«تعارض منافع» نتیجه بنگاه‌داری بانک‌ها

 

اقتصاد۲۴- خسروی کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس در نشست «شرکت داری بانک ها؛ تببین وضع موجود، چالش‌ها و فرصت ها» افزود: وقتی یک شرکت خارجی پروژه خود را به بانک ارائه کند، بانک سودده بودن آن را با شرایط اقتصادی کشور می‌سنجد، اما آیا در خصوص شرکت‌های زیرمجموعه بانک‌ها هم اینگونه عمل می‌شود؟

خسروی ادامه داد: اینکه گفته میشود به دلیل شرایط رکودی و بالا بودن ریسک، تسهیلات دهی سود ده نیست و تنها راه ورود مستقیم بانک‌ها به بنگاه داری است، صحیح نیست و یا دست کم راهکار متعارف کشور‌ها این روش نیست. در این شرایط دولت‌ها با انتشار اوراق و تعریف طرح‌های عمرانی بار گرفتن وام از بانک‌ها را به دوش می‌گیرند.

وی گفت: اگر بانک‌ها بنگاه داری کنند، بنگاه‌های ذی نفوذ در اقتصاد به سمت بانک زدن خواهند رفت. این مسئله پیامد‌های اقتصاد سیاسی نامطلوبی خواهد داشت. درحال حاضر بخش خصوصی قدرتمندی توانسته است بخش قابل توجهی از ارکان تصمیم سازی و اجرایی کشور را درگیر خود کند و بنگاه داری بیشتر شرایط را بدتر خواهد کرد.

حسینی دولت آبادی کارشناس دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: کمک بانک به توسعه لزوما نباید با ورود و سرمایه گذاری مستقیم بانک منجر شود. بانک می‌تواند به فعالین اقتصادی بخش‌های مختلف اقتصاد تسهیلات بدهد.

این کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس گفت: اینکه بانک نهاد خلق پول است و باید به توسعه و اقتصاد کشور کمک بکند، صحیح است. نقش بانک در توسعه کشور‌ها واضح و مبرهن است.

وی افزود:، اما پرسش استدلالی که در این مقوله وجود دارد از این قرار است که کمک بانک به توسعه لزوما نباید با ورود و سرمایه گذاری مستقیم بانک منجر شود. بانک میتواند به فعالین اقتصادی بخش‌های مختلف اقتصاد تسهیلات بدهد؛ اما کمک بانک به روند توسعه کشور به اینکه بانک حتما باید به طور مستقیم خودش به بخشی ورود کند، لزوما نتیجه نمیشود.

دولت آبادی گفت: بنابراین باید به این سئوال پاسخ داده شود که ورود مستقیم بانک به بنگاه داری و استفاده از مزیت خلق پول برای ورود به فعالیت اقتصادی چه مزایا و معایبی دارد؟

وی افزود: در واقع باید به این سئوال پاسخ بدهیم که ورود مستقیم بانک‌ها به برخی حوزه‌ها به نابرابر شدن رقابت شرکت‌ها در بخش‌های اقتصادی منجر نمی‌شود؟