روزهای پایانی سال است و بحث «دستمزد» و افزایش آن، داغ و پر تب‌وتاب؛ امسال اما «کمی» اوضاع با همیشه متفاوت است؛ قیمت دلار و ارز که از ابتدای سال دچار افزایش بی‌سابقه شده و بر اساس آمارهای رسمی در همین دی و بهمن، بازهم ۳۰ درصد گران شده، هم تولید را به دلیل وابستگی بیش از حد کالاهای اولیه و واسطه‌ای به دلار از پا انداخته و هم کارگران را به علت پیوند معاش روزانه با قیمت ارز، دچار افت معیشتی شدید نموده است.
مذاکرات تعیین دستمزد ۹۸ کارگران در حالی از فردا آغاز می شود، که به گفته معاون وزیر کار باید تصمیمی متفاوت از سال‌های گذشته درباره افزایش قدرت خرید کارگران گرفته شود.
مقایسه رقم عیدی و دستمزد کارگران طی ۱۰ سال گذشته نشان می‌دهد با وجود آنکه این رقم در سال ۱۳۸۷ چندان قابل توجه نیست، اما از اثرات امروز وضعیت اقتصادی کشور، تأثیر کمتری پذیرفته است.
یک کارشناس اقتصادی معتقد است به جای منطقه‌ای شدن دستمزد باید به سمت یکسان‌سازی دستمزد و برقراری عدالت در مناطق روستایی و شهری رفت. وی پلکانی شدن حداقل دستمزد کارگران در سال آینده را پیشنهاد کرد.
در شرایطی که مجلس و شورای عالی کار در حال رایزنی برای بررسی میزان افزایش دستمزد کارگران در سال آینده هستند، به نظر می‌رسد که اعلام برخی ارقام تنها جنبه انتخاباتی داشته و به تورم انتظاری دامن می‌زند.
در شرایطی که خط فقر بالای ۳.۵ میلیون تومان است اما حقوق کارگران یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است. به اعتقاد کارشناسان اقتصادی طی یکسال اخیر شاهد رشد فقر نسبی بوده ایم که بخش قابل توجهی از آنها کارگران بوده اند.
رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار با اشاره شکاف ۸۷ درصدی دستمزد تا معیشت گفت: جهش هزینه‌های زندگی در سال ۹۷ قدرت خرید کارگران را از بین برده است.
در روزهای پایانی سال همواره بسیاری از کارگران اعم از پاره‌وقت، فصلی و ساعتی، دغدغه عیدی و پاداش پایان سال خود را دارند و روزشماری می‌کنند تا بلکه عیدی خود را پیش از پایان سال دریافت و با آن مایحتاج خود و خانواده‌هایشان را تامین کنند.