مرگ ۱۰۷۷ کارگر در شش‌ماهه نخست سال ۱۴۰۳، به معنای مرگ حدود ۲۰۰ کارگر در هر ماه بر اثر حادثه کار است؛ به این ترتیب، در هر هفته، حدود ۵۰ کارگر بر اثر حادثه کار و بی‌توجهی و اهمال کارفرمایان و عدم نظارت بازرسان کار جان خود را از دست می‌دهند.
محسن باقری، نماینده کارگران در شورای عالی کار: کارگران ایرانی برای دریافت دستمزد بهتر در حال مهاجرت به عراق و افغانستان هستند./کارفرما‌ها در ایران به‌خاطر نبود نیروی کار با نصف توان خودشان تولید می‌کنند، آن وقت کارگر ایرانی در کشورهای همسایه دنبال یک کار ساده می‌گردد.
مصوبه مجلس برای کاهش ساعت کار بعد از تایید شورای نگهبان لازم‌الاجراست؛ اما در هر حال، این اصلاحات به گونه‌ای که در قانون کار ساعت کار هفتگی به ۴۰ ساعت کاهش یابد.
معاون اشتغال وزارت کار گفت:با عدم کفایت دستمزد‌ها در برخی مشاغل در جا‌هایی از کشور تقاضای کار از نیروی کار بیشتر است به تعبیر دیگر، تقاضا از سوی کارفرما هست ولی نیرو نیست.
کره شمالی از نظر فرهنگی و اقتصادی منزوی است و بسیاری از مردم آن از سوء تغذیه و فقر رنج می‌برند. "کیم جونگ ایل" رهبر پیشین کره شمالی در دسامبر ۲۰۲۰، فروشگاه بزرگ پوتونگانگ را افتتاح کرد که به گفته مقام‌های کره شمالی تلاشی برای بهبود شرایط زندگی در پیونگ یانگ بود. در این فروشگاه لوازم الکترونیکی، آرایشی، مواد غذایی، کالا‌های مَسکن و اقلام دیگر به فروش می‌رسند. علیرغم آن که شهروندان نسبتاً ثروتمند از این فروشگاه لاکچری خرید می‌کنند، ساکنان فقیرتر شهر از طریق یک بازار سیاه گسترده اقلام مورد نیازشان را خریداری می‌کنند. آنان اغلب دلار مریکا را در ازای دریافت محصولات مبادله می‌کنند.
نشستن روی پله قطار برای رفتن به سرکار در شهری یا شهرستانی دیگر، جدای از بحث‌های اقتصادی و پررنگ‌تر شدن مشکلات مدیریتی، یک بعد اجتماعی هم دارد؛ کرامت انسانی که برای کاهش هزینه‌های اقتصادی زیر سوال می‌رود، نکته حذف شده در نگاه افرادیست که با فراغ بال تورم را افزایش می‌دهند و از هر شیوه‌ای برای کسب درآمد بیشتر از مردم استفاده می‌کنند.
در یک ماه گذشته بر اثر سه حادثه، سه کارگر در معادن زغال‌سنگ کرمان جان خود را از دست داده‌اند. هنوز ۱۵ روز از آخرین حادثه نگذشته که خبر جدید می‌آید. ظهر پنجشنبه، ۱۰ خرداد، معدن زغال‌سنگ «آبنیل جنوبی» ریزش می‌کند؛ «علی فروغی» کارگر این معدن جان خود را از دست می‌دهد و چند همکار او مصدوم می‌شوند.
رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی گفت: سال گذشته سبد معیشتی که در شورای عالی کار به اتفاق نظر همگان تعیین شد، در حدود ۱۷ میلیون تومان بود، اما همان نیز به عنوان رقم افزایش حقوق پذیرفته نشد؛ امسال با تحقیقاتی که نمایندگان کارگری داشته اند و رصد بازار حدود سبد معیشت خانوار ۴ نفره در کلان شهر تهران در محدوده ۲۵ میلیون تومان پیش بینی می‌شود.
سوت قطار توی سالن می‌پیچد! صدای حزن است انگار. صدا توی گوشت می‌پیچد و یکباره به خودت می‌آیی می‌پرسی: «خب حالا چه؟! حالا چه کنم؟» همیشه همین‌طور است! این قاعده سفر است؛ حتی اگر آن اول حواست هم نباشد. حتی اگر آن اول از هوای سفر، بر طبل شادانه بکوبی، وقتی که صدای قطار، توی گوشت می‌پیچد، غصه‌ات می‌گیرد.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران با بیان اینکه شرایط عرضه و تقاضای نیروی کار نسبت به گذشته تغییر کرده است گفت:۷۰درصد کارگران برای تأمین معاش خود شغل دوم دارند.
برای آنکه بدانیم کارگران ساختمانی چه وضعِ اسفباری دارند و شانه خالی کردنِ سازمان تأمین اجتماعی چه بر سر آن‌ها آورده، کافی‌ست سابقه‌ی کارِ این کارگران را با سابقه‌ی بیمه‌شان مقایسه کنیم. بسیاری از آن‌ها بیش از سی سال سابقه‌ی کار دارند، اما سوابقِ بیمه‌اشان به تعداد انگشتانِ دست هم نمی‌رسد!
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری عنوان کرد: اقتصاد غیر مولد در ایران روز‌به‌روز پهن‌تر و به تبع آن اشتغال غیرمولد نظیر کلاهبرداری، دلالی و بورس‌بازی شکوفاتر می‌شود و در این چرخه با پدیده شاغلانی مواجه هستیم که آماری از آن‌ها به جا نمی‌ماند و منفعت‌شان اقتضا می‌کند خود را نمایان نکنند.
در جلسه‌ی روز چهارشنبه، چندین بار موضوع گرانی مسکن مطرح شد، موضوعی که مخالفان طرح اصلاح ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، بار‌ها و بار‌ها آن را مطرح کرده بودند و اصلا دور از ذهن نیست که با همین بهانه، حداکثر سهم حق بیمه را از ۱۴ درصد به ۴درصد کاهش داده باشند.
فعال کارگری با توجه به ادامه افزایش قیمت کالا‌های اساسی معتقداست؛ کارگران وضعیت سخت معیشتی که در آن قرار گرفته اند را تا یک زمان کوتاه می‌توانند تحمل کنند و در ادامه این روند پیامد‌های سخت و منفی در انتظار جامعه کارگری است پس وزیر جدید بهتره تا قبل از وقوع اتفاقات تلخ برای جمعیت بزرگ کارگری اقدامات حمایتی از این قشر را لازم اجرا کند.
اقتصاد ایران پس از انقلاب با بی‌ثباتی‌های بزرگی مواجه بود. با این حال از سال ۱۹۹۸ یعنی پایان جنگ ایران و عراق، تا سال ۲۰۱۲، یعنی آغاز تحریم‌های شدید اقتصادی در دوره ریاست جمهوری اوباما، رشد تولید ناخالص داخلی ایران سالانه ۴/۸ درصد و متوسط رشد تشکیل سرمایه ثابت ۶/۸ درصد بوده است. اگرچه نرخ رشد آنقدر بالا نبود که شکاف بین ایران و کشورهای نوظهور مانند کره جنوبی و ترکیه را کم کند، اما استاندارد زندگی رو به بهبود بود و تعداد خانوارهای زیر خط فقر رو به کاهش بود.