قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
قیمت روز
در گفتگوی رئیس اتاق ایران و چین با اقتصاد ۲۴ بررسی شد؛
آیا مقایسه اقتصاد ایران با ژاپن درست است؟/ هیچ کشوری الگوی کامل توسعه اقتصادی نیست/ نمی‌توان دور کشور دیوار کشید
مجیدرضا حریری می‌گوید: هر اقتصادی مختصات مربوط به خود را دارد که باید از آن استفاده کرد. بسیاری از کشورها مانند استرالیا معادن خود را با کمال افتخار می‌فروشد و البته این اقدام با تعریف مشخص صورت می‌گیرد.
اقتصاد۲۴ - همواره طی چند دهه گذشته کشورهای در حال توسعه مانند ژاپن، مالزی، ترکیه، چین و حتی کشورهای توسعه یافته اروپایی به عنوان الگو برای توسعه اقتصادی در کشور مطرح شده اند. از ایده « ژاپن اسلامی » گرفته تا نمایندگانی که از علی طیب نیا وزیر اقتصاد دولت یازدهم انتظار داشتند مانند ماهاتیر محمد در مالزی و کمال درویش در ترکیه، اقتصاد ایران را زیر و زبر کند! با این همه اما استعفای آبه شینزو نخست وزیر ژاپن طی روزهای گذشته باز هم بازار مقایسه ایران و این کشور توسعه یافته را داغ کرده است.
آبه شینزو روز جمعه ۸ شهریور از مقام نخست وزیری یکی از مهم‌ترین، مدرترین و ثروتمندترین کشورهای جهان استعفا داد. آبه از دسامبر ۲۰۱۲ (حدود ۸ سال) نخست‌وزیر ژاپن و رهبر حزب لیبرال دموکرات است. او در بین نخست وزیران پس از جنگ جهانی دوم ژاپن، سومین دوره طولانی تصدی این پست را دارا بود. شینزو آبه پس از حدود چهل سال اولین نخست‌وزیر ژاپن بود که سال ۱۳۹۸ به ایران سفر کرد.
آبه در حالی استعفا داد که اتهامی متوجه‌اش نبود و دولت تحت مدیریتش در اوج و جایگاه و احترام کشورش از هر حیث در عالم به مراتب بالاتر از گذشته بود. او با ظاهری آراسته از طریق لنز دوربین‌ها به مردمش گفت؛ به دلیل بیماری و ترس از اینکه کسالتش بر تصمیماتش تاثیر منفی بگذارد، استعفا می‌دهد؛ موضوعی که باعث شد تا کاربران شبکه های اجتماعی و تحلیلگران، آن را با شیوه مدیریت در ایران مقایسه کنند و یکی از دلایل عقب ماندگی اقتصادی را در این موضوع ارزیابی کنند.
با این همه اما کارشناسانی هستند که معتقدند باید هر کشور را با مختصات خود ارزیابی کرد. چنانکه می توان نکات مثبت و منفی را بررسی و الگوبرداری کرد اما نمی توان به طور کامل یک کشور را به عنوان الگوی کامل توسعه در نظر گرفت.
دستگیره داشته هایمان برای توسعه اقتصادی چیست؟
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفتگو با اقتصاد۲۴ می گوید: هر اقتصادی مختصات خود را دارد که جغرافیا، تاریخ و فرهنگ هر کشور نیز در الگوهای توسعه اقتصادی در نظر گرفته می شود بنابراین نمی توان به طور مطلق یک کشور را برای توسعه الگو کرد، هرچند می توان از نقاط مثبت و منفی روند توسعه هر کشور درس هایی آموخت.
وی می افزاید: در این سال ها همواره کشورهایی از آسیای شرقی و یا در همسایگی خودمان مانند ترکیه به عنوان الگو مطرح شده است. این کشورها عموماً در حال توسعه بودند که کشورهایی مانند مالزی، ترکیه ، چین و ژاپن را در بر می‌گرفته است.
حریری تاکید می کند: می توان بر روی اقتصاد هر کشور مطالعه و تحقیق کرد، اما نمی توان بدون در نظر گرفتن ویژگی های خاص کشور الگوبرداری مطلق از کشوری داشت. نوع اقتصاد، منابع طبیعی و جغرافیای ما در اقتصاد تاثیرگذار است. باید ببینیم چه داشته هایی در کشور ما می تواند به دستگیره های توسعه یافتگی تبدیل شوند.
بیشتر بخوانید: چرا اقتصاد ژاپن موفق است؟
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تصریح می کند: ممکن است کشوری به دلیل نداشتن منابع به صنعت روی آورد، اما در کشور ما هم منابع زیر زمینی وجود دارد و هم موقعیت جغرافیایی ما در دنیا بی نظیر است. هیچ کشوری در دنیا موقعیت جغرافیایی ما را برای اتصال نقاط شرق به غرب عالم ندارد. در کشور ما قابلیت هر نوع انتقالی اعم از زمینی، هوایی، دریایی و حتی اتصال لوله را دارد که در صورت ثبات شرایط، مناسب ترین منطقه برای ترانزیت هر نوع کالایی است.
نفت نعمت است نه نقمت
حریری با بیان اینکه منابع زیر زمینی مانند نفت نعمت بزرگی برای کشور است، اظهار می کند: اما متاسفانه یک تفکر غلط رایج شده که افرادی برای اینکه ثابت کنند تحلیلگر هستند می گویند باید درب چاه های نفت را بست و این را نوعی از دانش در خود می پندارند در حالی که خداوند به ما نعمت داده است و باید از آن استفاده کرد.
وی معتقد است نباید این فرصت ها را از اقتصاد کشور به بهانه عبور از نفت دریغ کرد. هر اقتصادی مختصات مربوط به خود را دارد که باید از آن استفاده کرد. بسیاری از کشورها مانند استرالیا معادن خود را با کمال افتخار می فروشد و البته این اقدام با تعریف مشخص صورت می گیرد.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین می افزاید: در ایران همه این کارها با شرمندگی انجام می شود. برخی صحبت هایی مطرح می شود که نفت نعمت نیست نقمت است در حالی که این به بیراهه بردن اصل موضوع است. اگر بتوانیم و نفت نفروشیم افتخاری نیست بلکه نوعی حماقت است.
حریری با بیان اینکه از دیدگاه دینی و شرعی نیز این کار نوعی کفران نعمت است، اظهار می کند: در کشور عناصر معدنی شناخته شده در جهان را داریم که باید از آن استفاده کنیم. هر کدام را که در کوتاه مدت به صرفه است باید در بازار جهانی عرضه کرد. امروز کار سختی نیست که پیش بینی کنیم کدامیک از منابع ما طی 100 سال آینده خریدار دارد بنابراین منابع را باید با محاسبه صرفه اقتصادی یا به صورت فرآوری و یا به صورت خام به فروش رساند.
در دنیای مدرن نمی توان خودکفا بود
حریری همچنین تصریح می کند: اینکه فکر کنیم ما می توانیم در همه حوزه ها اعم از کشاورزی و صنعتی همه چیز را تولید و خودکفا شویم در دنیای مدرن امروز مبتنی بر تقسیم کار جهانی، پاسخگو نیست.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین می گوید: باید دید در تقسیم کار جهانی بهترین نقطه ای که می توان ایستاد کجاست؟ حتی کشوری مانند ژاپن همه چیز را در کشور خود تولید نمی کند بلکه با بررسی ظرفیت های خود دست به تولید می زند.
وی با بیان اینکه اگر نتوانیم جهانی بیندیشیم و جهانی فکر کنیم اوضاع بر همین منوال خواهد گذشت، می‌افزاید: اینکه فکر کنیم به لحاظ اقتصادی فقط خودمان در هستی زندگی می کنیم راه به جایی نخواهیم برد. اقتصاد در دنیا یک تقسیم کار بین المللی است.
حریری یادآور می شود: در دنیا حدود 20 تا 30 خودروساز مطرح داریم که تیراژ آنها بین 8 تا 10 میلون خودرو در سال است اما در کشور ما به تنهایی 28 تا 30 خودروساز داریم که راه به جایی نبرده‌اند. یا در کشور کره جنوبی حدود 5 تا 6 کارخانه سیمان وجود دارد که معادل 100 کارخانه سیمان در کشور ما تولید می کنند.
وی ادامه می دهد: کمپانی تویوتا در ژاپن است اما سایت های مهم تولیدی آن در سایر کشورهاست. این اقدام به دلیل در نظر گرفتن مختصات اقتصادی این کشور است. بنابراین الگوبرداری باید مبتنی بر شناخت مختصات جهانی و داخلی اقتصادی باشد.
نمی توان دور کشور دیوار کشید
حریری معتقد است: اگر فکر کنیم که می توان دور کشور را دیوار کشید و همه کارهای اقتصادی را در داخل انجام داد مانند مرد خانه ای می ماند که بخواهد نانوایی را در داخل خانه راه اندازی کند و سایر کارها مانند درست کردن لوله و... را نیز خود انجام دهد در حالی که هزینه این کار بیشتر از آن می شود که برخی از کارها را در بیرون از خانه انجام دهد. آن فرد می تواند یک شغل خوب و حرفه ای داشته باشد و با درآمد آن از سایر افراد برای تامین مایحتاج خود استفاده کند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین خاطر نشان می کند: باید هر کشوری با شناخت استعدادهای خود بتواند اقتصادش را به زنجیره جهانی پیوند بزند. در طول تاریخ همواره این روحیه از زمان قاجار وجود داشته که یکی بخواهد سرتا پای کشور را فرنگی کند و یا کسی بخواهد کشور را کامل صنعتی کند؛ از زوایه دیدی که نگاه می کردند شاید درست هم بوده اما اگر بپذیریم که دنیا یک منشور است می‌بینیم که تصویر دیده شده همه استعدادهای آن منشور نیست بلکه می تواند زوایای مختلفی داشته باشد.
انتشار یافته: ۶
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
فقط مشکلی که هست اینه که چرا قراره هرچی رو بعد از سالها و کلی هزینه دادن متوجه بشید.
البته که جغرافیای کشور ما خوبه اصلا منحصر به فرد اما اقایونی که مملکت رو بین خودتون تقسیم کردید از کدوم یک از ظرفیت ها درست استفاده میشه ترانزیت ؟ منابع زیر زمینی؟اثار باستانی؟جاذبه های توریستی؟دریاها؟مغز های فراری؟
نه واقعا از کدوم یکی از هزاران فرصت اقتصادی که در کشور وجود داره درست استفاده میشه فقط چسبیده اید به فروش نفت که همونم نمیتوانید
حیف شد ایران
و اما ایران گمشده در تاریخ خود .