سرنوشت نظم آتی نظام بین الملل را در نهایت نه رقابت‌های ژئوپلیتیکی، بلکه زنجیره‌های تامین ارزش جهانی مشخص خواهد کرد. به بیانی دیگر تمام اقدامات نظامی و دیپلماتیک کشور‌ها اگر منجر به تعیین سهم آنها در چرخه‌های انتقال کالا- خدمات در نقاط مختلف جهان نشود، آنگاه نمی‌توان صحبت از وزن بین المللی یا نفوذ منطقه‌ای آنها کرد.
صنم وکیل، کارشناس ارشد خاورمیانه با استناد به مواضع دونالد ترامپ مدعی است که هنوز نمی‌توان در باب نقشه راه ساکن جدید کاخ سفید درباره خاورمیانه سخن گفت، شواهد نشان می‌دهد که او به سان گذشته بر توافق ابراهیم و عادی سازی روابط اسرائیل و عربستان متمرکز می‌شود، اما در واقعیت واشنگتن نمی‌تواند بدون لحاظ کردن نقش منطقه‌ای ایران، توافق ابراهیم را محقق نماید.
ناظران با استناد به داده‌های نظرسنجی‌ها بر این باورند که هریس به واسطه دو عامل، نادیده گرفتن آرای جمعیت آمریکایی عرب تبار و همچنین مولفه‌های اقتصادی میدان را به رقیب جمهوری خواه واگذار کرد؛ همانی که به خوبی از دغدغه‌های رای دهندگان آگاه بود و توانست از چالش‌های حاکم فرصت سازی کند.
ناظران با اشاره به فعل و انفعال‌های روسیه در خاورمیانه به نتیجه انتخابات آمریکا اشاره کرده و می‌گویند بازگشت دونالد ترامپ می‌تواند برای کرملین پرهزینه باشد؛ بالاخص آن‌که پادشاهی‌های خلیج‌فارس در دوران ریاست او تعامل نزدیکی با آمریکا داشتند و همین گزاره ممکن است باردیگر تکرار شود.
گروهی پیمان امنیتی واشنگتن و ریاض را اهرمی در دستان واشنگتن برای دور زدن رقبا توسط متحدان سنتی می‌دانند و می‌گویند، ایالات متحده با توسل به این فرمول می‌تواند با هزینه‌ای حداقلی چین و روسیه را دور بزند و قدرت خود را به نمایش بگذارد.
در شرایطی که گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال رویارویی تهران و تل‌آویو قدرت گرفته، ناظران در صددند تا رویکرد کشور‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را در ارتباط با رویارویی احتمالی بررسی کرده و به پیامد‌های و پس لرزه‌های آن بپردازند.
«تنها راه‌حل تنش‌زدایی در سطح منطقه یک چیز است: برقراری آتش بس در جنگ غزه. تا زمانی که دولت بایدن بر پایه این واقعیت به نحوی جدی‌تر وار میدان نشود، لبنان و خاورمیانه همچنان با خونریزی و هرج و مرج زیادی رو به رو خواهند بود.»
کد خبر: ۲۶۰۳۸۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۷/۰۶
منطقه نزدیک‌تر از هر زمانی دیگری به جنگی تمام عیار است
دولت بایدن نه می‌تواند انگیزه‌ای برای منصرف کردن ایران و گروه‌های منطقه از پاسخ ایجاد کند و نه به نظر می‌رسد قادر به جلوگیری از رفتار‌های اسرائیل می‌باشد. پس از گذشت ده ماه از جنگ اسرائیل علیه غزه دولت آمریکا کنترل خود را بر متحدش از دست داده و مخالفان اش نیز دیگر از آن کشور نمی‌ترسند. در نتیجه، واشنگتن تنها تاثیر محدودی بر محاسبات افزایش هزینه و فایده طرفین درگیر دارد.
"ولی نصر" استاد دانشکده مطالعات بین‌المللی پیشرفته جانز هاپکینز به "وُکس" می‌گوید: "هر روز که آتش بس در غزه برقرار نمی‌شود مرز شمالی اسرائیل بیش از پیش دچار تنش و ناآرامی خواهد شد. اکنون ایران و انصارالله و دیگر بازیگران به طور مستقیم درگیر جنگ خواهند شد. مدیریت چنین شرایطی دشوارتر خواهد بود".
لجستیک از جمله صنایعی است که مشخصه آن سرمایه‌گذاری جدید و ایجاد فرصت‌های رشد قابل توجه است و امروزه کشورهایی، چون عربستان سعودی و امارات متحده عربی، در حال گسترش قابلیت‌های لجستیکی خود برای فراهم‌سازی یک مجموعه یکپارچه شامل حمل‌ونقل اقیانوسی، هوایی و خشکی (ریل-جاده) همراه با انبارداری و سیستم‌های دیجیتال هستند که این کشور‌ها را تبدیل به یک مرکز لجستیک کلیدی برای تجارت بین‌المللی خواهد کرد.
استفان والت می‌نویسد: وقتی اسرائیل به ساختمان کنسولی ایران حمله کرد واشنگتن حتی پلک هم نزد، در حالی که این کشور حمله اخیر اکوادور به سفارت مکزیک در کیتو را محکوم کرده بود.
آن طور که به نظر می‌رسد، کابینه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی همچنان به جنگ خود ادامه می‌دهد و با هرگونه دستیابی به راهکار‌هایی برای توقف جنگ، به خاطر ملاحظات و منافع شخصی و حزبی خود و نیز به دلیل اینکه نتوانسته اهداف اعلام شده خود را تا امروز محقق کند، مخالفت می‌ورزد. این امر، پرسش‌هایی را درباره سناریو‌های احتمالی پس از شکست در دستیابی به توافق آتش بس مطرح کرده است.
این منطقه خود را در یک وضعیت "میان‌دوره ای" می‌بیند. بحث درباره تک قطبی یا چند قطبی را فراموش کنید: خاورمیانه بی‌قطب است. کسی در اینجا مهار کار را در دست ندارد.
جهان کنونی به نحو قابل توجهی با چالش افزایش و گسترش آشوب و تنش در بخش‌های مختلف خود رو به رو است. موضوعی که سبب شده تا دولت‌های مختلف در اقصی نقاط جهان هرکدام رویه‌ها و سیاست‌های تازه‌ای را در حوزه‌های مختلف حکمرانی خود در پیش گیرند و مطالعات آینده پژوهشی نیز، با محوریتِ رصد تحولات آتی، با اقبال قابل توجهی رو به رو شده اند.
کنفرانس امنیتی مونیخ را چگونه می‌توان ارزیابی و تحلیل کرد؟ در پاسخ به سوال باید تحول و کارکرد‌های کنفرانس مونیخ بینش‌ها و نگرش‌ها و چالش‌های استراتژیک فراروی غرب، را مورد مداقه قرار داد.
اقتصاد کشور‌های همسایه فلسطین و اسرائیل شاهد تاثیر این جنگ بویژه بر درآمد‌های گردشگری بوده است و هزینه‌های حمل و نقل به شکل زیادی افزایش یافته و کاهش رفت و آمد در در دریای سرخ کاملا مشهود است که این امر می‌تواند آسیب‌های اقتصادی را در سطح جهانی تشدید کند.