بالاخره پاستیل بخوریم یا نه؟

 

اقتصاد۲۴ - پاستیل یکی از محبوب‌ترین‌ها خوراکی‌ها برای همه سنین به خصوص کودکان است که با شکل‌ها و طعم‌های گوناگون در بازار وجود دارد و به اعتقاد بعضی‌ها اعتیادآور است. احتمالا کسی نیست که تاکنون پاستیل نخورده باشد، اگر شما نیز جزو پاستیل خوران قهار هستید و به این خوراکی علاقه زیادی دارید بهتر است چند آگاهی و چند توصیه را که در این بخش از نمناک آورده ایم را پیش از خوردن این خوشمزه‌ها مدنظر داشته باشید تا سلامت تان به خطر نیفتد.

پاستیل از ژلاتین، شکر و مواد افزودنی تشکیل شده است که طعم‌های متفاوتی دارد. البته از نوعی واکس برای براق کردن پاستیل استفاده می‌کنند که با سلامت فرد منافاتی ندارد. یک کارگر ساده که تجربه زیادی در شیرینی پزی داشت رمز درست کردن پاستیل را کشف کرد و نام این آبنبات‌های خرسی خود را هاریبو گذاشت و سپس برای ایجاد تغییر در مزه و طعم و حتی حالت آن‌ها از مقداری طعم دهنده میوه‌ای و ژلاتین استفاده کرد و آبنبات‌هایی درست کرد که عین نرمی، کمی هم سفت بودند، کش می‌آمدند.

پاستیل‌های امروزی غیر از شکل و شمایل خرس، در قالب‌های متعددی مانند شکل حیوانات قورباغه و مرغ و زرافه گرفته تا میوه‌هایی مثل آلبالو و توت فرنگی و سیب و پرتقال و انار و اشیایی، چون خودرو و بطری نوشابه و... با تنوع زیادی در مزه و رنگ و شکل تولید می‌شوند.

ژلاتین ماده‌ای بدون بو و مزه و قند و چربی است که از مقدار زیادی پروتئین تشکیل شده و از کلاژن یا پوست و استخوان حیوانات مانند گاوها، خوک‌ها و گاهی ماهی‌ها به دست می‌آید. برای درست کردن ژلاتین کارخانجات تولید محصولات غذایی کلاژن حیوانات را هیدرولیز می‌کنند و دو نوع ژلاتین که برحسب غلظت متفاوتند را به دست می‌آورند. یک نوع از آن به شیوه اسیدی و نوع دیگر به شیوه قلیایی به دست می‌آید.

مصرف پاستیل مخالفان و موافقان زیادی در بین متخصصان تغذیه دارد. یکی از علت‌هایی که متخصصان مصرف پاستیل را مناسب نمی‌دانند این است که در برخی کشور‌ها از خوک‌ها هم برای تولید ژلاتین بهره می‌برند و مخالفت دیگر آن‌ها بر سر نحوه خاص استخراج ژلاتین از استخوان گاو است که متخصصان می‌گویند حتما باید از روش آنزیمی صحیحی استخراج شود وگرنه مشکل ساز خواهد بود.

این خوراکی خوشمزه در بین افراد طرفداران زیادی دارد و گروهی از متخصصان تغذیه با مصرف آن موافقند و نه تنها خوردن آن را در حد معمول نه تنها مضر نمی‌دانند، کلی هم خاصیت و فایده برای آن ذکر می‌کنند که همانطور که در بخش سلامت نمناک می‌گوییم عبارتند از:

پاستیل خواص ضدالتهابی دارد و درد‌های مفصلی را کاهش می‌دهد و از ابتلا به پوکی استخوان هم پیشگیری می‌کند.

ژلاتین منبعی سرشار از پروتئین است که فرد می‌تواند با خوردن پاستیل یا ژلاتین بخشی از این ماده معدنی مورد نیاز برای کارکرد بهینه بدن را تامین کند.

گلایسین موجود در پاستیل سبب تقویت سیستم گوارش و بهینه کردن روند هضم و جذب غذا در بدن می‌شود.

---

بیشتر بخوانید: پاستیل مولتی ویتامین؛ فواید و عوارض آن

---

مصرف پاستیل به کاهش کلسترول خون کمک می‌کند.

پاستیل حاوی اسید فولیک است و برای زنان مفید است.

برای پیشگیری از نازکی مو، می‌توان از پاستیل استفاده کرد.

پاستیل ویتامین B دارد و برای افسردگی مفید است.

آمینواسید‌های موجود در پاستیل سبب بهبود بافت‌های پوستی می‌شود

برخی از متخصصان تغذیه با مصرف پاستیل مخالفند و مضراتی برای آن عنوان می‌کنند که عبارتند از:

بسیاری از افراد این باور نادرست را دارند که ژلاتین موجود در پاستیل تامین کننده کلسیم بدن است و انواع میوه‌ای آن می‌تواند ویتامین‌های مورد نیاز بدن را تامین کند و می‌تواند جایگزین مناسب و مقوی برای افرادی که به میوه علاقه ندارند، باشد، اما باید بدانید ژلاتین موجود در پاستیل از نوع ژلاتین حیوانی و ژلاتین پست‌ترین نوع پروتئین است که پروتئین موجود در آن از پروتئین گوشت، شیر و تخم مرغ و… بسیار کمتر است و ارزش غذایی بسیار پایینی دارد و برای تامین کلسیم و سایر ریز مغذی‌های مورد نیاز بدن منبع خوبی نیست.

نباید پاستیل و خوراکی‌هایی مانند آن با وعده‌های غذایی جایگزین کرد، زیرا این خوراکی مواد مورد نیاز بدن را تامین نمی‌کنند خیلی زود با ذائقه فرد به دلیل طعم شیرین و چربشان سازگار می‌شوند.

ترکیبات ژلاتینی موجود در پاستیل باعث می‌شود که آن‌ها به مخاط دهان و دندان‌ها بچسبند و سبب پوسیدگی دندان‌ها شوند پس پاستیل را نجوید و اجازه دهید در دهان تان آب شود و بعد از خوردن پاستیل آن سریع مسواک بزنید.

خوراکی‌های شیرینی مانند پاستیل، به خصوص وقتی فرد برای چند ساعت چیزی نخورده باشد، به دلیل قند زیادی که دارند سبب افزایش ناگهانی قند خون و احساس سیری به فرد می‌شود، اما این احساس فقط حدود نیم ساعت پایدار است، چون افزایش قند خون با افزایش ترشح انسولین همراه است و خیلی زود دوباره گرسنگی سراغ فرد می‌آید.

به همین دلیل است که مصرف متداول شیرینی‌ها باعث افزایش تعداد دفعات گرسنگی در روز شده و فرد مجبور به مصرف کالری بیشتر از نیازش می‌شود. به این ترتیب پاستیل و سایر شیرینی‌ها باعث به هم خوردن موازنه کالری‌های دریافتی شده و چاقی فرد را در پی دارد.

همچنین پاستیل‌هایی که با قند و شکر طبیعی تولید شده اند به شدت چاق کننده اند و زیاده روی در خوردن آن‌ها باعث بالا رفتن میزان قند خون می‌شود پس مراقب باشید سلامت تان را به خطر نیندازید.

پاستیل جزو خوراکی‌های با ارزش غذایی صفر و پرکالری محسوب می‌شود و آنچه در این ماده خوراکی، بخصوص در پاستیل به کار رفته بیشتر طعم دهنده و اسانس مصنوعی است که برای سلامت مضر است.

اغلب متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند خوردن هر ماده خوراکی، حتی تنقلات پرکالری و بی خاصیت هم اگر در حد عقلانی باشد، مشکلی پیش نخواهد آورد؛ یعنی اگر تعادل حفظ شود و مسائل بهداشتی رعایت شود و پاستیل جایگزین مواد خوراکی با ارزش غذایی نشود مشکلی به وجود نمی‌آید. باید بدانید نباید پاستیل و سایر شکلات‌ها و شیرینی‌ها را بیشتر از ۵۰ گرم در روز مصرف کنند.

برای تولید پاستیل‌های بدون قند به جای قند‌های طبیعی مانند ساکاروز از شیرین کننده‌های مصنوعی که بسیار شیرین‌تر از قند‌های طبیعی هستند و برای افراد دیابتی مضرند. ساکاروز و قند‌های مصنوعی کبد را به فعالیت بیشتر برای سم زدایی از آن وا می‌دارد و به دلیل نیاز به آب بیشتر، کلیه هم در این روند شرکت می‌جوید.

میزان قند مصرفی یک فرد دیابتی با یک فرد سالم تفاوت دارد و او برای انتخاب خوراکی‌های شیرین با محدودیت مواجه است. یک فرد سالم می‌تواند روزانه ۴۰ تا ۵۰ گرم از انواع خوراکی‌های شیرین استفاده کند.

توصیه‌های ایمنی برای پاستیل خور‌های حرفه‌ای
در برخی پاستیل ها‌ی تقلبی که مشخصات مجوز‌های استاندارد روی بسته آن‌ها درج نشده، نوعی واکس غیر مجاز برای براق کردن سطح پاستیل به کار می‌رود که باعث به خطر انداختن سلامت می‌شوند.

زیاده روی در خوردن پاستیل به دلیل نوع چربی و شیرینی مورد استفاده در آن مضر است.

اگر به دیابت مبتلا هستید هیچ گاه پاستیل بدون قند که دارای ساکاروز است نخرید.

در مواد مورد استفاده پاستیل توجه کنید نامی از پریون ذکر نشده باشد، زیرا این پروتئین ممکن است باعث بروز بیماری شود.

در خرید و خوردن پاستیل‌های خارجی به علت استفاده از کلاژن پوست و استخوان خوک برای تهیه ژلاتین دقت بیشتری کنید.

اگر روند تهیه ژلاتین به درستی دنبال نشود، بیماری‌های دامی را به انسان منتقل می‌کند.