اقتصاد۲۴ - از زمان شیوع ویروس کرونا در ایران، وزارت خارجه کشورمان توامان در حال مبارزه دیپلماتیک با برای رفع تحریمهای ثانویه علیه ایران است، تحریمهایی که راه ورود ارز را به کشور بسته است. اما این تلاشها تا حدودی راه فشار گسترده دیپلماتیک را علیه ایالات متحده فراهم کرده است، اما اینکه چرا واشنگتن همچنان در این مقطع زمانی تحریمها را شدت بخشیده است جای سوال است؟ مرتضی خوانساری کارشناس سیاست خارجی در اینباره به رفتار متقابل دو کشور اشاره میکند و معتقد است که دو طرف حاضر به عقب نشینی در برابر خواستههای خود نیستند و بیان میکند: «از جانب آمریکا رفع تحریمها دو گزینه به نام تغییر حکومت و یا تغییر رفتار دارد. ایران نیز انتظار دارد که بدون تغییر در رفتار خود، با اقداماتش تا اندازهای در طرف مقابل تغییر ایجاد کند؛ که منجر به رفع تحریمهای شود.
هزارتوی تحریمهای ایران و بشکه باروت خاورمیانه که آماده انفجار است
در سوی دیگر هم؛ حتی کشورهای همسو با ایران نیز در روند مذاکرات هستهای بگونهای رفتار کردند که پیشرفت کشورمان در زمینه دانش هستهای و برنامههای موشکی را بر نمیتافتند. این تشریح کلی از وضعیت ایران در مذاکرات و تحریمها است. در یک کلام تحریمها و رفع تحریمها در یک خیابان دو طرف بن بست قرار گرفته و برای طرفین علیرغم هزینههای گزاف مصادره به مطلوب شده است. در چند سال اخیر منازعه میان ایران و آمریکا، اتفاقات مهمی روی داده که در ادبیات سیاسی طرفین؛ بدون تغییر در اهداف سیاسی بلند مدت؛ تغییراتی ایجاد و یک فرجی حاصل شده است.
در ایران تحریمها دیگر نعمت محسوب نمیشوند و از فشار تحریمها بر اقتصاد و مردم رونمایی شده است. در زمین آمریکا هم تغییر رفتار نظام، جایگزین تغییر نظام شده است. فضای جدید ایجاد شده است. اما نه ایران و نه آمریکا با توجه به تحولات سریع در مناسبات منطقه خاورمیانه و حتی اروپا و آمریکا؛ فرصت استفاده از این فضا را پیدا نکرده اند.
بیشتر بخوانید: جزئیات معافیتهای جدید تحریمی آمریکا درباره ایران
باید گفت بواسطه ۴۰ سال درگیری و تخریب سیاسی؛ هیچ کدام از دو طرف به ادبیاتی دست نیافته اند که بتوانند زمینه آغاز گفتگو و یا مذاکره را فراهم کنند. با تشر زدن و بدنام کردن یکدیگر، راهی برای برون رفت از این وضعیت وجود ندارد. هر دو طرف با آدرسهای اشتباه میخواهند مشکلات را بر طرف نمایند. به عنوان مثال ترامپ میگوید؛ آمریکا با حمایت از معترضین از مردم ایران حمایت میکند؛ و وزیر خارجه کشورمان برای رفع تحریمهای به دبیر کل سازمان ملل نامه مینویسد که حتی نقش پست چی را هم نمیتوان ایفا کند؛ و از قبل پاسخ اش مشخص است.
یا رئیس محترم بانک مرکزی از رئیس بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در خواست وام ۵ میلیارد دلاری میکند که از بازوهای اجرایی گروه بیلدربرگ است. حتی اگر اتفاق نظر و اقدام مشترک کشورهایی مانند ایران، چین، روسیه، سوریه، کره شمالی و ونزوئلا برای رفع تحریمهای آمریکا علیه کشورمان میتوانست موثر باشد، نیازی نبود که شکایت به جامعه جهانی ببرند؛ بنابراین مجموعا هم قدرت مقابله با تحریمها و یا رفع تحریمهای را ندارند. این یک واقعیت آشکار است.»
منبع: خبر آنلاین