گزارش مرکز پژوهشها از وضعیت بازار کار ایران در بهار ۹۹ از کاهش ۱/ ۱ درصدی نرخ بیکاری نسبت به مدت مشابه در سال ۹۸، حکایت دارد. با توجه به افزایش قابلتوجه جمعیت غیرفعال در فصل بهار، کاهش نرخ بیکاری بهدلیل کاهش نرخ مشارکت بوده است و نمیتواند بهبود وضعیت بازار کار را نشان دهد؛ درواقع در چنین شرایطی نرخ بیکاری شاخصی کاملا گمراهکننده برای تحلیل آثار شیوع ویروس کرونا بر بازار کار است.
براساس دادههایی که به تازگی از سوی مرکز آمار ایران در خصوص وضعیت بیکاری منتشر شده است بیش از ۴۰ درصد بیکاران کنونی را دانشگاه رفتهها تشکیل میدهند و همچنین مطابق این آمار در ۱۵ کشور هم اکنون نرخ بیکاری ۲ رقمی است.
کرونا علاوه بر تاثیر در بازار کار، موجب نگرانی نسبت به آینده اقتصاد کشور نیز شده است، زیرا طبق برآوردها دست کم تاپایان سال ۹۹ درگیر تبعات اقتصادی ناشی از این ویروس خواهیم بود.
بررسی وضعیت اشتغال و بیکاری در هشت سال گذشته نشان میدهد که بیشترین جمعیت شاغل مربوط به سال گذشته با بیش از ۲۴ میلیون نفر و بالاترین درصد بیکاران مربوط به سال ۱۳۹۷ با سه میلیون و ۲۵۴ هزار نفر است.
بررسی آمارهای منتشر شده توسط مرکز آمار ایران درباره نرخ تورم نشان میدهد، متوسط نرخ تورم بلندمدت (سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۸) اقتصاد ایران نزدیک به ۲۰ درصد بوده است.
پیشبینی صندوق بینالمللی پول از اقتصاد ایران نشان میدهد که رشد نقدینگی از ۳۵.۸ درصد در سال ۹۸، به ۱۹.۵ درصد در سال جاری خواهد رسید که ۱۶.۳ درصد کاهش را نشان میدهد.
بنابر اعلام دولت، مازندران، گلستان، فارس، زنجان، بوشهر، تهران، مرکزی، خراسان شمالی، همدان، ایلام، سمنان، خراسان رضوی، خراسان جنوبی استانهایی هستند که درحال حاضر نرخ بیکاری در آنها در حدود ۹ تا ۵ درصد رسیده است.
کاهش بیکاری به خودی خود میتواند خبر مثبتی باشد، اما در شرایطی که قرار است به بیشتر مزدبگیران به دلیل ناکافی بودن درآمدهای جاری، بسته معیشتی دولتی اختصاص یابد؛ معلوم نیست که این گروه از جمعیت تازهِ شاغل در چه شرایط درآمدی قرار دارند.