عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی به تحلیل عملیات«طوفان الاقصی» علیه اسرائیل پرداخته است که مورد حمله مالک شریعتی نماینده مجلس قرار گرفت و در توییتی نوشت: آقای عباس عبدی بعداز کلی صغری کبری چیدن توصیه کرده دولت اسراییل را در کنار دولت فلسطین به رسمیت بشناسند ! از خون کودکان شهید غزه خجالت نکشیدی ؟!
عباس عبدی نوشت: اولین خبر در توییت کمخوانندهای است که گفته «ایست قلبی دختربچهای دبیرستانی سر صبح تو مترو، مرگ همین قدر نزدیک و ناغافل است، همدیگر را دوست داشته باشیم.» بعد یک نفر دیگر این توییت را کوت کرده نوشته: «شاید واستون جالب باشه بدونید مقنعه نداشته، یه خانم حجابی بهش گیر داده و با همدیگر بحث کردند و اینم یهو افتاده.»
عباس عبدی نوشت: ساختار فرسوده، ساختاری بسته است و با بیرون از خود تعامل موثری ندارد. چنین ساختاری بسیار محافظهکار و به دور از شجاعت است. جامعه را نیز فرسوده میکند و از رفع فرسودگی جامعه هم استقبال نمیکند.
عباس عبدی نوشت: مساله این است که ساختار سیاسی ایران متمرکز شده بر چند پلتفرم یا سکوی مجازی و خود را در مقابله با برخی مطالب سیاسی و مبارزهجویانه آن سرگرم کرده است.
عباس عبدی نوشت: آنان وعده دادند که تورم را نصف و تکرقمی میکنند، ولی حدودا ۵/۱ برابر کردند؛ اکنون چه پاسخی دارند؟ آیا اشتباه کردند؟ یا فریب دادند؟ یا ناتوان بودند؟
عباس عبدی نوشت: روندی که مسیحیت در اروپا طی کرد برای ما درسآموز است. مسیحیت تبدیل به یک نهاد قدرت و فراتر از مردم شد. در نهایت طبقه متوسط شکل گرفت و عنان قدرت را از دست کلیسا و سپس دربار خارج کرد و کلیسا را به جایگاه اصلی خود بازگرداند.
عباس عبدی نوشت: پس از دو سال معطلی، کار به جایی رسیده که پس از شش بار اعلام آزاد شدن منابع مالی ایران در کرهجنوبی با یک میلیارد کمتر از رقم واقعی پذیرفتهاید که در ازای آزادی چند زندانی دوتابعتی این پولها در حسابی در قطر و برای خرید برخی کالاهای بشردوستانه مثل مواد غذایی و دارویی واریز شود، ریشه این رفتار فقط یک چیز است؛ قدرتطلبی، قدرتطلبی و قدرتطلبی.
اگر دقت کنید طرفداران وضع موجود بر خلاف دیگران از کلمه «مردم» بصورت مطلق استفاده نمیکنند. بلکه همیشه صفاتی، چون «انقلابی و متدین» را هم به آن اضافه میکنند تا منحصر به رفقایشان شود.
عباس عبدی و بسیاری دیگر از اصلاحطلبان طی هشت سال دولت روحانی مسئولیت سفیدشویی از اقدامات وزرا و برنامههایی را داشتند که به تشدید اوضاع بد اقتصادی منجر شد. نکته جالب توجه آن است که این چهرهها و روزنامههای زنجیرهای در طول دولتهای یازدهم و دوازدهم با کمترین انتقاد از عملکرد فاجعهآمیز تیم حسن روحانی، اقدام به دستاوردسازی از توافق ضعیفی، چون برجام کردند و حالا حتی سفرهای استانی هیأت دولت و افتتاح پروژههای ملی را هم سانسور میکنند!
توسعه نیافتگی یعنی این که پیشرفت لپ تاپ مک بودک پرو را از آمریکا بخری بیاری اینجا با آن فیلمهای کارتونی ببینی. یا بنز آخرین مدل رل بخری و اینجا با آن آجر جابجا کنی.
عباس عبدی با انتقاد از برخی از بندهای برنامه هفتم توسعه نوشت: اینکه یک دولت بنویسد فقر ۳۵ درصدی کنونی را طی یک برنامه پنجساله به صفر خواهد رساند، بهطور قطع یا درکی از ۳۵ درصد ندارد یا از مفهوم فقر یا امکانات و تواناییهای خودش اطلاعی ندارد. شاید هم هر سه را ندارد.
عباس عبدی نوشت: این شیوه حکومتداری نیست. تمام قدرت حکومت را در تقابل با فرآیندهای اصلی جامعه بسیج و مستهلک و فرسوده میکنید. زمانی میرسد که خودتان هم خسته خواهید شد که علایم خستگی هویداست.
عباس عبدی تحلیلگر مسائل اجتماعی در روزنامه اعتماد نوشت: اگر جرمانگاری است، در این صورت باید حدی از نداشتن پوشش را جرمانگاری کنید که اکثریت قاطع مردم افرادی با آن نوع پوشش را طرد اجتماعی کنند، یا محکوم نمایند ولی این قطعا شامل حال نداشتن روسری نمیشود. ضمن اینکه در لایحه جدید از مساله حدود شرعی حجاب که در قانون موجود است، به درستی عقبنشینی شده، پس اگر مبنای شرعی ملاک قانونگذاری نیست، چه عاملی موجب جرمانگاری نوعی از پوشش میشود که نه مردم چنان پوششی را جرم میدانند و نه اینکه افراد مرتکب آن اندک هستند؟