
اقتصاد۲۴- فرامرز عزیزی از چهرههای شناختهشده پرورشاندام ایران بود؛ ورزشکاری که در سالهای جوانیاش توانست به جایگاهی برسد که بسیاری از ورزشکاران حرفهای در آرزوی آن هستند. او زاده دهه هفتاد در شهریار بود و از همان سالهای نوجوانی با انگیزه فراوان وارد دنیای بدنسازی شد. عزیزی در نخستین رقابتها در سطح استان و سپس کشور بر سکوی قهرمانی ایستاد و استعداد فیزیکی و اراده پرتوانش توجه مربیان و جامعه ورزش را به خود جلب کرد.
پس از موفقیتهای نخستین، فرامرز عزیزی مسیر حرفهای خود را با جدیت بیشتری دنبال کرد. او با کوشش و تمرینهای مداوم و برنامهریزی دقیق توانست در رده ۷۵ کیلوگرم بیلدینگ به قهرمانی برسد و جایگاه خود را در میان ورزشکاران پرورشاندام تثبیت کند. عزیزی بهمرور توانست سبک منحصر به فردی در تمرین و آمادهسازی بدن خود پیدا کند که موجب شد حتی در رقابتهای سخت کشوری نیز عملکرد قابل توجهی داشته باشد.
چهار عنوان قهرمانی ایران در رقابتهای انتخابی تیمملی بخش مهمی از کارنامه ورزشی او را تشکیل میدهد و نشاندهنده ثبات و پشتکار او در طول سالهاست. آخرین قهرمانی فرامرز تنها یک ماه پیش از درگذشتش در کرج رقم خورد؛ رقابتی که نشان داد همچنان در اوج توانایی و آمادگی جسمانی قرار داشت.
فرامرز عزیزی در سطح قاره نیز توانست موفقیتهای چشمگیری کسب کند. او دو عنوان قهرمانی آسیا در کارنامه خود دارد که یکی از آنها مربوط به سال گذشته است؛ دورهای که عزیزی با بدنی آماده، انگیزهای فراوان و تمرینهای فشرده وارد مسابقات شد و توانست عنوان قهرمان آسیا را کسب کند. این پیروزی نه تنها نشاندهنده مهارت و آمادگی جسمانی او بود، بلکه قدرت ذهنی، تمرکز و اراده قوی او را نیز به تصویر کشید.
موفقیتهای فرامرز عزیزی در سطح آسیا سبب شد نام او در میان استعدادهای شاخص پرورشاندام ایران تثبیت شود و بسیاری از ورزشکاران جوان او را الگویی برای تلاش و کوشش خود بدانند. افزونبر این، درخشش او در میادین بینالمللی توجه مربیان، داوران و رسانههای ورزشی را نیز جلب کرد و ثابت کرد که عزیزی توانایی رقابت با بهترینهای قاره را دارد و حضورش در مسابقات آسیایی همواره با شایستگی و آمادگی کامل همراه بود.

با وجود موفقیتهای پیدرپی، فرامرز عزیزی با چالشی بزرگ روبهرو شد. با آنکه در رقابتهای انتخابی تیمملی در کرج توانست مدال طلا کسب کند، نامش بهطور ناگهانی از فهرست نهایی تیمملی کنار گذاشته شد؛ تصمیمی که نه تنها جامعه ورزش را شگفتزده کرد، بلکه واکنش شدید خانواده و نزدیکان او را نیز به دنبال داشت.
برادر فرامرز، فرهاد عزیزی – که خود از قهرمانان جهانی پرورشاندام است – در ویدیویی به وضعیت برادرش اشاره و اعلام کرد که وضعیت روحی و جسمی فرامرز پس از حذف از تیمملی بههیچروی مساعد نبود. فرهاد عزیزی حتا بستری شدنهای مکرر او را پیامد مستقیم این تصمیم دانست و از فشارهای روانی شدیدی سخن گفت که برادرش در ماههای اخیر تحمل کرده بود.
بیشتر بخوانید: هادی چوپان کیست؟ / از سالنهای کوچک شیراز تا درخشش در بزرگترین صحنههای جهانی
در همان ویدئو، فرهاد عزیزی نام وزارت ورزش، عرب (سرپرست فدراسیون) و محمد نصیری (رئیس کمیته فنی فدراسیون) را بهعنوان افرادی معرفی کرد که در شکلگیری این بحران نقش داشتهاند و تصمیمات آنها بر سلامت جسمی و روانی فرامرز اثرگذار بوده است. این سخنان، واکنشهای گستردهای در میان ورزشکاران، مربیان و جامعه بدنسازی به دنبال داشت و بار دیگر بحثها درباره فشارهای روانی و تصمیمات فنی در ورزش حرفهای را به سطح عمومی آورد.
چند روز پیش از درگذشت، فرامرز عزیزی خود در ویدیویی خبر از انجام عمل لیزری قلب داد؛ خبری که نگرانی بسیاری از هواداران و جامعه بدنسازی را برانگیخت. او در آن ویدیو تلاش میکرد تا وضعیت جسمی خود را عادی و کنترلشده نشان دهد، اما واقعیت وضعیت متفاوت بود و شرایط واقعیست. بدن او تحت فشارهای شدید روحی و تمرینهای سنگین ورزشی قرار داشت و این ویدئو تنها بخشی از سختیهایی را نشان میداد که عزیزی در ماههای اخیر تحمل میکرد.
این خبر، واکنش گسترده جامعه ورزش و دوستداران پرورشاندام را به دنبال داشت و بسیاری بر این باور بودند که فشارهای روانی ناشی از حذف از تیمملی و رقابتهای فشرده نقش مهمی در وخامت وضعیت جسمی او داشته است. افزونبر این، نگرانیها درباره حمایت و مراقبت از ورزشکاران حرفهای در شرایط بحرانی بیشتر شد و بحثها درباره اهمیت توجه به سلامت جسمی و روانی آنها را دوباره مطرح کرد.

بامداد ۲۳ آبان ۱۴۰۴ خبر درگذشت فرامرز عزیزی، قهرمان جوان پرورشاندام، جامعه ورزش ایران را در اندوهی ژرف فرو برد. این ورزشکار ۳۰ ساله بر اثر ایست قلبی جان خود را از دست داد؛ خبری که نخستینبار برادرش، فرهاد عزیزی، آن را تأیید شد و بلافاصله موجی از بهت و اندوه در میان ورزشکاران، مربیان و علاقهمندان پرورشاندام بهوجود آورد.
پیکر فرامرز عزیزی همان روز در بهشت رضوان شهریار تشییع شد و جمعیت زیادی از ورزشکاران، دوستان و مردم برای ادای احترام و همراهی با خانواده او در مراسم حضور پیدا کردند. فضای مراسم با حزن و احترام توأم بود و بسیاری از حضار با خاطرات و دستاوردهای او یاد و نامش را زنده نگه داشتند.