اقتصاد۲۴ - هرچه بگندد نمکش میزنند؛ وای به روزی که بگندد نمک! سازمان تامین اجتماعی باید عصای حال شهروندانش باشد، اما انگار در این روزهای کرونایی، مشغول خط عوض کردن است و مدام از قاتق نان به قاتل جان تغییر وضعیت می دهد؛ از یک طرف کادر درمانش در جدال با کرونا و نجات جان بیماران تلفات میدهد و از طرف دیگر بروکراسی دگم بیمهای آن در تدارک هیمنهای از هیزم است تا تنور آتش کرونا را گرمتر کند.
این تصویر نمایی است از دل شعبه ۲۲ تامین اجتماعی که همین امروز یا به عبارتی ساعتی قبل گرفته شده است؛ عکاس یکی از هزاران شهروندی است که به ناچار و از روی اجباری میبایست برای تکمیل مراحل دریافت مقرری بیمه بیکاری به صورت حضوری آن را طی میکرد اما دریغ از رعایت ساده ترین اصول فاصله گذاری اجتماعی، اگر ماسکهای به دهن زده شده مراجعه کنندگان نبود به سختی میشد گفت که این گوشهای است از تصویری زندگی روزانه مردم در روزهای کرونایی.
هرچه هست تجربه ۹ ماه همزیستی ناخواسته با کرونا نشان داده که کار اداری، مرگ و زندگی حالیش نمیشود و به رغم فراگیر شدن کاربرد گسترده اینترنت در زندگی روزمره باز هم نیاز است تا ارباب رجوع مراجعه حضوری داشته باشد؛ نه فقط سازمانهای بیمهای که در موسسات بانکی نیز چنین تصاویری غریب و ناآشنا نیست.