سیاح طاهری درباره اینکه تکلیف سریال سووشون چه خواهد شد، گفت: سریال تا مجوز ساترا را نداشته باشد اجازه انتشار نخواهد داشت که این موضوع نیز شرایط خاص خودش را دارد.
پس‌لرزه‌های توقیف سریال سووشون همچنان ادامه دارد و این تصمیم با واکنش‌های گسترده همراه شد. با تنگ شدن راه تنفس این سریال‌ها، این مخاطب نه به سوی صداوسیما، بلکه به سراغ محتوای خارجی خواهد رفت و این گزاره‌ای است که توسط مطالعات علمی به اثبات رسیده است.
در حالی که توقیف سریال‌های شبکه نمایش خانگی به امری تکراری بدل شده، تجربه‌های اخیر مانند «تاسیان» و حالا «سووشون» نشان می‌دهند که برخی از این ممنوعیت‌های کوتاه‌مدت، نه‌تنها مانعی برای انتشار محتوا نیستند، بلکه گاه به ابزاری برای جبران ضعف در فیلمنامه و جذب توجه رسانه‌ای تبدیل شده‌اند؛ تاکتیکی زیرپوستی میان تولیدکننده، پلتفرم و فضای خاکستری مجوزدهی.
چندی پیش بود که این سریال توقیف و از ادامه پخش آن جلوگیری به عمل آمده بود. سریال تاسیان که بخاطر نوع گریم و لباس و روایت داستانی بسیار محبوب شده بود، بعد از پخش تنها ۳ قسمت توقیف شد.
تولیدات سینمایی ایران اکنون با بحران رکود مواجه است. از یک سو، سینماگران مستقل برای تامین منابع مالی برای تولید فیلم‌های خود مشکلایتدارند و این به تدریج منجر به کاهش تولیدات مستقل می‌شود. از سوی دیگر، تحریم‌ها و ممنوع‌الکاری‌های گسترده، عرصه را بر تولیدکنندگان آثار تنگ کرده است. مساله، هم امکان سرمایه‌سوزی در صورت محدودیت و توقیف است و هم کمبود بازیگران!
مستند برزخی ها که به موضوع تاریخ سینمای بعد از انقلاب و ماجرای نخستین فیلم توقیفی سینمای ایران یعنی برزخی ها با بازی محمد علی فردین می‌پردازد، آماده نمایش در شانزدهمین دوره جشنواره بین المللی سینما حقیقت شده است. این مستند جنجالی به کارگردانی عارف افشار محصول سازمان هنری رسانه ای اوج است.
سریال ها‌یی باعث شهرت یک شبه بازیگرانشان شدند و حالا به خاطر مهاجرت همان بازیگران برای همیشه اجازه بازپخش نخواهند داشت. در اینجا مروری داریم بر سریال‌هایی که به علت مهاجرت بازیگرانشان در آرشیو صدا وسیما برای همیشه بایگانی شده‌اند.
سینمای ایران روزهای مهمی را پشت سر می‌گذراند نه فقط به خاطر اینکه دو فیلمش در یک روز (یکی کامل و دیگری نصفه و نیمه و غیررسمی) توقیف شدند، بلکه بیشتر از این جهت که این انتظار و توقع وجود دارد که آیا مدیران سینمایی کشور که فیلمی را با مجوزهای قانونی به نمایش درآوردند و بعد با تمکین به قانون و بیشتر احترام به دستور نهادی دیگر آن را از پرده پایین کشیدند، آیا موفق می‌شوند بر مبنای قانون، فیلم را دوباره به اکران برگردانند؟