خود رسیده و اکنون در حال کاهش نهایی است.
ذخایر اثبات شده گاز مالزی حدود ۲۰ سال پیش حدود ۱.۱۵ تریلیون متر مکعب تخمین زده میشد، اما طبق دادههای موسسه انرژی، آخرین بار ۹۱۰ میلیارد متر مکعب تخمین زده شده بود.
برای استخراج حداکثری از این ذخایر، شرکت ملی نفت و گاز مالزی، پتروناس، همچنان به افزایش حجم صادرات LNG متعهد است و طبق اسناد این شرکت، قصد دارد سومین تأسیسات شناور صادرات LNG را در سال ۲۰۲۷ راهاندازی کند.
اگرچه شرایط دقیق قراردادهای صادرات LNG این کشور گزارش نشده است، اما برآوردهای صنعتی، درآمد سالانه این کشور از صادرات LNG را حدود ۱۲ میلیارد دلار آنشان میدهد.
از آنجایی که این درآمد حاصل از صادرات تقریباً دو برابر هزینه واردات زغال سنگ مورد نیاز کشور است، توجیه اقتصادی ادامه صادرات LNG در درازمدت محکم به نظر میرسد.
با این اوصاف، نیاز مداوم مالزی به گاز به عنوان بخش کلیدی از ترکیب کلی انرژی این کشور به این معنی است که این کشور گاهی اوقات، زمانی که قیمت مناسب باشد و نیازهای انرژی آن تعیینکننده باشد، واردکننده LNG نیز هست.این درحالی است که ایران از بازار جهانی صادرات گاز دور مانده است.
منبع: نفت خبر