
اقتصاد۲۴- کیومرث حیدری، سرتیپ ارتش جمهوری اسلامی ایران، بیش از چهار دهه فعالیت نظامی و فرماندهی در نیروی زمینی ارتش داشته است. او از آغاز دوران دفاع مقدس بهعنوان نیروی داوطلب وارد عرصه نظامی شد و با گذر از پستهای مختلف، از فرماندهی گردان و لشکر تا جانشینی و نهایتاً فرماندهی نیروی زمینی ارتش، نقشهای عملیاتی و مدیریتی متعددی را بر عهده گرفت. این گزارش زندگی، سوابق، دستاوردها و مأموریتهای او را بررسی میکند و پایان دوره فرماندهی وی و جانشینی امیر سرتیپ علی جهانشاهی را نیز نشان میدهد.
کیومرث حیدری در سال ۱۳۴۳ در شهر صحنه استان کرمانشاه زاده شد. او دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند و از همان سالهای نخست زندگی با شرایط اجتماعی و فرهنگی منطقه آشنا شد. فعالیت نظامی حیدری از سال ۱۳۶۱ و در خلال جنگ ایران و عراق آغاز شد؛ او بهعنوان نیروی داوطلب در بسیج حضور یافت و در همان دوران نخستین تجربههای عملیاتی و میدانی را کسب کرد.
در سال ۱۳۶۳، حیدری به نیروی زمینی ارتش پیوست و مسیر حرفهای خود را در لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه آغاز کرد. او کار خود را از رسته پیاده شروع کرد و در طول سالهای بعد فرماندهی دسته، گروهان و گردان را تجربه کرد. این مراحل به او امکان داد تا با شرایط رزمی و مدیریتی در سطوح مختلف آشنا شود و مهارتهای عملیاتی و رهبری خود را تقویت کند.
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴، کیومرث حیدری فرماندهی قرارگاه منطقهای جنوبغرب نیروی زمینی ارتش را بر عهده داشت. در این دوران، او مسئولیت نظارت بر آمادهسازی نیروها، آموزش، و هماهنگی عملیاتی یگانهای مختلف در یک منطقه حساس و گسترده را داشت. این مسئولیت به او فرصت داد تا تجربه مدیریت میدانی، سازماندهی پیچیده نیروها و هماهنگی میان یگانهای مختلف در شرایط عملیاتی واقعی را کسب کند و تواناییهای فرماندهی خود را در سطح منطقهای ارتقا دهد.
در سال ۱۳۸۴، حیدری برای مدت کوتاهی به سمت معاونت عملیات نیروی زمینی منصوب شد. در این جایگاه، تمرکز اصلی او بر برنامهریزی عملیات، هماهنگی میان یگانها و ارتقای توان رزمی نیروها بود. او با استفاده از تجربههای پیشین خود تلاش کرد فعالیتهای عملیاتی را منسجمتر کند و نیروها را برای مأموریتهای مختلف آماده سازد.
پس از این دوره، تا سال ۱۳۸۷ در سمت معاون هماهنگکننده و رئیس ستاد نیروی زمینی ارتش فعالیت کرد. در این دوره، حیدری مسئولیت تنظیم برنامهها، هماهنگی ستادی، مدیریت منابع انسانی و تجهیزات و بهینهسازی فرآیندهای عملیاتی را بر عهده داشت. حضور او در این جایگاه به توسعه راهکارهای مدیریتی و برنامهریزی بلندمدت نیروی زمینی کمک کرد و زمینههای لازم برای ارتقای توان رزمی و سازمانی فراهم شد.
بیشتر بخوانید: سردار نقدی کیست؟ / از جبهههای جنگ تا برکناری از معاونت سپاه پاسداران
از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵، حیدری بیش از هشت سال بهعنوان جانشین فرمانده نیروی زمینی ارتش فعالیت کرد. در این مدت، افزونبر مدیریت عملیاتهای روزمره، بر توسعه برنامههای بلندمدت، افزایش توان رزمی و لجستیکی و آمادهسازی نیروها برای پاسخ به تهدیدات متنوع تمرکز داشت.
از آبان ۱۳۹۵ تا اول آذر ۱۴۰۴، او فرمانده نیروی زمینی ارتش شد. در این دوره، برنامههای گستردهای برای ارتقای توان رزمی، بهروزرسانی تجهیزات، اصلاح ساختار سازمانی و آموزش نیروها دنبال شد. حیدری تلاش کرد نیروی زمینی را برای پاسخگویی به تهدیدات روز و آینده آماده کند.

کیومرث حیدری نشان فتح درجه یک را از فرمانده کل قوا دریافت کرد. دلایل اعطای این نشان شامل ارتقای توان دفاعی و رزمی، اصلاح ساختار و تجهیزات نیروی زمینی، پشتیبانی از نیروهای جبهه مقاومت، حضور در مرزهای شرق و شمال شرق کشور و امداد رسانی در حوادث طبیعی بود.
در دوران فرماندهی، حیدری بر بهکارگیری توان نیروی انسانی، استفاده از فناوریهای نوین و بهرهگیری از تجربه پیشکسوتان تأکید داشت و برنامههای عملیاتی را با هدف آمادهسازی نیروی زمینی برای پاسخ به تهدیدات مختلف پیگیری کرد.
کیومرث حیدری در جریان اعتراضات آبان ۹۸ اعلام کرد که نیروی زمینی تحت فرمان او آمادگی خود را برای مشارکت در کنترل ناآرامیها به ستاد کل نیروهای مسلح اعلام کرده است. او تصریح کرد که این نیرو در برقراری امنیت در شهرهایی که دچار ناآرامی شده بودند، فعالیت قابل توجهی داشت و نقش عملیاتی خود را برای جلوگیری از گسترش ناآرامیها دنبال کرد.
در اعتراضات ۱۴۰۱، حیدری معترضان را «مگس» خواند و اظهار داشت که در صورت صدور فرمان رهبر جمهوری اسلامی ایران، هیچ جایی در کشور برای آنها باقی نخواهد ماند.
در مأموریتهای عملیاتی مرزی، نیروی زمینی تحت فرمان حیدری در مرزهای شرق و شمال شرق کشور حضور فعال داشت و با بهکارگیری سامانهها و تجهیزات بهروز، سطح آمادگی رزمی خود را افزایش داد. افزونبر این، حیدری نقش نیروی زمینی را در پشتیبانی از جبهه مقاومت و امداد رسانی در حوادث طبیعی مورد تأکید قرار داد.

دوره فرماندهی کیومرث حیدری در اول آذر ۱۴۰۴ پایان یافت و امیر سرتیپ علی جهانشاهی به عنوان جانشین او منصوب شد. جهانشاهی پیش از این، فرماندهی لشکر ۷۷ ثامنالائمه (ع) را بر عهده داشت و در سمتهای معاونت هماهنگکننده نیروی زمینی و جانشینی معاونت ارزیابی قرارگاه مرکزی خاتمالانبیاء فعالیت کرده بود.
با انتصاب جهانشاهی، مسیر نیروی زمینی ارتش ادامه مییابد و تمرکز بر ارتقای توان رزمی، آمادهسازی نیروها، بهروزرسانی تجهیزات و توسعه ساختار عملیاتی خواهد بود.