اکوتروریسم، تهدیدی برای محیط زیست ترکیه و جهان

اقتصاد۲۴-نواحی جنوبی ترکیه در حال سوختن و آنتالیا، کایسری، عثمانیه، مرسین، کیلیس، مارماریس، بودروم، دیدیم و میلاس آتش گرفته است. آتش‌سوزی به‌صورت همزمان در ۲۱ نقطه ۷ استان ترکیه طی ۴۸ ساعت جان سه نفر را گرفت. افکار عمومی می‌پرسند و نگرانند که این آتش‌سوزی همزمان و به این وسعت چرا رخ داده است؟

وقوع آتش‌سوزی در نزدیکی مناطق و مجتمع‌های توریستی احتمال عمدی و خرابکارانه بودن این اقدامات را قوی‌تر کرده است. قضیه به قدری وسعت یافت که ریاست‌جمهوری ترکیه دستور بازگشایی پرونده تحقیق و تفحص در مورد این حادثه را داد. ترکیه هر سال به علت گرمی هوا و باد‌های خشک شاهد آتش‌سوزی در مناطق مختلف کشور بوده، اما این حجم از حریق همزمان تعجب کارشناسان و ناظران را برانگیخته است. سوختن هکتار‌ها زمین و جنگل و حیوانات بی‌آزار و آوارگی هزاران نفر، حاصل این آتش‌سوزی ضد انسانی است و آتشی بر جان تمامی ساکنان این کره خاکی به شمار می‌رود.

اکوتروریسم از گذشته تاکنون

این احتمالات، شبهه اجرای عملیات تروریستی توسط پ. ک. ک و گروهک‌های وابسته به آن را افزایش داد. این گروهک‌ها از سال‌ها قبل عملیات «اکوتروریستی» را آغاز کرده و این روند را تا سال ۲۰۱۹ میلادی ادامه دادند. گزارش سازمان ملل در باره حوادث جنگل‌ها نیز از وقوع ۱۳ درصدی آتش‌سوزی‌ها توسط اکو-تروریسم و خرابکاری خبر می‌دهد. عملیات تروریستی «موسسه تروریستی جنگل‌سوزی» در کشور استونی مثال دیگری از مافیا و تروریسم آتش در اروپا است.

گروه تروریستی پ. ک. ک از سال ۱۹۹۰ میلادی به‌صورت فعال وارد عرصه اکوتروریسم شده است. در همان سال عناصر آموزش‌دیده این گروه از یونان وارد ترکیه و مشغول سابوتاژ و فعالیت‌های تروریستی شدند. طبق آمار وزارت دفاع ترکیه، در نیمه دوم سال ۱۹۹۸ میلادی، حدود ۹۵۰ هکتار از منابع طبیعی؛ شامل مراتع، اراضی کشاورزی، باغات و جنگل‌های ترکیه توسط این گروهک به آتش کشیده و نابود شده است.

این گروه تروریستی در سال ۱۹۹۷ میلادی، حدود ۶۵۰ هکتار از اراضی جنگلی و ۲۰۰ هکتار از باغات مناطق مختلف را به آتش کشیدند. گروه تروریستی پ. ک. ک در سال ۲۰۰۶ میلادی نیز مسبب آتش‌سوزی در مناطقی از کاش، بودروم، نازیللی، کوش‌آداسی، سلجوق و آدانا بود. این آتش‌سوزی‌ها باعث نابودی حدود ۲ هزار هکتار از اراضی این مناطق شد.

گروهک «ارتش انتقام ملل متحد» وابسته به تروریست‌های «پ. ک. ک» در جولای ۲۰۱۹ میلادی، مسئولیت آتش‌سوزی در مناطق ''کارتال'' شهر استانبول و موغلا را برعهده گرفت. در این حادثه جنایتکارانه ۳۵۰ هکتار از اراضی ملی به خاکستر تبدیل شد. گروهک مذکور همچنین طی بیانیه‌ای مردم را تهدید کرد که به مناطق پرسود و توریستی مسافرت نکنند.

در ادامه این روند در ماه اوت ۲۰۱۹، گروهک موسوم به «ابتکارعمل فرزندان آتش» چنین جنایتی را آغاز کرد و حدود ۳۰ مورد آتش‌سوزی در ماه‌های اوت و جولای را در مناطق مختلف ترکیه انجام داد. بیانیه آن‌ها مبنی بر اینکه «تا زمان به رسمیت شناختن کردستان، این اقدامات را ادامه خواهیم داد» نشان از ادامه این فعالیت‌های تروریستی می‌دهد. به گفته «رابرت آرتور- بیرد» این گروهک علاوه بر آسیب زدن به اقتصاد ترکیه، قصد ایجاد ترس و آسیب‌های روانی به مردم نیز داشته است.

در همین راستا، گروهک «ابتکار عمل فرزندان آتش» پس از ۱۵ جولای ۲۰۱۵ و اتمام پروسه «حل مساله کرد» در ترکیه ارتش این کشور را متهم به آتش‌سوزی در مناطق جنگلی و منابع طبیعی کرد. این پروپاگاندا و تبلیغات در وبسایت‌های داخلی، دستاویز رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفت. به این ترتیب، گروهک مذکور جنگ روانی خود را علیه نیرو‌های نظامی دولت ترکیه گسترش داد.

به‌عنوان مثال، وقتی عضو ارشد این گروهک به نام «گولان» بازداشت شد، موارد مهم و قابل تاملی را در اعترافاتش مطرح و تصریح کرد: «ما برای مراقبت از مزارع مواد مخدر به اینجا آمدیم. گروه بعدی وقتی به اینجا بیاید، ما برمی‌گردیم.. درگیری رخ داد. به روستاییان گفتیم که بیایید اینجا را بسوزانید، چون ما گیر افتاده‌ایم. بعد از این جریان فشنگم تمام شد و تسلیم شدم.»

بیانیه‌های مختلف «فرزندان آتش» نیز موید این مسئله است. این گروهک در وبسایت خود مشروعیت سابوتاژ و خرابکاری خودرا چنین بیان می‌کند: «ما مسئولیت آتش‌سوزی در مناطق مختلف ترکیه را برعهده می‌گیریم. در مقابل سوزاندن دو درخت در کردستان توسط پلیس و ژاندارمری، هکتار‌ها جنگل را در مناطق مختلف ترکیه خواهیم سوزاند. آنچه که تاکنون انجام داده‌ایم، نشانگر عزم ما است.»

شواهد و قرائن بسیاری نشان می‌دهد که این گروهک با متهم ساختن ارتش و پلیس ترکیه و تقسیم موهوم کشور به دو بخش کردستان و ترکستان، علاوه بر انجام آتش‌سوزی و پذیرش مسئولیت آن برای ایجاد فضای منفی علیه نیرو‌های مسلح و جداسازی ملی می‌کوشد. پس از دستگیری عبدالله اوجالان و خلع سلاح گروه تروریستی پ. ک. ک در سال‌های ۲۰۰۴-۱۹۹۹ گروهک «تاک» روند تخریب طبیعت و پروژه اکوتروریسم در ترکیه را ادامه داد.

انفجار مینی‌بوس حامل گردشگران در منطقه سیاحتی «کوش آداسی» استان ازمیر نمونه دیگری از فعالیت‌های گروهک‌های تروریستی علیه اتمسفر طبیعی و توریستی جنوب و جنوب غرب ترکیه بود. تبری گروه پ. ک. ک از اقدامات «فرزندان آتش» و «ارتش اتحاد ملل» نیز موجه نبوده است. جمیل بیک از سرکردگان پ. ک. ک از کشتار ۳۷ تن بر اثر انفجار تروریستی ترمینال مسافربری آنکارا که «تاک» مسئولیت آن را برعهده گرفت، تبری جست و گفت این گروهک توسط افراد خودسر تشکیل شده است. درحالی‌که طبق گفته «زانیار» عضو ارشد «تاک» این گروهک توسط سرکردگان پ. ک. ک تاسیس شده است. وی می‌گوید: «دستورات اوجالان و پ. ک. ک را ازطریق رسانه‌ها بگیرید و براساس آن اقدام کنید. همچنین به اعضای خود اختیار تام دادیم.»

اکوتروریسم کنونی

در روز‌های اخیر قبل از آتش‌سوزی‌های گسترده در مناطق جنوبی و جنوب‌غربی ترکیه، گروهک تروریستی فرزندان آتش در تاریخ ۲۷ جولای در وبسایت خود اعلام کرد که چند قایق را در ماماریس به آتش کشیده است. پس از این حادثه، شعله حریق در ترکیه گسترده شد. حتی پس از شروع آتش‌سوزی‌ها، اکانت رسمی این گروهک با انتشار تصویری از عوامل جنایتکار این خرابکاری حمایت کرد. تمام قرائن به نوعی حاکی از نقش گروهک‌های مختلف تروریستی در این جنایت است.

درحالی‌که هنوز حزب دموکراتیک خلق‌ها نیز از این اقدام تبری نجسته است، بسیاری سعی می‌کنند به بهانه‌های مختلف و فارغ از تاثیرات و تاریخچه «اکو-تروریسم»، این حادثه را به گردن طبیعت بیاندازند. هرچند کارشناسان هواشناسی از تاثیر باد‌های خشک، خشکسالی جهانی و کاهش منابع آبی سخن می‌گویند، اما این عوامل همیشه مورد سوء استفاده گروهک‌های خرابکار نیز بوده است. اظهارات شواهد عینی و تصاویری دال بر خرابکاری برخی در اطراف جنگل‌ها نیز وجود دارد.

سخنان دریادار جهاد یاییجی، از فرماندهان ارتش ترکیه در زمینه آموزش نیرو‌های مقابله با آتش‌سوزی نیز بسیار جالب توجه است. نقش برخی کشور‌های منطقه، از جمله یونان را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. ترکیه به‌عنوان یکی از کشور‌های مهم منطقه و دارای بزرگترین منابع آبی و طبیعی در جدال دولت‌های مختلف آسیب زیادی را متحمل شده است. قتل یک فرد در پاریس مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد، اما برای سوختن این همه منابع طبیعی ترکیه اهمیتی قائل نمی‌شوند. این درحالی است که مبارزه با «اکوتروریسم» همکاری و موضع شفاف تمام دولت‌ها و جامعه جهانی را می‌طلبد. طبیعت ما، انسانیت ما، منطقه ما، نباید قربانی این نوع از تروریسم شود.

آناتولی